De meeste Vlamingen willen hun oude dag het liefst thuis doorbrengen mits hulp van thuiszorg. Als hun partner of kinderen een steentje bijdragen, is dat de kers op de taart. 'Blijven investeren in mantel- en thuiszorg is broodnodig', aldus de Socialistische Mutualiteiten.

Het zit hem voor ouderen vaak in de kleine dingen: helpen bij de ingewikkelde facturen die elke week in de brievenbus zitten, een uitstapje naar de supermarkt voor boodschappen, nog een koffie drinken voor de gezelligheid, enz. Zeven op de tien Vlamingen tussen 45 en 75 jaar die een zorgbehoevende ouder hebben, helpen die persoon en kunnen zichzelf mantelzorger noemen. Per week zijn ze daar ongeveer 10 uur mee bezig.

Niet zelden komt ook de thuiszorg geregeld langs om de zwaardere klussen op zich te nemen. Het huis of appartement poetsen en de bewoners (helpen bij het) wassen zijn courante bezigheden.

Die informatie blijkt uit een grootschalige bevraging van de Socialistische Mutualiteiten, die berekende dat door een combinatie van mantel- en thuiszorg zo'n 71.000 rusthuisbedden worden uitgespaard.

Hoewel Vlamingen nauwelijks nadenken over wat ze gaan doen wanneer ze hulpbehoevend worden, maken ze zich wel op voorhand al zorgen over hun financiële situatie. De helft probeert zijn huis af te betalen en een op de drie spaart bewust voor de oude dag. Op voorhand afspraken maken met de kinderen komt zelden voor.

Toch verwachten Vlamingen verschillende soorten hulp van specifieke personen wanneer ze zorgbehoevend worden. Een voorbeeld: zolang de partner nog in leven is, wordt die geacht om de meeste taken op zich te nemen.

Opvallend: wat Vlamingen ook verwachten, is dat financiële ondersteuning enkel wordt gegeven aan zij die relatief spaarzaam hebben geleefd maar toch niet rondkomen. Zogenaamde 'potverteerders' die het geld in de loop van hun leven uit ramen en deuren hebben gegooid, hebben volgens de meerderheid van de ondervraagden geen recht op extra centen. Ook niet als ze het daardoor moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.

En als ze dan toch heel hun leven gespaard hebben om een appeltje voor de dorst te bewaren, willen Vlamingen het liefst thuis blijven wonen. Zelfs wanneer hun partner overlijdt, ziet slechts een op de vijf het zitten om naar het rusthuis te gaan. Serviceflats zijn de eerste keuze als er toch verhuisd wordt.

Belangrijke bijgedachte: bijna niemand van de ondervraagden wil zijn of haar kinderen (te veel) tot last zijn. Zo lang mogelijk thuis blijven wonen is het doel, maar niet ten koste van de (klein)kinderen.

Het feit dat Vlamingen liefst thuis wonen, legt bijzonder veel druk op het mantel- en thuiszorgsysteem, zegt het Socialstisch Ziekenfonds. Blijven investeren in ouderenzorg is een must, evenals de onrealistische verwachting dat er nog bijzonder veel mantelzorgers zullen bijkomen achterwege laten, klinkt het.

'In plaats van het investeren in een uitbreiding van het netwerk, zou er daarom beter geld gegeven worden aan een betere ondersteuning ervan', aldus algemeen Secretaris Paul Callewaert. 'De belangenloze inzet van mantelzorgers is een te koesteren goudmijn.' Uit de bevraging bleek dat mantelzorgers voor minder administratieve rompslomp willen invullen en (flexibel) beroep willen doen op thuiszorg. Minder gaan werken om nog meer te helpen, 'zou helemaal niet helpen'.

Bron: De Standaard, 30 september 2016 http://www.standaard.be/cnt/dmf20160929_02492150

Eigen mening:
Ik vind dit artikel zeer relevant doordat het een onderwerp is dat in vele families voorkomt. De ouders worden ouder en er begint nagedacht te worden over wat er gaat gebeuren. De ouders willen liefst thuis hun oude dag doorbrengen, maar willen hun kinderen ook niet te veel tot last zijn. Ze weten dat hun kinderen en kleinkinderen het druk hebben, maar hopen stiekem toch ook op een dagelijks bezoekje of babbeltje met iemand. Ik vind het heel begrijpelijk dat deze ouderen niet graag hun vertrouwde omgeving verlaten om in een rusthuis te gaan wonen. Daarom vind ik de thuiszorg een heel mooi initiatief, mensen kunnen rustig ouder worden en genieten van hun dagen. Ze worden bijgestaan door goede verplegers en verpleegsters en krijgen hulp van hun kinderen of familie. Ik zou later ook graag mijn oude dagen in mijn vertrouwde omgeving verder zetten.