Massaal naar dokter van wacht in weekend

Huisartsen van wacht worden steeds vaker overstelpt met onnodige raadplegingen. Vanaf dit jaar is dat even duur als een gewone consultatie. Zo worden patiënten gestimuleerd om naar de huisarts te gaan in plaats van de spoedafdeling, maar het probleem verlegt zich nu naar de wachtdiensten.
Artsenbonden en ziekenfondsen beslisten eind 2010 zelf om de raadpleging bij een dokter van wacht even duur te maken als een normale consultatie tijdens de week. Het supplement dat een dokter met wachtdienst aanrekent, betaalt het ziekenfonds dus. Patiënten die tot een sociale categorie behoren, betalen nog slechts één euro, of anderhalve euro voor wie geen medisch dossier heeft. De rest van het honorarium rekent de huisarts rechtstreeks af met het ziekenfonds. Daar drongen sociale organisaties op aan, omdat gezinnen met lage inkomens hun artsenbezoek nog te vaak uitstellen.

Maar met de financiële gelijkstelling valt voor de Vlaming een belangrijke drempel weg. "Tijdens de week hebben patiënten weinig tijd, dus stellen ze hun doktersbezoek uit tot in het weekend", vertelt Rita Cuypers van het Algemeen Syndicaat van Geneeskundigen van België (ASGB). "Maar mensen komen dan soms voor futiele zaken", vindt Cuypers.

Dat zorgt voor de nodige frustratie bij de de huisartsen zelf. "Het is niet de bedoeling dat iemand langskomt voor de anticonceptiepil of medicatie tegen een hoge bloeddruk, want dat is gewone onderhoudsmedicatie", zegt huisarts Stijn Van Pelt, voorzitter van de wachtpost voor Klein-Brabant, Willebroek, Kapelle-op-den-Bos en de Rupelstreek.

Maar artsen dragen ook zelf bij tot het probleem. "Ze zijn steeds minder bereid om tot in de late uren te werken tijdens de week. Vooral jongere generaties zien dat niet langer zitten, en ook de vervrouwelijking van de artsenpopulatie speelt daarin mee", aldus Cuypers. Ook de wachtposten die volop uit de grond schieten in Vlaanderen, werken drempelverlagend. "Wie de dokter van wacht zoekt, weet meteen waar hij of zij terecht kan. Je moet dus niet meer op zoek naar de naam of het adres van de dokter in kwestie."

Bron:
http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Ge...n-weekend.dhtml

Eigen mening:
Persoonlijk vind ik dat de dokters hierover echt niet mogen klagen. Zij moeten eigenlijk constant paraat staan voor alle patiënten. Ook al gaat het maar over een te hoge bloeddruk. De dokter van wacht moet er juist voor zorgen dat mensen niet voor 'futiele dingen' naar het ziekenhuis gaan. Ik vraag me af wat anders het nut is van een dokter van wacht als hij niet alle patiënten wil aanvaarden...
Ze mogen al zeker niet klagen als de huidige generatie dokters eigenlijk zelf bijdragen aan het 'probleem'. Als zij tijdens de week niet bereid zijn om langer te werken, dan moeten ze tijdens het weekend de gevolgen maar dragen.

Het artsenberoep is geen 9 tot 5-job. Dat is iets wat je weet wanneer je aan je artsenopleiding begint. Onze huisarts ging een 10-tal jaren geleden met (verdiend) pensioen. Hij lééfde echt voor zijn werk. Dag en nacht stond hij paraat. Nooit nam hij meer dan 1 week vakantie. Ook in het weekend was hij bereikbaar. Uiteraard hadden zijn patiënten dan het goede fatsoen om alleen in dringende gevallen aan te bellen. Mensen met kleine kinderen mochten altijd aanbellen, zelfs wanneer hij met zijn familie aan de feesttafel zat. Voor mijn part heeft hij een standbeeld verdiend. Hij deed het niet voor de centen. Sommige dingen deed hij zelfs gratis.
Hij werd ondertussen vervangen door een echtpaar, beiden huisarts. Zij hebben ongeveer dezelfde werkwijze gehandhaafd, maar zijn na het laatste spreekuur 's avonds niet meer bereikbaar. Persoonlijk kan ik het wel begrijpen. Iedereen heeft recht op een eigen leven.

Anderen hoor ik dikwijls zeggen dat hun huisarts alleen maar op afspraak werkt. Daar stel ik mij toch wel vragen bij. Ik ga ermee akkoord dat je met een banale verkoudheid wel wat kan wachten en dat je loopneus of je hoest van 's morgens 7 u. niet onmiddellijk levensbedreigend wordt naarmate de dag vordert. Het is wel iets anders wanneer je bijvoorbeeld wakker wordt met hevige pijn (hoofdpijn, buikpijn, ...) of zorgwekkende ziekteverschijnselen zoals bv. evenwichtstoornissen. Persoonlijk vind ik dat je dan wel onmiddellijk moet kunnen geholpen worden.
Je kan uiteraard opteren voor een afspraak, omdat je dan geen tijd moet verspillen in de wachtkamer. Voor de arts is het ook gemakkelijker. Op die manier kan hij zijn dag plannen naar zijn wens. Toch vind ik dat het in dit geval dan de allures begint te krijgen van een bureaujob.

Dat veel mensen in het verleden misbruik maakten van spoeddiensten, is waar. Een verkoudheid waar ze al weken mee lopen, wordt plots een spoedgeval op zondagnamiddag. Nog erger? Een splinter die al enkele dagen in de vinger zit en er maar niet uit wil. Ja, dan is het logisch dat spoedartsen in opstand komen. Het is toch niet normaal dat je op een spoeddienst 80 inschrijvingen hebt op 1 dag tijd! Banale ongemakken horen hier niet thuis.

Ik denk dus dat de groep mensen die aankloppen bij de arts van wacht een mengeling is van patiënten die tijdens de weekdagen niet meer terecht konden bij hun huisarts en de anderen uit de laatste categorie, d.w.z. diegenen die in andere gevallen naar de spoeddienst zouden geweest zijn.