De sterftegraad na de operatie van een longkanker ligt hoger in ziekenhuizen waar jaarlijks minder dan tien van dergelijke ingrepen worden uitgevoerd. Dat blijkt uit een nieuw rapport van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE), waarin de behandeling van longkanker in België onder de loep werd genomen. Het KCE raadt dan ook aan om die ingrepen te centraliseren in ziekenhuizen met de nodige expertise. Het wordt daarin bijgetreden door het Intermutualistisch Agentschap en Kom op tegen Kanker.


"Het KCE heeft vroeger reeds voor andere soorten kanker op dit probleem gewezen. Daarom blijft het onveranderd pleiten voor een grotere centralisatie van kankerbehandelingen."

Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg

Longkanker is in België de voornaamste oorzaak van kankersterfte bij mannen en de op een na voornaamste bij vrouwen. Ieder jaar wordt de diagnose meer dan 8.000 keer vastgesteld, vooral bij (voormalige) langdurige rokers. Slechts 10 tot 20 procent van de patiënten is na vijf jaar nog in leven.

In zijn nieuw rapport ging het KCE onder meer het verband na tussen sterfte na een longkankeroperatie en het aantal door een ziekenhuis behandelde kankers. Uit de cijfers blijkt dat de sterftegraad in ziekenhuizen met minder dan tien operaties 6,4 procent is, terwijl die in ziekenhuizen met meer dan tien operaties 3 à 4 procent bedraagt.

"De gegevens tonen aan dat de sterfte effectief hoger ligt bij ziekenhuizen die jaarlijks minder dan tien van dergelijke interventies uitvoeren. De helft van de Belgische ziekenhuizen blijkt die drempel echter niet te halen", luidt het. "Het KCE heeft vroeger reeds voor andere soorten kanker op dit probleem gewezen. Daarom blijft het onveranderd pleiten voor een grotere centralisatie van kankerbehandelingen."
Kwaliteitsindicatoren


"De zorgkwaliteit is in de Belgische ziekenhuizen over het algemeen goed, maar er is toch nog vooruitgang mogelijk."

Daarnaast ontwikkelde het KCE op basis van gegevens uit 2010 en 2011 van het Kankerregister (Belgian Cancer Registry - BCR), 23 kwaliteitsindicatoren voor de diagnose en behandeling van longkanker. "De zorgkwaliteit is in de Belgische ziekenhuizen over het algemeen goed, maar er is toch nog vooruitgang mogelijk", blijkt daaruit.

Voor elk van die ziekenhuizen werd een rapport opgemaakt, maar die rapporten zijn niet publiekelijk toegankelijk.

Het KCE stelde onder meer vast dat in Belgische ziekenhuizen de diagnostische fase, hoewel ze correct wordt uitgevoerd, soms te veel tijd kost: bij een op de drie patiënten zit er meer dan een maand tussen de pathologische diagnose en de start van de behandeling. Daarnaast vindt het KCE het jammer dat niet alle ziekenhuizen even "gemotiveerd" zijn in hun rapportage aan het BCR. "Een aantal van hen laat het na om essentiële informatie door te geven, zoals bijvoorbeeld die over het klinisch stadium van de tumor", luidt het. "Die data zijn nochtans onmisbaar voor de algemene opvolging van de zorgkwaliteit."
Reactie Kom op tegen Kanker


"We roepen minister van Volksgezondheid Maggie De Block daarom op om haar goede intenties inzake centralisatie van complexe kankerzorg, nu ook in actie om te zetten."

Marc Michils, algemeen directeur van Kom op tegen Kanker

Kom op tegen Kanker treedt het advies van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bij. "Voor ons is het duidelijk dat de onderzoeksresultaten van het KCE enkele pijnpunten blootleggen, maar vooral ook de opportuniteit bieden om deze problemen aan te pakken", zegt Kom op tegen Kanker in een mededeling.

"De cijfers van dit nieuwe onderzoek zijn zorgwekkend, maar ze bieden ook de kans om iets te doen aan de verschillen in overlevingskansen tussen ziekenhuizen", zegt Marc Michils, algemeen directeur van Kom op tegen Kanker. "Als we longkankerchirurgie concentreren in expertisecentra, kunnen we levens redden. Ziekenhuizen met minder dan tien operaties per jaar zouden patiënten daarom moeten doorverwijzen naar centra met meer ervaring. We roepen minister van Volksgezondheid Maggie De Block daarom op om haar goede intenties inzake centralisatie van complexe kankerzorg, nu ook in actie om te zetten."

