Leegloop richting rand


BRUSSEL - Nooit eerder ontvluchtten zoveel gezinnen de stad. Nochtans hebben zowat alle steden de voorbije jaren extra inspanningen gedaan om de stadsvlucht tegen te gaan, maar bijna allemaal zonder resultaat. Vooral Brussel, Antwerpen en Gent zien massaal gezinnen vertrekken.


Onze steden worstelen al jaren met het probleem van stadsvlucht. Maar welke maatregelen er ook genomen werden, het wordt alleen maar erger. Centrumsteden zoals Brugge en Leuven sukkelen ermee, maar vooral de drie grootste steden Brussel, Antwerpen en Gent krijgen de rekening gepresenteerd. Dat blijkt uit een nieuwe studie van het Steunpunt Ruimte en Wonen.

In 2001 verlieten 1.875 mensen Brussel. Nu zijn er dat volgens de recentste onderzoekcijfers al 2.800. Hetzelfde in Antwerpen: terwijl er in 2001 1.456 mensen 't Stad ontvluchtten, zijn er dat nu al 4.038.

De strafste cijfers komen uit Gent: in 2001 kwamen er meer mensen bij dan er vertrokken en groeide de stad in totaal met 164 mensen. Nu wordt er een tienvoudig verlies geboekt: liefst 1.666 mensen trokken recent weg uit Gent.

‘De steden verliezen vooral jonge gezinnen, en laat juist dat de belangrijkste groep zijn om een stad gezond te houden', zegt onderzoeker Brecht Vandekerckhove van SumResearch. ‘De stad heeft nog altijd een grote aantrekkingskracht op jongeren, al was het maar wegens de vele activiteiten. Maar zodra diezelfde jongeren rond de 27 jaar zijn en een gezin vormen, trekken ze weg. En in de meeste gevallen blijven ze ook weg.'

Opmerkelijk, want de laatste zeven jaar pompte de Vlaamse overheid 70miljoen euro in de steden om jonge, kroostrijke gezinnen aan te trekken. ‘Er is zelfs serieuze concurrentie ontstaan tussen verschillende steden en de randgemeenten', zegt Vandekerckhove. ‘Daardoor is er overal hard geïnvesteerd. Maar of er nu parken zijn bijgekomen of de straten properder zijn geworden: het volstaat niet. Er blijven gezinnen vertrekken.'


Onbetaalbare woondroom

De grootste boosdoener is het onbetaalbaar worden van de Vlaamse woondroom.

‘Het modale Vlaamse gezin wil doorgaans maar één ding: een woning met een mooi tuintje. Maar in de stad is dat onbetaalbaar geworden. Een klein huis in Gent, op een perceel van 100vierkante meter, kost al snel 200.000 euro. Iets verderop, in een landelijke gemeente, heb je voor die prijs een perceel dat dubbel zo groot is.'

Nochtans dachten veel steden dé formule gevonden te hebben om gezinnen te lokken: de bouw van appartementen en lofts. ‘Maar daar blijken veel alleenstaanden op af te komen. Met als gevolg dat de gezinnen hun geluk gaan zoeken in de stadsrand of in meer landelijke gemeenten.'

Het gevolg is dat het evenwicht in veel steden zoek raakt. ‘Veelal blijven alleen de extremen nog over. Aan de ene kant de niet-kapitaalkrachtigen, net zoals heel wat allochtone gezinnen. En aan de andere kant zij die wel genoeg geld hebben om een mooie woning te kopen.'


DS, 22-09-2010 (Dajo Hermans)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB