BRUSSEL - Europa peilt bij de lidstaten om de Europese richtlijn rond gezinshereniging eventueel aan te passen. België lijkt niet geïnteresseerd. De N-VA spreekt van een gemiste kans.

Europa start een openbaar debat over gezinshereniging. Aan de hand van de opstelling van een groenboek, en later een witboek, wil de Europese Commissie de richtlijn uit 2003 aanpassen volgens de wensen van de lidstaten. Het belang van deze discussie kan maar moeilijk worden onderschat. Voor het eerst in vijftien jaar toont Europa zich bereid om deze discussie te voeren. Bovendien blijft gezinshereniging een van de belangrijkste kanalen om legaal de Europese Unie binnen te komen.

Ook België werkt momenteel aan een antwoord dat uiterlijk volgende donderdag moet worden afgeleverd. Volgens het kabinet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block (Open VLD) zijn de onderhandelingen nog niet volledig achter de rug. Maar uit de (voorlopige?) tekst die De Standaard kon inkijken, blijkt dat België allerminst vragende partij is om de richtlijn te verstrengen. 'We willen ons houden aan de verstrengde wet op de gezinshereniging', zegt woordvoerster Els Cleemput. 'Het regeerakkoord wil die wet gewoon uitvoeren en er verder niets aan veranderen.'

Verschil met Nederland

De houding van België blijft des te merkwaardiger omdat het regeerakkoord expliciet pleit voor een 'Europese harmonisering'. De Belgische aanpak staat ook in schril contrast met de manier waarop de Nederlanders de discussie omstandig hebben aangepakt. In een stevig doortimmerde nota vragen de Nederlanders om de richtlijn te verstrengen. Het aantal gezinsmigranten mag dan globaal gezien afnemen bij onze noorderburen, het blijft veruit de grootste groep.

De Nederlanders vragen de opname van een rist voorwaarden. Zo willen ze de minimumleeftijd voor de gezinshereniger verhogen naar 24 jaar. Die maatregel zorgt bijvoorbeeld in Denemarken dat er meer wordt getrouwd met autochtone Denen. Onze noorderburen vragen ook verplichte integratievoorwaarden. Gezinsherenigers moeten verder een bepaald minimuminkomen kunnen voorleggen (de Nederlanders vertrekken van 120 procent van het minimumloon, plus een borg voor het geval toch van de sociale zekerheid wordt gebruik gemaakt).

Los van een onderzoek naar de 'criminele antecedenten' van de gezinshereniger willen de Nederlanders ook bepaalde opleidingseisen kunnen stellen. Zo kan de gezinshereniging worden gekoppeld aan de invulling van bepaalde jobs en kan aan een echte arbeidsmigratie worden gewerkt.

Of de richtlijn uiteindelijk in die zin zal worden aangepast, hangt ook van de andere lidstaten af. Maar N-VA-kamerlid Theo Francken begrijpt niet waarom België zich in deze discussie zo op de vlakte houdt. 'De Nederlandse aanpak past erg goed bij de visie die een meerderheid van de Vlamingen onderschrijft. Het Belgische standpunt mankeert een visie, net zoals de beleidsnota van De Block. Open VLD en CD&V zouden hier toch het voortouw kunnen nemen. Blijkbaar blijft de PS hier de lijnen uitzetten.'

Integratieverplichting

Franken vindt het vooral een gemiste kans. Een aantal landen zouden samen het voortouw kunnen nemen om tot een strengere richtlijn te komen. Het kamerlid hoopt dat De Block het Belgische standpunt nog wat zal verscherpen. 'Tegenwoordig moeit Europa zich met alles, maar op het vlak van gezinshereniging gaat België op de rem staan.'

Vorig jaar keurde de Kamer na erg woelige debatten een verstrengde wet rond gezinshereniging goed. Daarbij werd onder meer de minimumleeftijd verhoogd naar 21 jaar, het aantal betrokkenen beperkt en een minimuminkomen ingesteld. Tijdens de discussie werd meermaals verwezen naar de Europese richtlijn. Politiek bleek het onmogelijk om gezinsherenigers vooraf een integratieverplichting op te leggen.

bron: standaard.be
eigen mening: Ik zie dit inderdaad als een gemiste kans. Ik snap niet goed waarom ze dit voorstel hebben afgewezen omdat in het verleden al is gebleken dat onze maatregelen niet streng genoeg zijn. Nu zijn ze een klein beetje strengen gemaakt en daar moet het bij blijven?