Foto van vrouw in boerka wint World Press Photo


De Spaanse fotograaf Samuel Aranda heeft vrijdag de World Press Photo 2011 gewonnen met een foto van een vrouw in boerka. De vrouw op de foto heeft een gewond familielid in de armen. De foto werd genomen tijdens de onlusten in Jemen, op 15 oktober 2011 in de hoofdstad Sanaa.


Aranda maakte de foto op 15 oktober vorig jaar voor The New York Times, toen demonstranten in de hoofdstad Sanaa het vertrek eisten van president Ali Abdullah Saleh. Aranda wint 10.000 euro. De prijsuitreiking vindt op 21 april plaats in Amsterdam.

Volgens de jury spreekt de foto voor de hele regio. Jurylid Koyo Kouoh zegt dat de foto voor de hele regio spreekt. "Hij staat voor Jemen, Egypte, Tunesië, Libië, Syrië, voor alles wat gebeurd is tijdens de Arabische Lente." Volgens collega-jurylid Nina Berman is het een bijzondere foto. "In de westerse media worden gesluierde vrouwen zelden op deze manier getoond, op zo’n intiem moment."

De jury reikte voorts prijzen uit in negen categorieën aan 57 fotografen uit 24 landen.

De World Press Photo werd voor de 55ste keer georganiseerd. Er werden dit jaar 101.254 foto’s ingestuurd.

De tentoonstelling, met wat volgens World Press Photo de beste persfoto’s van het afgelopen jaar zijn, is van 20 april tot 17 juni te zien in De Oude Kerk in Amsterdam.


Blog DS, 10-02-2012

Bijgesloten Plaatje(s)

 

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Deze foto is inderdaad enorm aangrijpend en hij staat mooi symbool voor al de regio's. Toch heb ik er altijd een dubbel gevoel bij. Langs de ene kant is het van groot belang dat zulke foto's genomen worden, zo worden oorlogsgebieden etc. niet vergeten en bij het bekijken van die foto's staan we dan ook stil bij het leed dat er is in de wereld. De fotografen krijgen van mij enorm veel respect. In oorlog (of in dit geval in tijden van revolutie) je werk doen, je bevinden tussen het leed van al de mensen en er dan voor zorgen dat je het leed zo eerlijk en respectvol mogelijk op beeld vastlegt, is een enorm zware opgave.
Langs de andere kant heb ik het moeilijk met de enorme geldprijs. Deze prijs is plots zo oneerlijk tegenover de eerlijke foto. In de regio waar deze foto genomen is, hebben de mensen bijna niets meer. Er is geweld en vele mensen zien hun familie sterven. Daarom vind ik deze enorme geldsom niet gepast. Deze fotograaf verdient zijn geld op kosten van het leed dat op de foto zichtbaar is. Ik weet dat ik het zo niet mag bekijken, maar toch kan ik deze gedachte niet loslaten.