Een veelbelovend kandidaat-geneesmiddel herstelt het geheugen van oude muizen met alzheimersymptomen.

Uit eerdere studies is al gebleken dat bepaalde stoffen de symptomen van de ziekte van Alzheimer kunnen voorkomen of uitstellen bij jonge muizen. Helaas komt deze situatie niet overeen met die bij mensen, waarbij de aandoening pas wordt vastgesteld wanneer de eerste symptomen opduiken en dus wanneer de mensen al een zekere leeftijd hebben bereikt. Om dit probleem op te lossen, besloten onderzoekers van het Amerikaanse Salk Institute for Biological Studies om voortaan te werken met oudere muizen waarvan de symptomen van alzheimer al in een gevorderd stadium zitten.

Toen de onderzoekers op deze oudere beestjes met een gevorderde vorm van de ziekte de stoffen testten waarvan eerder was gebleken dat ze de symptomen van alzheimer konden voorkomen of uitstellen, bleek dat een ervan - J147 – ook bij hen een positieve invloed had. Uit onderzoek op de hersenen van de muizen bleek dat er minder eiwitten werden geproduceerd die in verband konden worden gebracht met celdood en meer eiwitten die de connecties maken die verantwoordelijk zijn voor leren en geheugen.

Uit een andere studie bleek dat J147 het kortetermijngeheugen van de alzheimermuizen verbeterde en ook nog eens het ruimtelijke geheugen herstelde. Dat lag vooral aan het verhogen van de zenuwgroeifactor NGF en de zenuwcelstimulerende factor BDNF, die essentieel zijn voor een correcte geheugenfunctie.

De onderzoekers zijn ervan overtuigd dat J147 het beste geneesmiddel is dat op dit moment in de pijplijn zit en hopen er snel tests op mensen mee te mogen uitvoeren.

Datum: 13/05/2013
Bron: eos
Mening: Dit is weer een stapje vooruit in het Alzheimeronderzoek! Het feit is wel dat muizen inderdaad geen mensen zijn maar toch. Wetenschappers gaan nu ook al verder kijken dan enkel naar jonge muizen. Oudere muizen worden nu ook getest, zij leiden immers ook aan geheugenverlies. Nu moet de stof nog getest worden op mensen. Ik hoop alvast dat de stof aanslaat en dat de wetenschap zo weer een stapje verder staat.

Toen mijn grootmoeder Alzheimer kreeg, hebben de dokters ons ook al verteld dat het mogelijk was dat er een medicijn zou komen om de ziekte af te remmen.
Uiteindelijk heeft mijn oma dit ook gekregen, in de vorm van pleisters zelfs omdat oude mensen vaak al veel pilletjes moeten nemen. Een schitterende uitvinding en het hielp ook echt.

Het was echter wel zo dat wij in de tussentijd echt op de toppen van onze tenen liepen omdat wij natuurlijk wilden dat dat medicijn zo snel mogelijk op punt kwam, zodat onze grootmoeder geholpen kon worden. Ons werd toen ook verteld dat Alzheimer niet te genezen is. Hopelijk komt men nu met nieuwe onderzoeken tot een andere vaststelling. Ik ben een enorme fan van deze onderzoeken omdat oud worden met Alzheimer echt heel veel met zich meebrengt. Voor de patiënt, maar ook zeker voor de familie. Het is te hopen dat het medicijn er ooit komt maar toch sta ik hier wel kritisch tegenover. Men geeft mensen nu misschien goede hoop die niet 100% waargemaakt kan worden en dat kan natuurlijk voor een hele grote tegenslag zorgen.

Ik hoop wel nog meer te horen over deze onderzoeken, om op de hoogte te blijven van de kwestie.