Kom op tegen Kanker wil ook dat de rapporten van de ziekenhuizen waarin ze beoordeeld werden op 23 kwaliteitsindicatoren openbaar gemaakt worden. "Wij vragen om die scores publiek te maken", zegt Michils. "Net zoals patiënten recht hebben op de beste behandeling, hebben ze recht om te weten hoe ziekenhuizen scoren inzake kwaliteit."
Cijfers aantal ingrepen per ziekenhuis


"Het KCE, de ziekenfondsen en het College voor Oncologie pleiten er al meer dan tien jaar voor om complexe kankerchirurgie te concentreren in gespecialiseerde centra. In België bleven deze oproepen tot nog toe zonder resultaat. Net om die reden maken wij vandaag de cijfers over het aantal ingrepen per ziekenhuis bekend. Public disclosure kan een zaak zijn van levensbelang."

IMA-voorzitter Luc Van Gorp

Het Intermutualistisch Agentschap raadt huisartsen aan om kankerpatiënten nog enkel te verwijzen naar centra die voldoende chirurgische ingrepen uitvoeren bij kankerpatiënten. Op die manier hoopt het IMA dat de patiënt erop kan vertrouwen dat hij automatisch terecht zal komen in een centrum dat hem de beste kansen biedt. De patiënt kan in afwachting de informatie over de volumes per ziekenhuis van slokdarm-, pancreas- en longkankerchirurgie op de website van zijn ziekenfonds raadplegen.

"Het KCE, de ziekenfondsen en het College voor Oncologie pleiten er al meer dan tien jaar voor om complexe kankerchirurgie te concentreren in gespecialiseerde centra", zegt IMA-voorzitter Luc Van Gorp in een persbericht. "In België bleven deze oproepen tot nog toe zonder resultaat. Net om die reden maken wij vandaag de cijfers over het aantal ingrepen per ziekenhuis bekend. Public disclosure kan een zaak zijn van levensbelang."

Het IMA is tevreden dat minister Maggie De Block de concentratie van kankerchirurgie in haar beleidsverklaring heeft opgenomen, maar betreurt dat de invoering daarvan nog vele jaren zalen duren. IMA roept dan ook op om onverwijld een minimumdrempel van minstens tien ingrepen in te voeren voor kankerchirurgie bij onder andere slokdarmkanker, pancreaskanker en longkanker. Het vraagt bovendien aan het College van Oncologie om in afwachting op het terrein afspraken te maken om deze concentratie van kankerchirurgie te bepleiten en te realiseren, en aan huisartsen om patiënten enkel te verwijzen naar centra die voldoende operaties uitvoeren.

Bron: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnen...uitvoeren.dhtml
Eigen mening: Ik vind het eigenlijk zeer angstwekkend dat afhankelijk van het ziekenhuis dat je behandelt, je meer of minder kans hebt om te overleven. Naar mijn mening moeten ziekenhuizen dan ook meer samenwerken en patiënten doorsturen naar elkaar. Als ziekenhuizen nu elk een eigen specialiteit hebben en patiënten doorsturen naar het ziekenhuis dat voor zijn bepaalde ingreep gespecialiseerd is, dan zouden de overlevingskansen van de patiënt volgens mijn gevoelig vergroten. Dit omdat de chirurgen in dat ziekenhuis de ingreep veel vaker kunnen uitvoeren en zo ook oefenen. Op die manier kunnen ze hun vaardigheden met betrekking tot een welbepaalde, niet veel voorkomende ingreep toch regelmatiger oefenen en heeft de patiënt een betere overlevingskans.

Al langer dan vandaag zijn deze problemen aanwezig: mensen die sterven door een te late diagnose, ziekenhuizen die niet luisteren naar wat de patiënten te zeggen hebben, ziekenhuizen die mensen als nummers behandelen ... Voor sommige ziekenhuizen is het al lang een sleur geworden en gaan ze belangrijke informatie niet meer opnemen in het systeem, wat ervoor zorgt dat er kritieke informatie achtergehouden wordt. Begrijp me niet verkeerd, verpleegkundigen en dokters zijn er niet in overvloed en moeten vaak lange dagen werken, met vaak te weinig werkkrachten. Dus langs hun kant begrijp ik het ook, de druk ligt hoog. Maar het gaat hier nog steeds over mensenlevens, die niet zo maar een wisselstuk hebben, waarmee het probleem opgelost is. Zoals Amina al zei, het is jammer dat we in bepaalde ziekenhuizen meer kansen hebben om te overleven dan in anderen, want dit kan niet, maar bekijk het alstublieft langs twee kanten en schuif de schuld niet genadeloos in de schoenen van dokters en verpleegkundigen, die vaak hun uiterste best doen.
Ik ben echter wel tevreden dat ze deze problemen willen aanpakken en dat dit verder zal worden opgevolgd.