artikel

‘Ik ga niet mee in de stigmatisering van de leerkracht zoals die door KU Leuven-Associatievoorzitter André Oosterlinck is neergezet’, zegt Mieke Van Hecke, directeur-generaal van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO). Ze vindt dat Oosterlinck te veel focust op cognitieve competenties, terwijl het onderwijs ook heel wat andere competenties vergt.

‘Ik ben erg boos over deze stigmatisering door Oosterlinck van onze leerkrachten en van onze docenten van de lerarenopleidingen’, zegt Van Hecke aan persagentschap Belga. ‘Volgens de OESO-rapporten scoort ons land overigens nog altijd heel goed, dus zo slecht zal het wel niet zijn’, voegt ze er ironisch aan toe.

Anderzijds erkent de topvrouw van het katholiek onderwijs dat er knelpunten zijn. ‘Vele jonge leerkrachten haken af. Dat moet ons tot nadenken stemmen. Er heerst een sfeertje van ‘Probeer eerst unief. Volg filologie. Als dat niet lukt kun je nog voor het regentaat gaan’. Dat is niet goed.'

Tegenover de nadruk op het cognitieve door Oosterlinck, stelt Van Hecke ‘dat er nog andere competenties zijn, zoals leerstof overbrengen bij kinderen, die minstens zo belangrijk zijn’, en ‘iedereen master maken zal niet de oplossing zijn’, vindt Van Hecke.

‘Er moet ondersteuning komen voor de leerkracht om gedifferentieerd te werken. Dat kan via team-teaching. Voor bepaalde problematieken kan de leerkracht dan terugvallen op collega’s met specifieke deskundigheid’, besluit Van Hecke.

Bron
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140405_01056658

eigen mening

Ik vind het spijtig dat leerkrachten de laatste tijd vaak negatief in beeld komen. Er wordt gezegd dat onze vakkennis niet goed genoeg is. Dit is natuurlijk niet alles. Als leerkracht moet je niet enkel je vak goed kennen en kunnen overbrengen op de leerlingen, maar je moet ook overweg kunnen met de leerlingen. Als leerlingen een probleem hebben stappen ze vaak naar leerkrachten. Deze leerkracht kan dit probleem niet oplossen met vakkennis maar hij/zij heeft hier empathische eigenschappen voor nodig. Dit is minstens zo belangrijk als het lesgeven op zich. Als een leerkracht deze eigenschappen en zoveel meer niet bezit zal het ondanks zijn grote vakkennis toch geen goede leerkracht of vertrouwenspersoon voor de leerlingen kunnen zijn.

Ik vind het net zoals Jente spijtig dat ons toekomstig beroep de laatste tijd zo vaak negatief in het nieuws komt. Persoonlijk vind ik dan ook dat er gewerkt mag worden aan een herwaardering van het beroep. Ik vraag me trouwens af of een toelatingsproef hiertoe zal bijdragen? Een toelatingsproef meet volgens mij vooral cognitieve kennis, terwijl er nog zoveel andere competenties belangrijk zijn als leerkracht.

Zoals er al werd aangehaald moet je als leerkracht niet enkel vakkennis bezitten, nog belangrijker is dat je deze informatie op maat van leerlingen kan aanbieden en goed kan overbrengen. Tegenwoordig moet ook meer en meer oog hebben voor wat er speelt bij de leerlingen buiten de school en men verwacht ook dat je inspeelt op de verschillen tussen leerlingen. Er zijn dus nog zoveel andere dingen naast cognitieve kennis, maar uiteraard mag men deze ook niet uit het oog verliezen. Ik denk dat het belangrijk is dat er een goede mix is tussen het cognitieve aspect en de andere competenties.

Ik vind het een beetje kort door de bocht dat men zegt dat het niveau van de leerkrachten te laag is. Ik vind persoonlijk dat men hier teveel veralgemeend. Er zijn misschien leerkrachten waarvan het niveau te laag is, maar er zijn ongetwijfeld ook leraren die wel een degelijk niveau van algemene kennis hebben. Net zoals dat volgens mij bij andere beroepen het geval is.

Ik sluit mij eigenlijk bij mevr. Van Hecke aan. Een leerkracht moet niet alleen een hoog IQ hebben. Je moet je maar eens voorstellen dat er iemand met een hoog IQ voor een klas staat, maar langs geen kanten weet hoe hij/zij dat nu eigenlijk moet overbrengen.
Daar ligt volgens mij ook ineens een groot probleem. Vele mensen, zowel studenten als omstaanders, onderschatten het leerkracht zijn. Volgens mij heb je nog altijd meer aan een leerkracht die misschien een iets lager IQ heeft, maar wel weet hoe ze met een klas moet omgaan, dan een leerkracht met een hoog IQ en hier helemaal geen verstand van heeft. Dat jonge leerkrachten afhaken ligt misschien aan de begeleiding. Misschien moet men daar ook eens iets aan veranderen. Ze meer ervaring laten opdoen op de werkvloer en dit al van in het eerste jaar lerarenopleiding, dan merken ze al vlugger dat het hen toch niet ligt en moeten ze niet afhaken na misschien enkele jaren les gegeven te hebben.

Ik ben het eens met standpunten van zowel Mieke Van Hecke en André Oosterlinck. Het is niet voor niets dat wij in onze opleiding zowel worden getraind in het opvoeder/begeleider alsook in het inhoudelijk expert zijn. Als leerkracht moet je weten waarover je spreekt en achter je vak staan. Je moet steeds mee zijn met nieuwe inzichten die er komen. Daarnaast is ook het hebben van historische referentiekaders e.d. belangrijk. Al mag je hierin niet in overdrijven. Er zijn bijvoorbeeld gigantisch goede leerkrachten wiskunde, die echter geen kaas hebben gegeten van vakken zoals Frans of Engels.

Bovendien is het belangrijk te kijken naar het menselijke aspect. Mocht de belangrijkste kwaliteit van een leerkracht zijn dat hij/zij alles weet, kan men misschien even goed een robot voor de klas zetten. Dit zou echter als gevolg hebben dat welbevinden/betrokkenheid van de leerlingen afneemt. Een leerkracht die goed met leerlingen kan omgaan, goed is in zijn vak (maar misschien held in een ander vak), is toch zoveel beter dan een leerkracht die alles weet maar niet weet hoe hij met de leerlingen moet omgaan, niet?