De Belgische overheid start vanaf dit jaar de registratie van elke alcohol- en drugsverslaafde die in behandeling is. Aan het project, dat voor het eerst op nationaal niveau plaatsvindt, werken meer dan 50 erkende centra, ziekenhuizen en instellingen mee. Dat schrijven de Concentrakranten.

Exacte cijfers zijn niet beschikbaar, maar naar schatting telt ons land een half miljoen alcoholverslaafden en nog eens 20.000 personen met een drugsverslaving. Het Wetenschappelijk Instituut voor de Volksgezondheid heeft nu een nationaal registratiesysteem uitgedokterd. Zo krijgt elke verslaafde die in behandeling gaat, sinds kort een vragenlijst waarop hij zijn woonplaats, opleidingsniveau en frequentie van zijn drugsgebruik moet invullen.

De privacycommissie gaf haar fiat voor het project. Alle persoonsgegevens blijven beschermd. De Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen is tevreden met het initiatief. "Hoe meer gegevens we hebben over de verslaafden, hoe beter we ons beleid erop kunnen afstemmen", luidt het.

Bron: www.hln.be
http://www.hln.be/hln/nl/962/Gezond...-databank.dhtml

--------------------------------------------------------------------------

Persoonlijk vind ik dit redelijk absurd. Ten eerste spreken we nog steeds van mensen en niet van verslaafden, niet te vergeten dat er verschillende gradaties zijn in een verslaving. Door deze registraties worden alle "verslaafden" over dezelfde kam geschoren en krijgen ze een etiket dat niet alleen pijnlijk is, maar ook blijvend.

Ik heb zelf van dichtbij gezien wat een verslaving kan doen met iemand. Zowel de verslaving zelf als het weten dat je moet stoppen is slopend voor jezelf en de mensen rondom je tamelijk slopend en het stoppen is een proces van "ups" en "downs". Soms lijkt het of je er van af bent en soms herval je.

Wanneer je dan hoort dat je al geregistreerd staat als verslaafde, is dat niet echt motiverend en als je toch bent gestopt, blijft die naam toch hangen.

Ik vind dat het genoeg is dat ziekenhuizen op de hoogte zijn van een ernstige verslaving omdat zij kunnen helpen, maar volgens mij hoeven niet meer mensen het te weten want leven met een verslaving is vaak ook leven met een schaamte.