Cyberpestkoppen zijn ervan overtuigd dat leeftijdsgenoten pesten via het internet en de gsm goedkeuren, en geven aan dat ze vaak druk ervaren om er aan mee te doen. Dat blijkt uit het onderzoek van Sara Pabian (UAntwerpen) waarbij 2.000 Vlaamse jongeren tussen 10 en 17 jaar twee jaar lang werden opgevolgd.

Pabian, verbonden aan de onderzoeksgroep MIOS van UAntwerpen, nam enquêtes af bij een panel van jongeren verdeeld over 23 Vlaamse scholen. Uit de enquêtes blijkt dat daders vaak denken dat cyberpesten nu eenmaal de ‘norm’ is onder jongeren. Bovendien gaven jongeren aan dat er soms zelf verwacht wordt dat ze (ook) cyberpesten.

Een ander belangrijk kenmerk van cyberpestkoppen is hun ‘mensenkennis’. Daders van cyberpesten zijn goed in het inschatten van wat andere jongeren denken, doen en voelen. 'Voor meer subtiele vormen van pesten kan de ‘sociale’ intelligentie zorgen voor het machtsonevenwicht tussen dader en slachtoffer', zegt Pabian. 'Daders zijn vlot in de omgang met andere jongeren, terwijl slachtoffers dat meestal niet zijn en bang zijn om bekritiseerd te worden door anderen. Dat maakt van hen een gemakkelijke prooi.'

Daders van cyberpesten hebben wel vaker een slechte relatie met leerkrachten. 'Cyberpesten gaat vaak gepaard met ander probleemgedrag zoals pesten op school en zich afzetten tegen andere schoolnormen.'

Ongeveer één leerling op tien (11,1%) gaf aan recent te zijn gecyberpest. Cyberpesten kwam het vaakst voor bij leerlingen uit het laatste jaar lager onderwijs. Het aantal gevallen nam af naarmate de leeftijd steeg.

Daders van cyberpesten waren gemiddeld genomen wat ouder dan slachtoffers. De piek voor daderschap werd opgetekend bij jongeren van 13 tot 15 jaar. Ongeveer 6% van de jongeren gaf toe recent anderen te hebben gecyberpest.

Het traditionele pesten komt wel nog steeds vaker voor dan het cyberpesten. Ongeveer 15% van de leerlingen gaf aan recent slachtoffer te zijn geweest van traditioneel pesten.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150514_01680850
Eigen mening: Pesten blijft een probleem bij jongeren. Wanneer er op de school zelf gepest wordt kan er meteen worden opgetreden door de leerkrachten. Bij cyberpesten is dat niet meteen zichtbaar. leerlingen zullen er ook minder snel met cyberpesten naar hun leerkrachten of ouders gaan. tenzij iemand anders in de omgeving het merkt.
Er worden al veel campagnes georganiseerd tegen pesten en cyberpesten, maar volgens mij kunnen ze nog veel meer doen.
Bij cyberpesten denk ik vooral aan Facebook. Facebook zou pesters (wanneer het te extreem wordt) moeten kunnen bestraffen door ze bijvoorbeeld een bepaalde tijd van Facebook te zetten.

Pesten is inderdaad een zeer groot probleem bij jongeren. Meer en meer horen we de term 'cyberpesten' vallen. Pesten via het internet of gsm. Dit probleem stopt niet bij jongeren. Bijna alle generaties doen aan cyberpesten. In dit artikel wordt er specifiek naar jongeren gekeken, maar bijna alle leeftijden doen er aan mee. Wanneer je aan cyberpesten doet heeft de pester niet altijd door dat hij aan het pesten is. In zijn ogen is het vaak maar plagen. Hij wordt ook niet geconfronteerd met het slachtoffer. Hierdoor weet de pester vaak niet hoe het slachtoffer zich voelt en dat hij deze persoon echt schaadt. Vervolgens blijft het cyberpesten doorgaan en escaleert het. Natuurlijk weten vele pesters wel dat ze aan het pesten zijn en doen ze dit ook doelbewust. Andere jongeren voelen de druk om mee te pesten. Vaak komt dit door groepsdruk dat ze denken dat ze mee moeten pesten, anders zullen ze misschien zelf gepest worden.
Het nadeel van cyberpesten is dat het vaak niet zichtbaar is. Hierdoor kan men als ouder, leerkracht, opvoeder ... meestal weinig doen. Wanneer we er weet van hebben kunnen we de pesters wel straffen en gesprekken voeren met de slachtoffers en pesters. er moet zeker een oplossing komen voor dit probleem en snel!

Ik vermoed dat cyberpesters voornamelijk een duidelijk onderscheid maken tussen pesten en plagen wanneer deze verkondigen de goedkeuring van de maatschappij te hebben. Datzelfde onderscheid is eveneens te maken bij traditioneel pesten, al is het minder evident om daar een daadwerkelijke grens bij aan te geven.

Sociaal contact via het internet verloopt volgens volledig andere normen dan traditioneel contact. Mensen zijn sneller geneigd verbaal agressiever te zijn en ook aanvallender, wat niet noodzakelijk afgekeurd wordt op het internet. Mensen die niet gewend zijn aan deze vorm van communicatie, zullen zich heel erg snel geviseerd voelen. Dit mag niet steeds gehanteerd worden als een excuus voor de wanpraktijken van cyberpesters, maar het is toch wel een min of meer belangrijke nuancering.

Ik zie wel vaker mensen op het internet moord en brand schreeuwen omdat ze zich identificeren als een slachtoffer van cyberpesten. Regelmatig merk je dat ze simpelweg niet gehard zijn tegen de meer directe aanpak van communicatie dat gehanteerd wordt door het internet.

Pesten en plagen blijft een wereld van verschil, ik heb de indruk dat het artikel de twee onder één noemer plaatst.