"Klimaatonderhandelingen vorderen veel te traag"

18/10/09 11u03

De klimaatonderhandelingen van Kopenhagen kunnen mislukken omdat opkomende economieën zich onvoldoende engageren, waarschuwt de Amerikaanse speciale gezant voor het klimaat. "Mogelijk levert Kopenhagen geen akkoord op. Het zijn moeilijke onderhandelingen", verklaarde Todd Stern op de Britse zender Channel Four, in de marge van een forum over internationale politiek in Londen. "De internationale klimaatonderhandelingen vorderen, maar aan een zeer traag tempo", stelde hij.

Opkomende economieën
De opkomende economieën "nemen belangrijke maatregelen, wat voorheen niet het geval was en dat is een zeer positief element", legde Stern uit. "Maar het is nodig dat China, Brazilië, India, Zuid-Afrika en anderen deze maatregelen hernemen, een beetje versterken, en opnemen in een internationaal akkoord", voegde hij eraan toe. "Ze moeten volharden in hun acties, en binnen de doelstelling van een internationaal akkoord, zoals wij dat doen. Als dat lukt, zullen we tot een akkoord komen in Kopenhagen", besoot de speciale gezant.

Verdrag
De VN-klimaatconferentie van 7 tot 18 december in Kopenhagen moet een nieuw bindend verdrag opleveren over de reductie van broeikasgassen, een opvolger voor het Kyotoprotocol dat in 2013 afloopt. (afp/sam)

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/992/We...-te-traag.dhtml

Eigen mening:
Het is hoog tijd dat er gewerkt wordt aan het klimaat. Als we willen dat het leven op aarde nog vele generaties verder blijft bestaan dan moeten we er intensiever en met een hoger tempo aan werken. We zullen misschien wel een deel van onze luxe terug moeten inleveren, maar als we de wereld willen redden, moeten we dingen kunnen opofferen. Het zal niet gemakkelijk zijn om op een korte tijd alles te realiseren. Als iedereen zijn steentje bijdraagt tot een beter milieu dan moet het ons lukken. De moed erin houden is de boodschap.

Ik ben blij dat er nog mensen zijn die duidelijk willen maken, dat er iets moet gebeuren buiten enkel praten. Iedereen heeft de gevolgen op ons klimaat al wel gemerkt, waarom vinden de opkomende economieën het dan niet meer als normaal wanneer men vraagt om zich volledig te engageren. Het is natuurlijk fantastisch dat ze laten zien, dat ze oog hebben voor het probleem en er ook iets aan willen doen, maar waarom maar half werk leveren? Moeten er nog grotere milieurampen plaatsvinden, voor ze goed en wel zullen beseffen dat het niet iets is om op de lange baan te schuiven?! Wanneer gaan ze beseffen dat het milieu tegenwoordig meer en meer een noodzakelijk iets is geworden? Hebben ze dan totaal geen aandacht voor de opkomende generaties? Ik hoop dat Todd Stern op de één of andere manier zal kunnen doordringen tot deze landen, zodat er tempo wordt gezet achter deze internationale klimaatonderhandelingen en er ook werkelijk acties zullen worden ondernomen. Als iedereen zijn steentje bijdraagt, met de nadruk op beroemdheden die veel luxe gewoon zijn (Oprah,...), en zorgt dat die besparingen doet op energie,...etc. zou de wereld al veel beter af zijn.

Hieronder een artikel met daarin de nieuwe vooruitgangen in de klimaatonderhandelingen. Het valt me op aan deze artikels dat ze vooral bezig zijn met te onderhandelen en met zeer veel oplossingen te komen, terwijl het toch wel stillaan tijd wordt om in actie te schieten en daadwerkelijk iets eraan te doen:

Plan B klaar als klimaattop faalt

Hoewel de onderhandelingen op de klimaatconferentie in Kopenhagen nog moeten beginnen, zijn onderhandelaars nu al bezig met 'Plan B' en zelfs 'Plan C'. De gesprekken in aanloop naar de top in december verlopen niet zo vlot en het is niet zeker of er een akkoord uit de bus zal komen. Wij tonen u drie mogelijke scenario's voor de conferentie.


PLAN A
De Amerikaanse Senaat keurt de klimaatwet goed voor aanvang van de top in Kopenhagen. Zo kan Washington een voorstel voor de reductie van de CO2-uitstoot doen en geld vrijmaken voor ontwikkelingslanden die met de klimaatverandering te maken krijgen.

Ontwikkelingslanden gaan akkoord om hun CO2-uitstoot eveneens te beperken in de nieuwe klimaatdeal. Ze beloven ook regelmatig verslag uit te brengen over hoe hun inspanningen leiden tot een vermindering van de groei van hun uitstoot.

Met deze twee voorwaarden in de achterzak gaan andere landen akkoord om hun doelstellingen voor 2020 te verscherpen.


PLAN B
De Amerikaanse Senaat kan de klimaatwet ten vroegste begin 2010 goedkeuren. Daardoor zouden de Verenigde Staten met lege handen naar Kopenhagen komen, maar op de klimaattop in Bonn zou president Barack Obama in juni wel met concrete doelstellingen naar buiten kunnen treden. In het slechtste geval sleept de goedkeuring van de wet nog langer aan en moeten we wachten tot de jaarlijkse klimaatgesprekken van de Verenigde Naties in december 2010.

Ontwikkelingslanden vinden dat het klimaatpact (dat veel straffer moet worden dan het Kyoto Protocol) te ver gaat. In Kopenhagen zouden landen als China en India daarom meer voorwaarden kunnen koppelen aan het plan op basis van wat de Verenigde Staten willen doen als de wet eindelijk goedgekeurd is.

Op het einde van de conferentie zou er zo een politieke aankondiging komen van hoe het klimaatplan er zou moeten uitzien.


PLAN C
De Amerikaanse Senaat wijst de klimaatwet van Obama af, maar andere landen gaan samen verder om de klimaatverandering te bestrijden. Ze hopen dat de Verenigde Staten ooit zullen beslissen om ook inspanningen te gaan leveren. In dit scenario is de kans klein dat de CO2-uitstoot zal verminderen. (gb)

Demorgen.be 23/10/2009