Mechelen opent abortuscentrum

MECHELEN - In Mechelen wordt volgens het stadsbestuur 95 procent van de abortussen geweigerd door de plaatselijke ziekenhuizen. Het richt daarom 'een dagcentrum voor zwangerschapsonderbreking' op, zodat vrouwen niet meer naar andere steden hoeven voor de ingreep. Dat schrijft De Morgen.

De Mechelse ziekenhuizen, die sinds meer dan een jaar allemaal beheerd worden door Caritas, weigeren in meer dan negen op de tien gevallen een abortus uit te voeren bij vrouwen die ongewenst zwanger zijn.

'Er worden alleen abortussen uitgevoerd als de gezondheid van het kind of de moeder in gevaar is', zegt Mechels sp.a-fractieleider Björn Siffer. 'Zwangerschapsonderbrekingen om niet-medische redenen worden niet toegestaan.'

Het stadsbestuur heeft daarom beslist een dagcentrum op te starten zodat Mechelse vrouwen niet meer naar de naburige steden hoeven te gaan voor de consultaties, de psychosociale begeleiding en de eigenlijke ingreep.

Vooral voor minderjarige meisjes, die hun zwangerschap verborgen willen houden voor hun familie en anoniem een abortus willen laten uitvoeren, is het moeilijk om zich tijdens de schooluren meerdere malen naar een gespecialiseerd centrum in Antwerpen of Brussel te verplaatsen.

Het nieuwe centrum zou gevestigd worden in de gebouwen van het OCMW, zodat de drempel laag blijft en de vrouwen er anoniem gebruik van kunnen maken.

Bron: De Standaard, 27/11/09

Mening: Het openen van zo’n abortuscentrum vind ik zowel positief als negatief. Enerzijds is het goed dat vrouwen die écht niet voor hun kind kunnen zorgen en in ziekenhuizen geweigerd worden om abortus te laten uitvoeren hier terecht kunnen. Maar dan is er natuurlijk weer de vraag “wanneer wordt je niet geschikt geacht om een kind op te voeden?” In mijn ogen is dat wanneer dit financieel niet redbaar is en het kind hierdoor anders verwaarloosd zou worden. Ook moeten meisjes tot 14-15 jaar de kans krijgen om dit weg te laten doen. Ik vind hen echt niet geschikt om op die leeftijd al moeder te worden omdat ze niet eens hun eigen verantwoordelijkheden in handen hebben. Vanaf de leeftijd van 16 jaar vind ik dan weer dat er strenger moet worden opgetreden. Dan heb je immers al wel een degelijk besef over met wat je bezig bent. Dit centrum is ook goed voor vrouwen die door seksueel misbruik zwanger geworden zijn. Anderzijds denk ik dat veel vrouwen hun kind onnodig gaan laten wegnemen en dat vind ik dan ook weer niet kunnen. Volgens mij gaan sommigen denken “Ik ben zwanger, maar laat mijn kind wegdoen omdat ik het nu nog niet wil” en dat is ook geen oplossing.

De stad Mechelen is al een tijdje misnoegd over het feit dat de Caritas-ziekenhuizen vaak weigeren om een abortus uit te voeren. In negen op de tien gevallen is dat zo.


Daarom heeft het stadsbestuur nu besloten om zelf een abortuscentrum op te richten. Deze zou over enkele maanden al operationeel moeten zijn.

"Er zijn in Mechelen gemiddeld zo'n 300 vrouwen per jaar die een dringende vraag tot abortus hebben", weet burgemeester Bart Somers (Open Vld). "Die kunnen maar moeilijk worden geholpen sinds het OCMW-ziekenhuis is gefuseerd met het christelijk ziekenhuis."

"Op die manier worden die vrouwen gedwongen om uit te wijken naar Antwerpen of Brussel. Daarom willen we in Mechelen een centrum voor hulp bij zwangerschapsonderbreking oprichten."

Bron : GVA - 27/11/2009

Mening : De vraag van 9 op 10 vrouwen voor abortus te plegen wordt verworpen. Op de gemiddeld 300 vrouwen die per jaar in Mechelen een abortus overwegen hebben maar 30 vrouwen een geldige reden volgens het christelijke ziekenhuis. De redenen om een abortus te plegen voor het christelijke ziekenhuis moeten blijkbaar zeer sterk zijn. Sinds het OCMW-ziekenhuis en het christelijke ziekenhuis gefuseerd zijn vinden er minder abortussen plaats. Er zijn waarschijnlijk honderden redenen waarom men wel of niet een abortus mag plegen en iedereen zal hier een andere mening over hebben. Ik denk dat men vooral in functie van het kind moet denken : 'Kunnen de ouders voor het kind zorgen of niet?', 'Beschikken de ouders over het nodige geld om een kind op te voeden?', ... Ik hoop dat mensen niet sneller de stap naar abortus zullen zetten omdat er een abortuscentrum in de buurt is.

