Drie maanden na de enorme explosie in het Chinese Tianjin wordt nog steeds puin geruimd. De overheid lijkt overtuigd dat bewoners zullen terugkeren naar de appartementen die naast het rampgebied liggen.

Eigenlijk durft hij niet terug. Zijn vrouw mag er in ieder geval niets van weten. Rudy Zhangs voetstappen breken de glasscherven in nog kleinere stukken. Hier woonde hij met zijn vrouw, op de 16de verdieping in een appartement van de zaak. Pal achter de plek waar op 12 augustus 3.000 ton chemicaliën de lucht in vlogen.
De explosie bij het logistieke bedrijf Rui Hai International Logistics in Tianjin - op een uurtje rijden van Peking - kostte voor zover bekend aan 173 mensen het leven. ‘Het zijn er zeker meer’, denkt Zhang. ‘Niemand weet precies hoeveel arbeiders op het terrein werkten en er misschien sliepen.’
Vooral mensen met kinderen willen niet meer terugkeren naar het gebied. Gezond kan het er niet zijn.

Om een kijkje in het appartement te nemen moet Zhang langs een drietal legergroen geklede beveiligers. Naast hen staan twee dozen met helmen. Na wat discussie krijgt Zhang de toestemming zijn appartement te bekijken. Bijna alle ramen in de wijde omgeving zijn, net als die in Zhangs appartement, vervangen. Veel meer is er sinds augustus nog niet gebeurd. Er wordt vooral puin geruimd. Tussen de appartementen snuffelen mensen rond, op zoek naar bruikbare spullen die ze op de hoek van de straat kunnen verpatsen. Ook de televisie uit Zhangs huis was al snel na de ramp verdwenen.

De explosie vond plaats op een woensdagavond om 23.36 uur, een half uur nadat Zhang thuis was gekomen van zijn kantoor. Net op tijd om zijn vier maanden zwangere vrouw te helpen het raam te sluiten dat bij een eerste explosie was opengeslagen. De tweede explosie gooide hem naar achteren. Glasscherven sneden in zijn huid. Het gebouw moet door de vuurbal zijn geraakt. Door de nooduitgang zochten ze hun weg naar buiten. Na zes weken in een hotel ging zijn vrouw bij zijn ouders wonen, 200 kilometer boven Sjanghai. Een aantal collega’s is ook vertrokken, ze willen niet meer in het industriegebied wonen.

Niet voor niets, want er bleek een hoop mis te zijn. De bewoners hadden geen benul van de gevaarlijke chemicaliën die in hun achtertuin werden opgeslagen. Eerder deze maand zijn Zheng Qingyue en Lu Wei, de directeur en de adjunct-directeur van het havenbedrijf, ontslagen. De viceburgemeester van Tianjin Yang Dongliang werd in oktober uit de partij gezet, waarna een onderzoek werd gestart naar allerhande misdrijven, waaronder machtsmisbruik en corruptie. Vermoedelijk heeft dat ook met de ramp in Tianjin te maken.

Een van de stoffen die zeker de lucht in ging op woensdagavond 12 augustus is het zeer giftige sodium cyanide, dat problemen met de luchtwegen veroorzaakt. De waterleiding en afvoerbuizen die door het rampgebied lopen, zijn afgesloten en het water zou zijn schoongemaakt. In werkelijkheid is het nog altijd gissen naar de chemische stoffen die bij de explosie zijn vrijgekomen en naar wat er precies is gebeurd om ze op te ruimen. De Chinese pers treedt niet in detail over dat onderwerp. Wel meldt het persbureau Xinhua dat 161 bedrijven die in het gebied met gevaarlijke stoffen werken, moeten verhuizen naar een andere locatie, 69 moeten sluiten in afwachting van een verder onderzoek en 353 moeten veranderingen doorvoeren.

Ondertussen maken Zhang en zijn vrouw zich zorgen over hun ongeboren kind. Zijn vrouw, inmiddels zeven maanden zwanger, gaat wekelijks naar de dokter voor controles. Tot nu toe gaat alles goed.
Zhang speurt of hij tussen de troep schoenen van zijn vrouw ziet liggen. Tevergeefs, alles wat ook maar een beetje waarde heeft, is weggehaald. Van de huur, die zes maanden vooruit was betaald, ziet hij niets meer terug. Een compensatie voor de schade komt er ook niet. Zhang is maar een huurder, voor de mensen die huizen bezitten, is de regering toeschikkelijker. Een collega die een luxeappartement kocht 3 kilometer van de onheilsplek, mag zijn huis aan de overheid verkopen voor de marktwaarde van vóór de explosie.

Bewoners verzamelen hun eigendommen en verlaten hun beschadigde
Ook bij die luxeappartementen lopen mensen in en uit om hun huizen te inspecteren. Uit sommige ramen wapperen nog gordijnen, andere zijn dichtgetimmerd met planken. In het winkelcentrum kijkt een medewerkster van een minikartbaan naar een film op haar telefoon. Het is akelig rustig in het kinderparadijs. Vooral mensen met kinderen willen niet meer terugkomen naar het gebied. Gezond kan het er niet zijn.

Een kleurrijke sticker op de liftdeur heet terugkerende bewoners alvast ‘welcome home’. ‘Wie zou daar nog willen wonen?’, vraagt Zhang zich af. De lokale bestuurders en projectontwikkelaars hebben er alle vertrouwen in: naast het appartement wordt stevig doorgewerkt aan nieuwe appartementencomplexen - nog dichter bij de krater.

Bron: De Tijd

Eigen mening: Het zijn niet alleen harde en erge feiten, het is ook erg hoe er met wordt omgegaan. Veel vermoedens zijn er wel, maar geen bewijzen of bevestigende verklaringen. Dat de explosie in verband zou staan met de afgezette burgemeester is helemaal schandalig. Ik stel niet enkel vragen bij de oorzaak van de explosie, maar ook bij de reactie van pers, politici,... Er wordt niet eerlijk gehandeld naar de slachtoffers toe. Sommige kunnen hun huis nog voor een zeer goede prijs verkopen, andere krijgen niets en moeten zelf een oplossing zoeken.
Ook over hoe erg de gevolgen zijn in verband met gezondheid wordt niet meegedeeld aan de inwoners. Er moet dringend duidelijkheid komen en correcte hulp voor de mensen die er woonden.