Zie artikel in bijlage.

Bron: Het Nieuwsblad
Datum: 27 november 2014
Eigen mening: Het klinkt misschien zeer grof maar ik vind dat deze mensen niet al te slim zijn. Als je weet dat vandaag de dag de geneeskunde op een hoger niveau staat dan vroeger en op de juiste manier behandeld kunt worden dan ga je je toch niet schamen omdat je een paar keer per dag een puffer of andere medicatie moet gebruiken? Het is volgens mij juist verkeerd om te denken dat het 'maar' astma is. Astma is een ziekte, maar dat wil niet zeggen dat andere mensen je hierdoor anders of scheef gaan bekijken. Als er vandaag de dag nog over een taboe van astma wordt gesproken welke taboe's kunnen dan nog opduiken?

Bijgesloten Plaatje(s)

 

Ik ben/was zelf een astmapatiënt. Vroeger had ik hier enorm veel last van, nu is het beperkt tot (enkel) inspanningsastma. Voor een gedeelte snap ik echt wel waarom mensen zich hiervoor schamen.
Voor mijn dagelijkse puffer schaam ik mij helemaal niet, dit is routine geworden en de meeste mensen kennen dit al. Deze moet je meestal 's morgens of 's avonds gebruiken dus die zien mensen niet zo veel. Ik heb ook een puffer voor als ik merk dat ik last begin te krijgen van inspanningsastma. Wanneer ik dan aan het sporten ben en ik neem deze boven dan kijken sommige wel eens raar op. Toch laat ik mij hier niet door doen. Het is niet omdat je inspanningsastma hebt dat je niet meer mag sporten vind ik.
Het slordig worden in medicatie zie ik bij mezelf ook maar ik denk niet dat wij de enigste zijn. Er zullen nog wel mensen zijn die voor iets medicatie moeten nemen en deze gaan afbouwen omdat ze goed zijn.
Het kan nu eenmaal zijn dat je hier minder last van hebt. Vroeger moest ik voor dat ik begon met sporten al puffen, nu heb ik zelden tijdens het sporten mijn puf nodig.

Ik begrijp helemaal dat mensen met astma zich schamen voor hun puffer. Ik hoop echter dat volwassenen zich al minder schamen. Ik ken verschillende kinderen met astma en vaak willen ze niet toegeven dat ze hun puffer moeten gebruiken bij of na een activiteit. Pas wanneer ik zeg dat ze moeten puffen, zullen ze dit doen. Dit doen ze dan ook nog eens stiekem waar niemand het kan zien. Ik snap hen wel, want door die puffer zijn ze speciaal. Vaak kunnen ze een activiteit ook niet zo heel lang volhouden doordat ze wat in ademsnood geraken. Hier schamen ze zich ook hard voor. Hierdoor kunnen kinderen bijvoorbeeld steeds als laatste gekozen worden om bij in een ploeg te spelen. Dit is heel erg, want die kinderen kunnen fantastische talenten of een uitstekende conditie hebben, maar worden beperkt door hun astma. Toch vind ik niet dat mensen zich mogen schamen voor hun puffer. Ik denk dat het hen veel beter helpt om op tijd te puffen dan dat ze blijven wachten hiermee tot dat niemand het kan zien. Dit is zelf gevaarlijk voor hen...

Ik vind het ook niet slim van deze mensen om hun medicatie slordig te nemen om zwakke redenen zoals 'Ik schaam me er voor.' Er zijn in het leven veel ergere aandoeningen waar je jezelf voor zou kunnen schamen. Af en toe een puffer gebruiken is toch niet erg? Ik kan me moeilijk inbeelden dat voorbijganger je raar gaan bekijken wanneer je een puffer bovenhaalt. Het eerste wat ze zullen denken is 'Die persoon heeft waarschijnlijk astma.' Daar is toch niets mis mee?
Ik heb het gevoel de mensen die hun puffer bewust verschuilen een beetje om aandacht lijken te vragen. Ze zouden blij moeten zijn dat de medische technologie zo ver staat dat ze symptoomvrij kunnen leven.

Ik vind het erg spijtig dat mensen zich voor hun astma schamen. Ik begrijp hen wel, het is niet leuk anders te zijn dan anderen. Het is niet leuk te moeten toegeven dat je medicatie nodig hebt om normaal te kunnen functioneren. Maar ik denk dat mensen blij moeten zijn dat ze die medicatie hebben, in plaats van zich ervoor te schamen. Laat zien: kijk ik kan leven dankzij de geneeskunde, en ik ben blij dat ik het kan! Schamen is nergens voor nodig, vind ik! Er zijn dingen waarvoor mensen zich beter wel zouden schamen. Toch zijn er mensen die zich daar duidelijk niet voor schamen. Ik denk bijvoorbeeld aan agressie of het niet kunnen leven zonder drugs. Mijn boodschap aan mensen met astma, en mensen met andere ziekten die zich schamen: Wees jezelf en laat zien wie je bent. Dat maakt van jou een mooi persoon!