De Bisschop van Antwerpen, Mgr. Johan Bonny, heeft opnieuw de media gehaald door onomwonden op te komen voor het kerkelijk erkennen en zegenen van relaties tussen homoseksuelen. Hiermee is hij niet aan zijn proefstuk toe. De Antwerpse kerkvorst was enkele jaren geleden, in 2012, nog lovend over een toneelstuk dat opgevoerd werd in De Singel, onder de titel 'On the Concept of the Face, regarding the Son of God'. Hoewel dit toneelstuk van Romeo Castelucci een godslasterlijke aanval op Jezus Christus vormde, zag Mgr. Bonny er de culturele meerwaarde van in.

Door zijn oproep om homoseksuele relaties binnen de rooms-katholieke kerk een structurele plaats te bieden overschrijdt Mgr. Bonny een nieuwe grens. Deze keer niet van fatsoen, maar van geloofsleer en moraal. Ten eerste schept hij zo het beeld dat homoseksuelen geen plaats zouden hebben binnen de katholieke Kerk. Dit is manifest onjuist. Elke mens is immers geroepen door God om lid te worden van katholieke Kerk. Deze Kerk heeft haar regels, structuren en tradities, die voor iedereen dezelfde zijn, en in tegenstelling tot wat men vermoedt, nog zeer goed gekend. Seksuele geaardheid is geenszins een criterium om wel of niet katholiek te kunnen zijn. De Kerk, enige weg tot heil in het hiernamaals, staat open voor elke mens, wat ook zijn achtergrond, zijn talenten en zijn problemen zijn. Ook voor homoseksuelen – alsof dat nog gezegd moest worden. Iedereen is welkom.

Maar de regels van moraal gelden universeel, voor elke katholiek, op elke plaats en van elke tijd. Het huwelijk, een sacrament ingesteld door Christus, is toegankelijk voor één man en één vrouw en wordt aangegaan uit vrije wil. Het stopt bij het overlijden van één van beide huwelijkspartners. Seksualiteitsbeleving is door God gewenst binnen het huwelijk. Op deze wijze is het einddoel van seksualiteit, de voortplanting van de mens, het stichten van een gezin. Voor de Kerk kan dit niet buiten het huwelijk. Dat er fouten tegen gebeuren is maar al te menselijk, daarom voorziet God dan ook het sacrament van de biecht en zo begint een nieuw hoofdstuk in het spiritueel leven van elke katholiek, steeds opnieuw. In die zin is er geen verschil tussen ongetrouwd samenwonende hetero- en homokoppels. Het moeilijke is enkel dat de Kerk niet kan toelaten om twee mensen van hetzelfde geslacht te laten trouwen omdat het einddoel van de seksualiteit niet mogelijk is. Dit is eveneens hoe aartsbisschop Léonard de visie van de Kerk op homoseksualiteit heeft verklaard in het duo interview met Etienne Vermeersch op VRT.

Wat hier gevraagd wordt, is dus niet een plaats voor homoseksuelen binnen de Kerk. Die is er namelijk al. Wat Mgr. Bonny wil, is niet nieuwe spelers toelaten tot het spel (want iedereen is reeds toegelaten), maar de spelregels zelf op subtiele wijze veranderen. Hij lijkt seksualiteitsbeleving buiten het sacrament van het huwelijk om te willen verkopen als niet-zondig. Dit heeft tot gevolg dat iedereen, homoseksuelen zowel als gescheiden mensen, buiten het huwelijk hun relaties seksueel mogen beleven zonder dat dit als zondig wordt bestempeld door de Kerk.

Mgr. Bonny, opvolger van de apostelen, wil op omfloerste wijze het geloof veranderen. Dat kan niet. Als katholieke vereniging met thuisbasis te Antwerpen wil het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond van Antwerpen dan ook haar stem verheffen en luidop zeggen: neen Monseigneur, wat u voorstelt is niet katholiek.

KVHV-Antwerpen

Bron: KVHV Antwerpen

Eigen mening:
Ik zie hier zoveel fouten in. Je mag als homoseksueel wél lid van de Kerk zijn, maar niet genieten van al wat er bijkomt. De Kerk en God houden van alle mensen, al krijgt een bepaalde groep wel een voorkeursbehandeling. Beetje hypocriet, niet?

En dan ook, de Kerk kan zogezegd niet toestaan dat een huwelijk met seksuele betrekkingen kan plaatsvinden wanneer er geen voortplanting mogelijk is. Wat met mensen die door bepaalde medische redenen geen kinderen kunnen krijgen? Mogen zij ook niet trouwen? Of krijgen zij een bepaalde 'clausule'? Het is zowel door bepaalde biologische redenen dat iemand geen kinderen kan krijgen of dat iemand homoseksueel is. Waar trekken we de grens dan?

Verder zeggen ze enerzijds dat het onvoorstelbaar is dat Mgr Bonny niet-huwelijksgebonden seksuele activiteiten wil verkopen als niet-zondig, maar anderzijds dat door een simpele biecht alle 'menselijke' fouten van seks buiten het huwelijk wél vergeven worden.
De Kerk moet wel beseffen dat door hun conservatieve standpunten in onze veranderende maatschappij te behouden, het katholicisme aan volgers gaat inboeten. In plaats van zich zo af te zetten tegen progressieve bisschoppen, kijk waar de mensen op reageren en ga eens na hoe ze dit een positieve manier kunnen gebruiken.

Verder vind ik het heel triest dat het KVHV bestaat uit jongen mensen. Jonge mensen die opgroeien in deze maatschappij. Ik heb niets tegen het feit dat zij geloven, maar ik verschiet ervan dat dit nog gebeurt op zo'n ouderwetse manier. 'Zuipen' op café totdat de schoolresultaten slecht zijn, mag dan blijkbaar weer wel, als ik de bio's lees van de praesidiumleden. Staat er ook niets over alcoholgebruik in de Bijbel?

Dit is slechts deels juist: bij een huwelijk moet het koppel open staan om kinderen te ontvangen in hun leven en er voor te zorgen... kinderen adopteren kan dus ook.

Anders zouden alle onvruchtbare koppels (dus niet louter hetzelfde geslacht) nooit meer katholiek kunnen zijn als ze willen trouwen.

__________________
“People in general," he said, "only ask advice not to follow it; or if they do follow it, it is for the sake of having someone to blame for having given it.”