Elf kinderen, die door Belgische koppels geadopteerd waren, kunnen de Democratische Republiek Congo verlaten. Dat heeft minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) aangekondigd.

De kinderen mochten meer dan twee jaar niet naar België reizen als gevolg van een moratorium op internationale adoptie. ‘We hebben toestemming gegeven voor 69 kinderen om het nationale grondgebied te verlaten’, bevestigde de Congolese minister van Justitie Alexis Thambwe Mwamba na een ontmoeting met de ambassadeurs van de meest betrokken landen.

Op die vergadering was ook de Belgische ambassadeur in Congo, Michel Latschenko, aanwezig. Hij kreeg te horen dat twaalf dossiers, die betrekking hadden op elf kinderen, goedgekeurd waren, zo verklaarde minister Reynders.

Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20151102_01950939
(geraadpleegd op 2/11/2015)
Mijn mening: Een adoptie is een langdurige proces dat veel tijd, moeite en geld kost voor de adoptieouders. Wanneer men dan nog eens twee jaar meer moet wachten op het kind wegens juridische problemen waar zij zelf niets aan kunnen veranderen, moet dit enorm zenuwslopend zijn. Adopties vanuit Congo kunnen nog altijd moeilijk zijn, maar nu zijn er toch elf kinderen die naar België mogen komen. Voor deze kinderen betekend het ook een start van een nieuw leven met nieuwe kansen. Voor de adoptieouders is een adoptieproces vaak emotioneel heel zwaar en heel duur. Uiteraard is het ontzettend belangrijk dat goed gecontroleerd wordt of het kind in een goede thuissituatie terecht komt, maar ik denk toch dat men de procedures kan versnellen zodat meer mensen geneigd zijn te adopteren. Zo krijgen ook meer kinderen de kans op een nieuw leven.