|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#2
|
||||
|
||||
Citaat:
Dat is natuurlijk een debat waar het echt gaat 'om de knikkers': cognities-vaardigheden-attitudes, allemaal evenwaardig in een onderwijscontext, of toch enigszins met prioriteiten in de richting van het een of het ander? 'Kinderen vanuit zichzelf' laten leren klinkt uiteraard wel 'sympathiek', maar wat als dat 'vanuit zichzelf' hetzij vanuit een getroebleerde thuissituatie dan wel vanuit een culturele achterstand bv. sowieso al bij een minus begint? Zelfde 'reservatie' bij het 'zelf laten ontdekken'... ja, als die gedrevenheid tot 'ontdekken' er 'standaard' in begrepen is, maar hoeveel leerlingen vertrekken niet vanuit een anderssoortig adagium in de zin van: 'met een minimum aan inspanning een maximum aan rendement'? Met als gevolg dat het geprezen 'ontdekkingsgevoel' ondergeschikt raakt aan een economisch pseudo-rendementsdenken dat finaal leidt tot meer 'schone schijn' dan wel 'écht slimmer'? Ik vrees dat de conclusie immer meer dezelfde zal zijn: 'No pain, no gain', maar die 'pain' is vermoedelijk toch een beetje ondergesneeuwd bij heel het talentengewauwel dan wel een nogal goedkoop 'win-win'... Belet niet dat ik een groot voorstander ben om in het onderwijs wel degelijk op zoek te gaan naar aansluitingspunten die ervaringsgerelateerd zijn, en die leerlingen (kunnen) doen inzien dat onderwijsmaterie gerelateerd is/kan zijn aan herkenbare belevingen. Tegelijk: het moet ook niet onmogelijk zijn om bv. abstracte theorieën ingang te doen vinden die het concrete overstijgen, maar waarbij de leraar zich voor de (soms moeilijke) plicht gesteld ziet om de leerlingen te wijzen op het belang van abstracte kennisinhouden waarmee ze zich kunnen wapenen voor de toekomst (=Bildung!)... Hoe elk van ons deze moeilijke oefening uiteindelijk in praktijk zal omzetten, zal finaal voornamelijk afhangen van het gegeven OF de leraar in kwestie zijn leerlingen voldoende graag ziet en apprecieert om daar echt 'voor te gaan'...! Dit gezegd zijnd: er zullen altijd wel leerlingen zijn die 'de kantjes ervan af lopen'... hoe gaan we daarmee om in vergelijking met de rest die wél plichtsbewust zijn/haar taken vervult?! Eén tip: schakel de 'vier-secondenregel' in (=twee keer diep ademhalen) alvorens te reageren. Dan heb je alvast de waarschijnlijkheid mee ten aanzien van je publiek (én jezelf) dat je minstens rationeel hebt proberen handelen, en niet je buik voorbarig hebt laten spreken...
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you down to their level and beat you with experience." (c)TB Laatst aangepast door Barst : 17th October 2016 om 03:42. |