Een twintigtal Amerikaanse privéklinieken en bemiddelingsdiensten die commercieel draagmoederschap faciliteren, strijkt dit weekend in Brussel neer. Ze richten zich tot homostellen met een kinderwens uit heel Europa. Belgische experts bekijken dit initiatief met argwaan en Belgische holebi-organisaties nemen niet deel aan de beurs wegens interne verdeeldheid. Ondertussen zijn er wel 140 homostellen ingeschreven. ‘Het is een keiharde business.’

‘Wij verwelkomen ouders van over de hele wereld, en we hebben personeel dat vloeiend Frans en Spaans spreekt!’ Het is een van de vele wervende boodschappen die bemiddelingsdiensten voor draagmoederschap in de Verenigde Staten op hun websites plaatsen, samen met foto’s van schattige, blanke baby’s met mollige gezichtjes en grote ogen

Op de website van het Northwest Surrogacy Center, met kantoren in Portland en San Francisco, kun je foto’s en profielen van kandidaat-draagmoeders zien. Het is een keuzemenu vol mooie, jonge vrouwen die ‘graag zwanger zijn’ en ‘heel graag andere mensen helpen’. Wat dat mag kosten? Al snel 100.000 dollar (ca. 90.000 euro).

Geld dat natuurlijk niet allemaal naar de draagmoeders zelf gaat, maar in eerste instantie naar de bemiddelingsdiensten die beloven dat ze voor dat bedrag alles regelen: een goede draagmoeder en indien nodig ook een eiceldonor, een medisch team dat aan reproductieve geneeskunde doet en een juridische equipe die ervoor zorgt dat de wensouders na de geboorte als wettige ouders worden erkend in de Verenigde Staten.

Dat all-inpakket komen ze dit weekend promoten in Brussel, onder de noemer ‘Parenting Options for European Gay Men’. Het evenement is volgeboekt. Liefst 140 homostellen uit België, Nederland, Frankrijk, Duitsland, Zweden, Zwitserland, Portugal, Israël, Spanje en Bulgarije hebben zich ingeschreven.

Wat opvalt, is dat er aan dit evenement Nederlandse organisaties deelnemen, maar geen uit België. Een rondje bellen leert dat dit initiatief véél vragen oproept. De Vlaamse adoptieambtenaar Ariane Vandenberghe uitte haar bezorgdheid een tijdje geleden al rechtstreeks bij de organisatoren. Ook Petra De Sutter, diensthoofd gynaecologie aan het UZ Gent en senator voor Groen, is dit initiatief niet bepaald genegen.

Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150501_01659738

Mening: Ik snap waarom er in België geen organisaties deelnemen, het initiatief vind ik een goed idee maar ik denk dat het anders ook kan. Eerst en vooral is er het prijskaartje van 90.000 Euro. Dit is heel veel en het grootste deel van de mensen hebben dit geld niet. Ten tweede vraag ik mij af of er al voldoende is nagedacht over de zwangerschap van de draagmoeders zelf. Er is altijd een kans op een miskraam (wat we natuurlijk niemand toewensen) en ik vraag me af of ze hier al hebben over nagedacht. En wat dan met adoptie? Ik vind persoonlijk dat adoptie, ondanks de soms lange wachttijden, misschien een beter idee is.