De Senaat heeft donderdagmiddag de nieuwe regeling rond de naamkeuze goedgekeurd. 33 senatoren stemden voor, 23 tegen en 5 anderen onthielden zich.

De nieuwe regeling rond de naamkeuze geeft ouders de mogelijkheid te kiezen voor de naam van de vader, die van de moeder of een dubbele naam. Na een lange hetze en via een wisselmeerderheid passeerde het wetsontwerp al via de Kamer.

De stemming in de Senaat was niet meer dan een formaliteit nadat begin deze maand de bevoegde senaatscommissie het wetsontwerp al ongewijzigd had gestemd.

De tekst werd zoals in de Kamer met een wisselmeerderheid goedgekeurd. Er waren 33 stemmen voor (socialisten, groenen, Open Vld en 4 MR) en 23 tegen (CD&V, cdH, N-VA en Vlaams Belang). Vijf senatoren onthielden zich: Huub Broers (N-VA) en 4 leden van de MR-fractie.

Nieuwe regeling

Ouders zullen voortaan voor hun kind dus kunnen kiezen voor de naam van de vader, die van de moeder, de combinatie moeder-vader of vader-moeder. Als ze het niet eens raken, dan geldt automatisch de naam van de vader.

Alle kinderen binnen eenzelfde gezin moeten dezelfde familienaam krijgen. Er geldt ook een overgangsbepaling: binnen een jaar na de inwerkingtreding van de wet kunnen kinderen in een gezin nog van naam veranderen, op voorwaarde dat ze minderjarig zijn.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140424_01079626

Mening: Ik ben blij dat er na een lange tijd officieel een regeling is gekomen. Zelf ben ik terughoudend over deze wet. Ik kan begrijpen dat als er een vrouw een achternaam heeft die niet meer kan worden verder gezet, wilt dat het kind haar naam krijgt. Zelf zou ik mijn kind later de achternaam van mijn partner geven. Dit gebeurt al eeuwen zo dus ik zou niet weten waarom ik dit zou veranderen. Moest mijn achternaam nu niet kunnen verder gezet worden dan zou ik wel vragen aan mijn partner dat ons kind mijn achternaam zou mogen krijgen. Dat er binnen een gezin maar één achternaam mag zijn, vind ik niet meer dan logisch. Het zou niet leuk zijn voor broer en zus dat zij een verschillende achternaam hebben. Ik vind het wel goed dat als ouders niet overeenkomen in verband met de achternaam dat het dan gewoon zoals vroeger de achternaam van hun vader wordt. Je moet het niet nog eens moeilijker gaan maken.

Toen het hele 'debat' van start ging vroeg ik me af of dat er een zekere regeling getroffen zou worden bij onenigheid. Totdat de senaat de knoop doorhakte was ik niet op de hoogte van de oplossing waarbij, bij onenigheid tussen de partners, de naam van de vader gegeven zou worden.

Ik hoop wel dat ze rekening gehouden hebben met lesbische koppels. Hoe zal dit opgelost worden? Krijgt - bij onenigheid - het kind de naam van de biologische vader? Of moet dit echt beslist worden tussen de twee vrouwen zelf? Misschien toch nog eens over nadenken...

Al bij al vind/vond ik dit hele gedoe rond de naamgeving een tijdverspilling. Ik ben zeker dat er momenteel wel belangrijkere zaken zijn die wat aandacht nodig hebben en verdienen!