"Liever een paar grote centra met experts"

Carine Vrancken, voorzitter coördinatie Nederlandstalige cel van abortuscentra, nuanceert de nood aan kleinschalige centra voor abortus, zoals dat waar Mechelen aan denkt.
In een interview met Radio1 wijst Vrancken erop dat het beeld van het ongewenst zwangere meisje van 16 dat niet weet waarheen om een abortus te laten uitvoeren eerder uitzonderlijk is. Ze staaft dat met enkele cijfers: "het gros van de vrouwen (80 procent) die een zwangerschapsonderbreking laat uitvoeren in België is tussen de 20 en 40 jaar", aldus Vrancken. De anderen, jonger dan 20 jaar, zijn dus slechts een minderheid van die 18.000 vrouwen. Bovendien gaat het bij die 1.800 gevallen ook om 18- en 19-jarigen die uiteraard sexueel actief zijn.

Vrancken wees er in het interview met radiopriogramma Peeters en Pichal ook op dat het grootste deel van de abortussen niet in een ziekenhuis wordt uitgevoerd, maar bijvoorbeeld wel in abortuscentra. Dat de Mechelse ziekenhuizen liever geen zwangerschapsonderbrekingen uitvoeren, hoeft dan ook niet per se zo'n groot probleem te zijn, volgens haar.

"Ik heb liever dat katholieke ziekenhuizen duidelijk zeggen dat ze dat niet doen dan dat ze de indruk geven dat wel te doen, maar dan gekleurde informatie te geven aan de mensen en op hen inpraten om hen bijvoorbeeld een schuldgevoel aan te praten. Mensen hebben het recht op een neutrale en professionele hulp. En dat kan in de abortuscentra."

In het Nederlandstalige landsgedeelte zijn er zes dergelijke centra: in Oostende, Gent, Hasselt, Antwerpen en twee in Brussel.

Vrancken vindt een 300-tal gevallen per jaar (waarvan sprake is in Mechelen) een relatief klein aantal om een apart centrum voor in te richten.

"Ik zou eerder pleiten voor grotere, kwaliteitsvolle centra met experts in plaats van voor versnippering." Volgens Vrancken zijn de meeste 16-jarigen - "om dan toch dat clichébeeld maar te gebruiken" - ook inventief genoeg om de weg naar die centra te vinden.


Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20091127_032
Datum: 27 november 2009

Abortus, het is een hot toppic in onze samenleving de dag vandaag. En toch is het nog altijd een taboe. Mensen willen liever niet dat anderen weten dat ze een abortus hebben laten uitvoeren. Dit is natuurlijk hun eigen keuze. Vrouwen moeten in ieder geval de kans hebben op deze keuze. Dat ziekenhuizen deze operatie niet willen uitvoeren vind ik eigenlijk niet kunnen. Iedereen heeft recht op medische hulp, eender waar. Gespecialiseerde abortuscentra hebben natuurlijk ook hun voordelen. Hier krijg je objectieve informatie en wordt je geholpen door experten. Abortus is een moeilijke keuze zo ook de uitvoering ervan zo blijkt.

Ik vind dat absoluut wel kunnen. Ik denk dat je, net als vele anderen in de maatschappij, een beetje vergeet wat het uitvoeren van een abortus betekent. Dat is een onomkeerbare ingreep waardoor een dokter (=een mens) het leven van een ander mens beëindigd. Is het niet heel logisch dat er dokters zijn die zulke beslissing liever niet nemen? Zou jij dat dan zomaar doen als iemand anders het je vraagt? Nee, toch! Ik vind het getuige van veel respect t.o.v. het 'cadeau leven' dat katholieke ziekenhuizen een duidelijk visie hebben over abortus. (Ze grijpen enkel in als het leven van het kind of van de moeder in gevaar is.) Want het leven is niet zo lichtzinnig als de wereld van tegenwoordig.

__________________

Meeste vruchtafdrijvingen bij 17- tot 24-jarigen

BRUSSEL - De meeste abortussen in ons land worden uitgevoerd bij meisjes van 17 tot 24 jaar. Dat blijkt uit cijfers die Sensoa in oktober vrijgaf.

Van de 18.705 in België gedomicilieerde vrouwen die in 2007 een abortus ondergingen, waren er 2.708 jonger dan 20 jaar. Dat is vooral toe te schrijven aan de vertegenwoordiging van de 17-, 18- en 19-jarigen, samen goed voor 2.021 abortussen.

