Verlamde man kan weer lopen na shocktherapie

Een verlamde Amerikaan kan, dankzij een behandeling met elektrische schokken in zijn zenuwstelsel, staan en lopen, melden onderzoekers in het medische blad The Lancet.


De 25-jarige Rob Summers, die verlamd raakte door een auto-ongeluk, kan weer gewrichten in zijn benen bewegen en heeft weer controle over zijn blaas en seksuele functies. Het medische wonder vond plaats door een continue elektrische stimulatie van zijn zenuwen in zijn onderrug. De stimulatie werkt als vervanging van signalen uit de hersens.

"Dit biedt enorme kansen om het dagelijks leven van verlamden te verbeteren", aldus de leidster van het onderzoek, Susan Harkema van de Universiteit van Louisville in Kentucky. "Maar we hebben een lange weg te gaan. Dit is geen genezing.'' (anp/vsv)
20/05/11 08u52

Bron: www.hln.be

Persoonlijke mening

Door dit onderzoek gaan we een grote stap vooruit in de wetenschap. Heel wat mensen die vandaag verlamd zijn kunnen op deze manier verbetering ervaren. Als het resultaat hetzelfde is bij alle mensen is dit een hele positieve wending.
Het is wel zo dat we de eindstreep nog niet bereikt hebben, zoals het artikel tevens aanhaalt. Het is een verbetering voor de mensen in kwestie, maar ik denk dat we op een volledig herstel nog een tijdje mogen wachten.

Ik vind het al ontzettend knap dat de wetenschappers deze stap hebben kunnen bereiken. Het is de eerste stap op de weg naar een heel knap resultaat. Nu maar hopen dat deze stap iets blijvend is en vele mensen kan helpen! Tevens ben ik benieuwd of deze "therapie" ook zal worden toegepast in België zodat iedereen hiervan kan "profiteren".

Ik vind het ook een hele vooruitgang al heb ik ook mijn twijfels. Moest dit onderzoek werken bij een representatieve steekproef zal ik al meer overtuigd zijn. Ik heb niet lang geleden ook een reportage gezien over baanbrekende ingrepen bij verlamming, maar dan met het gebruik van stamcellen. Dit is nog verboden in de westerse wereld. Maar in China wordt het al toegepast op mensen. Ik versta dat het jaren kan duren voor onderzoek ook toepasbaar is in de praktijk, en daardoor versta ik ook de onwil van sommige mensen om te wachten. Maar er zijn, zoals bij zoveel onderzoek dat in zijn kinderschoenen staat, heel veel onbekende factoren en gevolgen.