Geen gebraden kippen


Het ABVV berekende dat de strijd tegen de fiscale en sociale fraude genoeg geld kan opleveren om iedere gepensioneerde 800 euro opslag per maand te geven.


Dat is heel wat meer dan de 200 euro die de SP.A belooft aan wie tot 65 werkt. (Terloops: verder in deze krant blijkt dat de werknemers die 200 euro niet ‘krijgen', maar zelf mogen bijeensparen...)

Het is goed dat af en toe eens iemand concreet maakt hoe omvangrijk die zwarte economie is. Maar het is fout de illusie te wekken dat die zwarte circuits snel weg te werken zijn en dat de gebraden kippen ons daarna in de mond vliegen.

De waarheid is dat er geen wonderwasmiddel is dat de zwarte circuits oplost. Het wordt schuren, wrijven en schrobben, zoals in betovergrootmoeders tijd.

Hoe moreel verwerpelijk de zwarte economie ook is, een deel van ons vindt dat in de praktijk niet. En wellicht meer dan de 20 procent die dit toegeeft in de enquête van deze krant over geld en geluk.

De waarheid is dat de zwarte circuits ingebakken zitten in de gewoonten en werkwijzen van vele sectoren, in de geesten en de harten van vele mensen, en zelfs in de regels van de overheid. Die zijn zo complex dat ze uitnodigen tot ontduiking en ontwijking.

In veel gevallen heeft de burger zelfs de vrije keuze tussen correct werken, ontduiken of ontwijken.

Het zal lang en hard werken zijn om die mechanismen eruit te krijgen. Zoals het wijzigen van ons onveilig verkeersgedrag ook jaren gevergd heeft en volgehouden inspanningen op vele vlakken: sensibilisatie, hogere pakkans, herinrichting van de wegen.

De jongste jaren zijn enkele beperkte successen geboekt inzake sociale fraude, vooral door de koppeling van databanken. Dubbele uitkeringen zijn afgeblokt.

Recent is die databanken-aanpak ook binnengesijpeld bij de fiscus; zo zijn een pak IT-consultants en verzekeringsmakelaars geklist die zich in het zwart in het buitenland lieten betalen.

Maar zo zijn er nog honderden mechanismen aan te pakken. Eén na één. De parlementaire onderzoekscommissie over fiscale fraudedossiers leerde al dat alleen professioneel en planmatig werken, helpt.

Én dat de politieke wil ervoor aanwezig moet zijn.

Het zou goed zijn dat partijen die straks willen regeren, nú zouden beloven dat zij niet scheep gaan in een regering waarvan de minister van Financiën niet de verpersoonlijking is van die politieke wil. Dat hebben we immers de afgelopen tien jaar niet gehad.

Maar het zou ook goed zijn als niemand nog zou beloven dat de strijd tegen de fraude gebraden kippen oplevert die ons morgen in de mond vliegen. Wie de kritieke begrotingstoestand van dit land begrepen heeft, weet dat die en andere opbrengsten alleen mogen dienen om onze torenhoge schuld te verlagen en dat we pas nadien, met de verlaging van de rentebetalingen die daaruit voortvloeit, een feestje kunnen bouwen.


DS, 18-05-2010 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik kan Guy Tegenbos alleen maar gelijk geven met zijn opmerking. Zelfs als we al het geld dat er aan fraude gewonnen word zouden kunnen bemachtigen zouden allereerst de staatschulden worden afbetaald. De eerlijke, hardwerkende middenstander zal nog lang op zijn honger blijven zitten. De kans dat er een dramatische wending in het verhaal komt is immers ook miniem. Zwartwerk blijft gewoon veel te aantrekkelijk, zowel voor werknemers als voor werkgevers. Alles wat ze extra krijgen en waar ze geen belasting op moeten betalen is toch immers mooi meegenomen, niet? Je kan het ze dan ook niet echt verwijten en toch weer wel...

Wat doe je eraan?