Zwangerschapsonderbrekingen komen echter het vaakst voor bij de leeftijdscategorie van 20 tot 40 jaar (14.323 abortussen). Van die groep maken de 20- tot 24-jarigen bijna een kwart uit, met 4.423 van de 14.323 abortussen. Boven de 40 jaar werden 1.002 abortussen uitgevoerd.

Samen met Nederland en Duitsland heeft België de laagste abortuscijfers ter wereld. Zelfs in ultrakatholieke landen zoals Spanje en Italië komen procentueel meer zwangerschapsonderbrekingen voor. De Belgische score zou volgens de vzw Luna vooral te maken hebben met een wijdverspreid anticonceptiegebruik. Huisartsen zijn traditioneel vertrouwd met het voorschrijven van de pil en sommigen plaatsen zelfs spiraaltjes.

bron :zaterdag 28 november 2009; belga Auteur: kld ,DS
http://www.standaard.be/artikel/det...15&subsection=3

eigen mening:

Een zwangerschap is niet altijd geplant en ik denk dat je pas kan oordelen over het al dan niet 'vermoorden' van een levend wezen als je zelf in deze situatie terecht komt.

Het positieve uit dit artikel vind ik dat in België het anticonceptiegebruik al goed ingeburgerd is. Met voorzorgen nemen zijn we al een heel eind verder. (De jeugd is dus goed bezig!)Maarja het kan al eens mislopen en wat dan gedaan? Ben je in de situatie om voor een kind te zorgen? ja of nee?

Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken en wanneer je een kind een goede toekomst 'kan' bieden vind ik het niet meer dan normaal dat je dit kind op de wereld zet , maar als dit niet het geval is vind ik ook dat je de verantwoordelijk moet nemen tegenover het 'toekomstige' wezentje om zijn leven niet naar de maan te helpen! Persoonlijk geef ik de voorkeur dan aan adoptie , maar ik kan me perfect inbeelden dat dit geen gemakkelijke situatie is. Beeld je maar eens in om je hele leven af te vragen: 'waar zou mijn kind zijn?', 'is het gelukkig?'.

Als we in termen van verkrachting spreken dan krijgt mijn mening wel een andere wending. Wil je gedurende de rest van je leven hier dagelijks met geconfronteerd worden? Adoptie ook een optie? Dit zijn vragen waarover ik moeilijk een concrete mening durf te vormen.

Als relatie tot de vorige artikels die omtrent abortus gepost zijn. Heeft Mechelen concreet een eigen kliniek nodig? Ik denk vooral dat de mogelijkheid tot abortus moet bestaan ook al is het leven van de moeder niet in gevaar. Een vrouw kiest dit naar mijn mening volledig zelf, zij moet het gedurende haar hele leven meedragen. Denk je dat het zo eenvoudig is om zo'n beslissing te nemen? Daarom moet er vooral een goede begeleiding bestaan in klinieken om deze vrouwen te informeren en te begeleiden wanneer ze beslissen hiermee verder te gaan. Toejuichen van het bestaan van dit soort klinieken doe ik zeker niet , maar als we naar de cijfers kijken zijn ze wel nodig!

Om even terug te komen over de religieuze toespitsing van dit verhaal. De paus keurt voorbehoudsmiddelen af, abortus wordt ook niet aanvaardt. Wat is hier de logica? Ik vind het persoonlijk niet kunnen dat alleen al omdat het een katholiek ziekenhuis is dat abortussen worden geweigerd. Wees blij dat er faciliteiten bestaan om dit op een iets wat 'menswaardige' manier te verwezelijken, of wil je terug toestanden zo als in de 'jaren stillekes' waar vrouwen hun zwangerschap moesten beeindigen door middel van de vruchtzak te doorprikken met een breinaald?!

Mechelen heeft geen abortuscentrum nodig'
zaterdag 28 november 2009Auteur: Valerie Droeven Voorstel van stadsbestuur baart veel scepsis — BRUSSEL - Omdat vrouwen die een abortus willen niet meer in het katholieke ziekenhuis van Mechelen terecht kunnen, opent de stad zelf een centrum. ‘Meisjes van zestien kunnen best wel de trein nemen tot in Antwerpen', klinkt het in de sector.


De stad Mechelen wil een eigen abortuscentrum openen in een gebouw op de OCMW-campus van de stad. Sinds het vroegere OCMW-ziekenhuis gefuseerd is met het Sint-Maartenziekenhuis, een katholieke zorgverstrekker, voeren de artsen er geen abortussen meer uit. Tenzij het leven van de moeder in gevaar is of er indicaties zijn dat het kind misvormd is.

