Tax-in-Space


In De Pijn van het Magazijn van 27 juni veronderstelde Peter Cuypers, de chef eindredactie van deze krant en dus ook een beetje mijn chef, dat Frank De Winne belastingplichtige is in België, zelfs als hij rondjes draait in de melkweg. Peter ging er ook van uit dat Franks belastingaangifte er volgend jaar een stuk ingewikkelder zal uitzien als bedrijfsleider van een ruimtestation. Op gevaar af mijn job binnen een viertal weken kwijt te zijn, ga ik toch mijn chef tegenspreken. Niet dat hij geen prachtige fiscale column heeft geschreven. Integendeel zelfs, surf er maar eens naar, beste lezer. Kon ik het maar zo. Maar op de technische inhoud moet ik als fiscaal jurist toch reageren.


Ja Peter, Frank is belastingplichtige (als hij in België woont), zelfs als hij ondertussen de verre ruimte verkent. Maar neen Peter, Frank heeft geen gecompliceerde aangifte. Eenvoudiger kan nauwelijks. En hij betaalt hier dan ook nog eens geen belastingen.

Het onderwerp boeit me wel. Ik heb nog nooit de fiscale toestand van een astronaut onderzocht. Zo veel lopen er ook niet rond in België. Ik denk ook dat er nog niet veel over het onderwerp geschreven is. Laten we dus aannemen dat De Standaard er in deze komkommertijd een wereldprimeur bij heeft. Waar betaalt een Europees astronaut belastingen? En hoeveel?

Normaal betaal je belastingen waar je woont. Maar als je in een ander land werkt, betaal je doorgaans belastingen in de werkstaat. Dat hebben de staten zo met elkaar afgesproken. Dat veronderstelt wel dat er een fysieke aanwezigheid is in de werkstaat. Met andere woorden, een arbeidscontract in een ander land is niet voldoende om daar belasting te betalen. Je moet er ook effectief aanwezig zijn en werken. Vanaf dan is het inkomen dat verband houdt met het werk uitgevoerd in de werkstaat, ter plaatse belastbaar. Maar Frank werkt in de ruimte en die behoort niet tot één welbepaald land. Wat dan? België zou dan toch belasting mogen heffen.

Er is ook nog een andere regel: beloningen die iemand ontvangt voor een betrekking aan boord van een schip of een luchtvaartuig in internationaal verkeer zijn belastbaar in de staat waarvan het schip de vlag draagt. Deze bepaling is natuurlijk niet ingevoerd voor ruimteschepen. De vraag kan trouwens gesteld worden of het hier wel gaat over internationaal verkeer. Trouwens, ISS wordt betaald en bemand door verschillende landen en heeft volgens mij niet één vlag. Deze regel kan dan ook niet in werking treden. Opnieuw leidt dit tot belastingheffing in België.

En toch heeft de chef eindredactie het niet bij het rechte eind. Er is namelijk op 30 mei 1975 in Parijs een oprichtingsverdrag van het Europees Ruimte-Agentschap afgesloten. Artikel XVIII van Bijlage 1 van dat verdrag bepaalt dat het salaris van de personeelsleden van de Esa, en waar ik voor dit spel Frank even toe reken, onderworpen is aan een speciale belasting ten gunste van de Esa en dat dit salaris vrij is van iedere nationale inkomstenbelasting. De conclusie is duidelijk: het Esa-inkomen van Frank wordt niet belast in België. Dus geen forfait voor verre verplaatsingen nodig, evenmin een Deel II voor bedrijfsleiders, geen aftrek van beroepskosten... Het enige wat hij moet doen in de belastingbrief die hij volgend jaar naar zijn geboortedorp Ledeberg stuurt, is zijn netto-inkomen vermelden en zeggen dat dit al elders werd belast. Leuk is wel dat de belastingaangifte daarvoor geen specifieke code of vermelding bevat. Dus weer een detail extra in de aangifte van volgend jaar.

Groeten aan Frank en Peter trouwens, van ergens in de buurt van de Edwards luchtvaartbasis in Californië, een alternatieve landingsplaats van de Space Shuttle.

Koen Van Duyse is advocaat bij Tiberghien Advocaten.


DS, 09-07-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB