Een op drie pleegouders komt moeilijk rond

maandag 21 november 2011, 07u25

Bijna de helft van de pleegouders vindt de vergoeding die ze krijgen te klein. Een op drie komt zelfs moeilijk rond, zo toont onderzoek aan. Momenteel loopt de Week van de Pleegzorg.

Onderzoekers van het Kenniscentrum Welzijn, Volksgezondheid en Gezin hebben samen met de Koning Boudewijnstichting het profiel en de noden van de pleegouders in Vlaanderen in kaart gebracht. Ze deden dat in opdracht van de Vlaamse minister van Welzijn, Jo Vandeurzen (CD&V). Ze pleiten voor het verhogen van de pleegzorgvergoeding naargelang het gezinsinkomen van de pleegouders en de zorgnood van het kind.

Bijna vier op de tien pleegzorgers hebben een relatief laag gezinsinkomen tussen 1.000 en 1.999 euro per maand. De meeste pleegzorgers werken deeltijds, zijn huisvrouw of zijn gepensioneerd (telkens ongeveer één vijfde). Een ruime helft heeft een partner die voltijds werkt. Tweeverdieners zijn dus zeldzaam.

Vorig jaar waren er in Vlaanderen 4.415 pleeggezinnen. Dat is een stijging met bijna 3 procent tegenover 2009. Ten opzichte van 1998 gaat het om een stijging met 66 procent. Bijna driekwart van de pleeggezinnen vangt een kind of tiener op die geplaatst worden door een jeugdrechter of een comité voor bijzondere jeugdzorg.

Bron: http://www.destandaard.be/artikel/d...DMF20111121_006

Mening: Het is zo dat de mensen die pleegzorger zijn een groep mensen is die niet veel geld verdienen. Zoals in het artikel staat zijn dit meestal huisvrouwen, gepensioneerden of mensen die deeltijds werken. Het is natuurlijk moeilijk voor deze groep op rond te komen. Eventueel zelfs zonder hun pleeggezin. Daarom vind ik het niet meer dan normaal dat de vergoeding voor pleeggezinnen wordt verhoogd.

Langs de ene kant vind ik het niet meer dan logisch dat ze de pleegzorgvergoeding eventueel zouden verhogen. Ik denk dat het zeer moeilijk is om voor kinderen te zorgen dat je eigen kinderen niet zijn, maar je moet ze wel zo behandelen. "Chapeau" voor de mensen die dit doen! Dat ze dan een extra vergoeding krijgen voor de zorg dat ze geven aan een kind van iemand anders, is normaal. Niet alle pleegouders hebben hiervoor gekozen, want ze vangen soms familie op omdat de ouders hiervan bv. overleden zijn. Je hebt hiervoor dus niet altijd de financiële middelen.
Langs de andere kant zijn er ook ouders die hiervoor bewust kiezen en die dus ook op voorhand weten waar ze aan beginnen. Dat ze dan meer vergoeding krijgen dan iemand dat zorgt voor een eigen kind vind ik niet echt zo logisch.
Ik denk dat ze bij zulke vergoedingen best een grens trekken tussen de pleegouders die hiervoor bewust kozen en diegene die dat doen om familie op te vangen.

Wanneer je ervoor kiest om kinderen op te vangen moet je toch beseffen dat dit geld gaat kosten en zou je hier dus toch op voorhand rekening moeten mee houden. Worden er dan geen onderzoeken gepleegd naar de gezinnen die kinderen moeten opvangen? Voor men een kind in een gezin plaatst zou men zeker moeten zijn dat dat gezin financieel een pleegkind aan kan. Anders zou het kind in zeer ernstige gevallen al een even slecht leven hebben als voor hij in het pleeggezin terecht kwam. Dat sommige mensen familie moeten opvangen is natuurlijk een ander verhaal. Deze families moeten meer financiële steun krijgen indien nodig maar ik blijf erbij dat wanneer je ervoor kiest om iemand op te vangen dat je nadien niet moet komen vragen achter meer geld.

Mijn gevoel is wel een beetje dubbel want ik begrijp de situatie in hoe dat de pleeggezinnen verkeren en ik vind het ook heel knap dat ze dit doen want zo vanzelfsprekend is dat niet voor mij. En als ze het moeilijk hebben mogen zij van mij een verhoging hebben van het geld dat ze krijgen. Maar langs de andere kant wie zegt dat ze het ook niet gewoon voor het geld doen, je weet maar nooit. Als oplossing zou ik wel kunnen adviseren om degene die het nodig hebben een aanvraag indienen en zo iemand langskomt ofdat het pleeggezin het extra geld echt wel nodig hebben of niet.