Bijna de helft van de kinderen die in een pleeggezin worden geplaatst, verlaat het gezin voortijdig en om een negatieve reden.

Johan Vanderfaeillie, pedagoog en psycholoog aan de Vrije Universiteit Brussel, bestudeerde in drie aparte onderzoeken de dossiers van 233 pleeggezinnen. "Over een periode van zes jaar eindigt 44 procent van de pleegplaatsingen met een breakdown. Dat zijn alarmerende cijfers", zegt Vanderfaeillie. "Pleegzorg is een waardevolle interventie. In vergelijking met andere uithuisplaatsingen is het zelfs de beste oplossing. Pleeggezinnen kennen meer warmte en stabiliteit, ze lijken het meeste op een normaal opvoedingsklimaat."

Maar, en met die boodschap jaagt Vanderfaeillie de pleegzorgsector al jaren op de kast: pleeggezinnen zijn kwetsbaar. Vooral oudere kinderen met probleemgedrag lopen meer kans op een breakdown, het voortijdig verlaten van het pleeggezin om negatieve redenen. Conflicten tussen biologische en pleegouders komen pas op een verre, tweede plaats.

Uit een andere studie die Vanderfaeillie deed en waarvoor hij twee jaar lang 49 pleegkinderen volgde, blijkt dat het probleemgedrag bij pleegplaatsing zelfs toeneemt. "Omdat de negatieve controle van de ouders toeneemt en hun steunend gedrag afneemt", stelt hij. "Er is een direct effect van het kind op het gedrag van de pleegouders."

BRON: www.gva.be

Eigen menining:
Ik heb altijd gedacht dat gezinnen die zich kandidaat stelden om als pleeggezin te fungeren, uitgebreid gescreend werden. Zit ik er dan naast? Misschien zouden ze aan pleeggezinnen een kleine cursus kunnen geven zodat er in de toekomst minder fout kan lopen met hun pleegkind(eren).
Hopelijk zijn er dan in de toekomst minder pleegkinderen die vroegtijdig het gezin verlaten om een negatieve reden..

Ik reageerde al op het vorige bericht hierover .

Het antwoord is ja. Zij doen het meestal voor het geld. Je krijgt en grote subsidie om zulke kinderen op te vangen. Maar die kinderen krijgen ook leefgeld . Dit geld word vaak achtergehouden door de pleegouders.
Het was ongeveer 150 - 200 euro per kind per maand + de subsidie van de overheid

__________________
Vero

Ik betwijfel dat de meeste mensen dit doen voor het geld. Ik ken pleeggezinnen en die hebben er echt bewust voor gekozen om een kind in hun gezin op te nemen. Deze kinderen hebben meestal al heel wat meegemaakt en zijn dus niet de makkelijkste kinderen om op te voeden. Hiermee wil ik uiteraard de mishandeling niet goed praten, maar ik snap wel dat het vaak verkeerd loopt in sommige gezinnen. Zeker wanneer de kinderen in hun puberteit komen, wordt het moeilijk en dat kunnen de pleegouders niet weten wanneer ze toestemmen om een kind in hun gezin op te nemen.

Ik vind het wel niet kunnen dat gezinnen niet gescreend worden voor ze een pleegkind toegewezen krijgen. Ik heb zelf een adoptiezus en daarvoor moesten wij met het hele gezin verschillende testen en gesprekken ondergaan. Ook waren mijn ouders verplicht een cursus te volgen. Hierdoor duurde het bijna 2 jaar voor wij een kind toegewezen kregen. Enkele jaren geleden hebben mijn ouders overwogen om ook een pleegkind te nemen, omdat de wachttijden bij adoptie tegenwoordig erg lang geworden zijn en toen bleek dat je daar echt niet veel voor moet doen op voorhand. Enkele infosessies, nog een gesprekje en het kind wordt in jouw gezin geplaatst.

Ik ben het hier met Lobke eens. Ik denk niet dat de meeste mensen dit doen voor geld. Ok er zullen er wel tussen zitten, maar ik denk dat ze het voornamelijk doen voor de kinderen. Natuurlijk is het hele verantwoordelijkheid om deze kinderen in je huis en gezin op te nemen en dit doe je niet zonder er eerst grondig over na te denken en het hele gezin erin bij betrekken en erover praten. Maar ik geloof ook zeker en vast dat het geen 'probleemkinderen' zijn want dit bestaat niet, het zijn gewoon kinderen met problemen. Dit kunnen problemen thuis zijn, of problemen op school of problemen met zichzelf maar het zijn de problemen die opgelost moeten worden en niet de kinderen. Als iemand deze verantwoordelijkheid neemt, betekent dit dat hij/zij toch wel enig ervaring moet hebben met deze kinderen. Ofwel moet je je toch goed informeren want nogmaals dit is niet echt gemakkelijk. Daarom vind ik het wel goed dat er zoveel moeite wordt gedaan (gesprekken, cursussen). Zo worden de ouders voorbereid en volgens mij loont dit wel. Je helpt tenslotte een kind omgaan in deze wereld.