Vrouwen die een abortus willen omdat ze door onvoorzichtigheid zwanger geraakt zijn, kunnen in Mechelen nergens meer terecht, zegt de Mechelse burgemeester, Bart Somers (Open VLD). ‘Met schrijnende toestanden als gevolg', meent hij. ‘Een meisje van zestien dat anoniem haar ongewenste zwangerschap wil afbreken, moet hulp zoeken in Antwerpen of Brussel. Dat is heel moeilijk als ze niet wil dat haar ouders iets te weten komen.'

Volgens de burgemeester bewijst het feit dat er in anderhalf jaar tijd 500 vrouwen uit het Mechelse in het Dr. Willy Peers Centrum in Antwerpen geholpen zijn, de nood aan een nieuw centrum.

‘Het Dr. Willy Peers Centrum krijgt jaarlijks 2.800 vrouwen over de vloer die ongewenst zwanger zijn. 500 over anderhalf jaar is dus niet zo veel', zegt Gert Devolder, coördinator van het centrum. ‘Bovendien gaat het om vrouwen uit de regio Mechelen. Daar horen ook de aangrenzende gemeenten bij en zelfs heel de provincie Vlaams-Brabant.'

Anonieme stad

Hij betwist dat al die vrouwen in Mechelen hulp zouden zoeken. ‘Antwerpen is een grote anonieme stad waar ze veel minder kans lopen om bekenden tegen te komen. Zelfs al reken je op 300 vrouwen per jaar, dan nog kan je het centrum hooguit twee dagen per week openhouden. Dat maakt het niet rendabel en de bereikbaarheid is zo miniem dat veel vrouwen toch naar Antwerpen moeten trekken omdat ze net niet kunnen op die twee dagen. Ons centrum is de hele week open. Tijdens de schooluren. De bereikbaarheid is dus veel groter.'

Ook Carine Vrancken , de voorzitster van de koepel van de zes Nederlandstalige abortuscentra, vindt een nieuw centrum niet nodig. ‘We hebben nog nooit klachten gehad over meisjes die niet tijdig in een abortuscentrum geraken omdat het te veraf lag', zegt Vrancken. ‘Ook niet over jonge meisjes. De zestienjarige meisjes die ongewenst zwanger zijn, zijn de uitzondering. Jaarlijks willen zo'n 18.000 vrouwen een abortus. Slecht 1.800 daarvan zijn jonger dan twintig. De discussie moet zich daar dus niet op toespitsen. Die zestienjarige meisjes kunnen bovendien best wel de trein van Mechelen naar Antwerpen nemen.' Ondanks het feit dat tienerzwangerschappen een groeiend probleem zijn, heeft Pessy Van den Berg van het CLB Het Kompas nog niets gehoord over meisjes die het Antwerpse centrum te ver vinden. ‘Bij jonge meisjes valt het vaak voor dat ze te laat zijn om in België nog een wettige abortus te laten uitvoeren. Dan gaan ze zelfs tot in Nederland.'

Somers hekelt ook het feit dat het ziekenhuis een verbod zou opleggen aan de artsen om abortussen uit te voeren. ‘Onwettig,' zegt hij, ‘want de wet zegt dat de arts die er een ethisch probleem mee heeft, mag weigeren een abortus uit te voeren. De wet legt de keuze bij de arts en niet bij het ziekenhuis.'

Duidelijke keuze maken

Vrancken vindt dat het Sint-Maartenziekenhuis niets te verwijten valt. ‘Abortussen worden zelden in een ziekenhuis uitgevoerd, amper 58 op een jaar in heel Antwerpen. Bovendien heb je beter een ziekenhuis dat duidelijk is dan een ziekenhuis dat wel abortussen uitvoert, maar iedere vrouw probeert te overtuigen om het niet te doen.'

Guido Van Oevelen van de vzw Emmaüs die het ziekenhuis in Mechelen uitbaat, zegt dat de dokters en verpleegkundigen samen overlegden hoe ze met thema's als abortus en euthanasie omgaan. ‘Ze kunnen het niet verzoenen met de christelijke waarden waar dit ziekenhuis voor staat', zegt hij. ‘Daarom verwijzen we patiënten die na mislukte contraceptie een abortus willen, door naar een abortuscentrum.'

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=5N2IV86U

Mening:

Ik denk ook dat het abortuscentrum in Mechelen niet persé nodig is. Het zou gemakkelijker zijn voor de vrouwen die in de regio wonen of voor de zogenaamde "tienermoeders die niet willen dat de ouders het weten". Ik vind dat als je als zestien-zeventien jarige kunt beslissen om abortus te plegen je "volwassen" genoeg bent om er met je ouders over te praten. Het is nu eenmaal gebeurt en daar is niets aan te doen.

Abortus is en zal een moeilijk discusieerbaar onderwerp blijven waar nog veel onenigheden over zullen komen.