De wereld zal niet vergaan met Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Net zoals de wereld niet gered zou zijn dankzij president Hillary Clinton. Trump biedt Europa zelfs grote kansen.

Het is begrijpelijk dat er nog een tijd gedebatteerd, geanalyseerd en gejeremieerd wordt over de verkiezing van Donald Trump. De laatste jaren van dit decennium kondigen zich alvast niet makkelijk aan. Toch zullen we er met zijn allen het beste van moeten maken. Wat dat betreft, biedt de verkiezing van president Trump drie grote kansen aan Europa.

Vrijhandel

Eerst en vooral op het vlak van de vrijhandel. De kans is groot dat de VS onder president Trump een protectionistische koers varen. Dat wil helemaal niet zeggen dat de handel tussen Europa en de VS onmogelijk wordt. Het wil wel zeggen dat derde landen zoals China, Brazilië en Indonesië eerder naar Europa dan naar de VS zullen kijken om handelsakkoorden af te sluiten.

Op voorwaarde uiteraard dat Europa daarvoor openstaat. Een debacle als dat bij CETA, het vrijhandelsverdrag met Canada, kunnen we ons niet meer veroorloven. We hebben nu een unieke kans om te laten zien dat Europa niet alleen open is voor business maar dat we hét continent bij uitstek zijn voor vrijhandel.

Die openheid sluit nauw aan bij de tweede grote kans die president Trump ons biedt. Het is de kans om als Europa het morele leiderschap van het vrije Westen te claimen. Met een vicepresident die homo’s wil genezen, een minister van Binnenlandse Zaken die in haar leven alleen nog maar het Amerikaanse binnenland heeft gezien en een president die klimaatopwarming bedrog noemt, zal het internationale aanzien van de VS zwaar te lijden hebben.

Morele leiderschap

Dat biedt Europa een unieke kans om dat leiderschap over te nemen - zeker als het gaat over mensenrechten, vrijhandel, milieu of rechten voor minderheden. Wanneer we het de afgelopen decennia hadden over het vrije Westen, ging het vooral over de Verenigde Staten. Europa liep wel hoog op met allerlei principes maar als die verdedigd moesten worden, mochten de VS altijd de kastanjes uit het vuur halen. Nu het imago van de VS fel gedeukt is, heeft Europa een unieke kans om te bewijzen dat het meer is dan een theoretische discussieclub.

Militaire macht

De derde kans is het sluitstuk van de voorgaande twee kansen. Veel Europese landen hebben de afgelopen decennia vlot meegesurft op de Amerikaanse militaire macht. De oorlog in Kosovo werd beëindigd door Amerikaanse bombardementen. Bij de interventie in Libië zat een land als Frankrijk al na 24 uur door zijn munitie heen en moest het Amerikaanse bevoorrading vragen. Syrië ligt in de Europese achtertuin, maar we rekenen wel op de VS voor strategie, tactiek en operationele actie.

Die tijd is definitief voorbij. Zeker met een assertiever Rusland moeten we snel werk maken van een eigen buitenlands en militair beleid. Dat betekent dat elk individueel land prioriteit moet geven aan meer en betere militaire uitgaven.

NAVO

Vooral België loopt daarbij in de kijker. De regels van het NAVO-lidmaatschap vereisen dat een land minstens 2 procent van zijn bruto binnenlands product (bbp) besteedt aan defensie. België geeft nauwelijks 0,85 procent uit aan
defensie. Op Luxemburg na zijn we het zwakste land.

Voorts vraagt de NAVO dat we van elke 100 euro aan defensie-uitgaven er minstens 20 uitgeven aan materieel. Ook daar is het in België huilen met de pet op. Nauwelijks 2 procent van onze militaire uitgaven gaan naar materieel, het leeuwendeel gaat naar lonen en pensioenen. In de wandelgangen wordt het Belgische leger het best bewapende pensioenfonds ter wereld genoemd.

In het Trump-tijdperk is de tijd van dit soort Belgenmop gedaan en komen we met deze lijntrekkerij niet meer weg. De wereld is er de afgelopen jaren zeker niet veiliger op geworden en de VS zullen zich meer op zichzelf terugplooien. Tijd om te bewijzen dat we zelf voor onze veiligheid kunnen instaan.

Na meer dan 70 jaar commerciële, ideologische en militaire hulp kan Europa eindelijk bewijzen dat het op eigen kracht kan doorgaan. Zonder Amerikaanse steunwieltjes.

Datum: 15.11.2016

Bron: http://www.tijd.be/opinie/algemeen/...wsstream_recent

Mening: Ik heb gemengde gevoelens bij dit gebeuren. Allereerste vind ik het jammer dat Amerika zich wil terugtrekken uit een systeem waar men zolang aan gewerkt heeft en dat ons jarenlang geholpen heeft om vreedzaam te kunnen leven. Het is voordelig op vlak van de economie omdat vele handelsakkoorden de Europese kant opkomen, maar op militaire hulp van het sterke Amerika zullen we niet meer moeten rekenen.

Maar daar tegenover is het wel de uitgelegen kans voor Europa om zelfstandig te worden. In theorie hebben we geen hulp nodig van Amerika om te goed te kunnen functioneren. Het is nu aan Europa om te laten zien wat het in zijn mars heeft en te bewijzen dat het eigenlijk één van de weinige continenten is waar elk individu geaccepteerd wordt zoals het is. Ik vind dat Europa zich moet klaarmaken voor een wereld waarin het volledig van zichzelf afhankelijk moet kunnen zijn, want president Trump vertrouw ik nog steeds niet.