De Nederlandse regering geeft gemeenten de mogelijkheid vrijwilligerswerk te vragen aan hulpbehoevenden, in ruil voor zorg. Het gaat om ouderen, zieken en mensen met een handicap. 750.000 mensen vallen onder die regeling. Dat schrijft de Nederlandse krant De Volkskrant.

‘De gepensioneerde boekhouder die in een rolstoel zit, wordt vrijwilliger in het kader van de gemeentelijke schuldhulpverlening.’ Met een voorbeeld legt staatssecretaris Martin van Rijn (PvdA) de nieuwe wet uit. ‘Of een ouderen lezen voor op de voorschoolse opvang voor kinderen met een taalachterstand.’

Het vrijwilligerswerk is niet verplicht, maar gemeenten mogen de zorgbehoevenden wel op ‘indringende wijze’ vragen iets terug te doen voor de samenleving. Ruim 750.000 mensen vallen onder het nieuwe systeem. Het gaat enkel om mensen die zorg krijgen via de gemeenten, niet door een privé-instantie. Ook zal eerst gekeken worden naar de omgeving - ouders, kinderen, partner of buren. Pas als die het niet meer kunnen behappen, zal de gemeente een rol spelen.

‘Het is naar de mening van de regering immers heel normaal dat je je inspant om je eigen situatie te verbeteren, of dat je iets doet voor een partner of familielid als die niet geheel op eigen kracht kan deelnemen aan de samenleving’, zegt van Rijn.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20131003_00772825

Eigen mening: Nu er overal tekort aan personeel in de zorgsector heerst, en de Nederlandse regering deze zorg door de economische crisis niet meer kan onderhouden, gaat het op zoek naar een alternatief. Het wil af van de status "zorgstaat". Nu vind ik dit op het eerste zicht een heel dappere oplossing, maar misschien wel iets té gedurfd.

Om te beginnen is iedereen in Nederland wel op de hoogte van de economische situatie en het nieuwe wetsvoorstel. Dat de regering dit een beetje uit noodzaak doet is dus niet verassend. Daardoor is er de kans dat sommigen zich misschien verplicht (‘indringende wijze’ ) gaan voelen, en dat zal alleen maar averechts werken. Maar zelfs als ze al zouden willen, moeten ze fysiek nog in staat zijn het vrijwilligerswerk te doen, en ze moeten op die werkplek geraken, 2 dingen die niet meer vanzelfsprekend zijn voor ouderen.

Ook zou de regering eerst kijken of de omgeving (ouders, kinderen, partner of buren) het niet kan opvangen. Nu het gezin als hoeksteen van de samenleving begint af te brokkelen, mensen langer gaan moeten werken en het leven alsmaar duurder wordt, gaan weinig mensen hiertoe instaat zijn. Ze rekenden juist op die zorgstaat.

Dit is misschien een negatieve kijk op het wetsvoorstel, maar ik hoop zeker dat dit wetsvoorstel helpt omdat het een mooie oplossing is waarvan vele sociale groepen van zouden kunnen profiteren. Wat wel nog nodig is (naar mijn mening), is een meer sociale instelling van de bevolking om dit plan te kunnen laten werken. Maar zoiets is zeer moeilijk te bereiken, zeker in een samenleving zo geïndividualiseerd als de onze.

Er is waarschijnlijk ook veel positiefs te zeggen over organisaties en mensen die zich hiervoor inzetten, alleen halen die nooit het nieuws. Vandaar misschien de wat negatieve kijk op dit alles.