Electrabel zal niets betalen


De kerncentrales langer openhouden is vooral een goed idee voor Electrabel, dat er gigantisch veel geld mee zal verdienen. De Belgische staat zal van die opbrengsten niet veel zien, voorspelt TOM DE MEESTER.


De regering mag dan wel laten uitschijnen dat ze door harde onderhandelingen GDF Suez op de knieën heeft gekregen, in werkelijkheid is het de regering die plat op haar buik gaat. In een e-mail van Gérard Lamarche, de algemeen financieel directeur van GDF Suez en de rechterhand van ceo Gérard Mestrallet, aan de Belgische regering blijkt de groep vragende partij voor een 'structurele oplossing' waarbij de kerncentrales tien jaar langer zouden openblijven. De groep was bereid om daarvoor 'maximum 170 miljoen euro per jaar' op tafel te leggen 'tot 2015'. Als het daarover niet tot een akkoord zou komen, dreigde de groep 'om België te verlaten'.

GDF Suez haalt zijn slag helemaal thuis. Van de 215 tot 245 miljoen euro per jaar, die de kernproducenten volgens de regeringsverklaring moeten ophoesten, zal GDF Suez als grootste speler 157 tot 179 miljoen per jaar moeten betalen. Zoals gevraagd. Op vijf jaar tijd komt dat neer op een totaal bedrag van 785 tot 895 miljoen euro. Of laat ons zeggen: 850 miljoen euro. Het loont de moeite dat cijfer een beetje in perspectief te zetten.


Peanuts

Ten eerste. De afkoopsom van 850 miljoen euro is peanuts in vergelijking met de enorme opbrengsten die GDF Suez mag verwachten in de komende jaren. Nu de sluiting van de drie oudste kerncentrales met tien jaar is uitgesteld, blijft de héle Belgische nucleaire productie immers tot 2025 op volle toeren draaien, zonder dat er nog een haan naar kraait. En dat levert geld op. Véél geld. Hoewel ceo Mestrallet het bestaan van de nucleaire woekerwinsten staalhard blijft ontkennen, zijn de feitelijke bewijzen verpletterend: de zeven Belgische kerncentrales leveren een jaarlijkse woekerwinst op van 1,2 miljard euro per jaar. Daarvan zal 75 procent naar GDF Suez vloeien (de rest naar SPE-Luminus, EDF en E.on), 15 jaar lang. Of omgerekend: 13,5 miljard euro. Een bedrag dat vijftien keer groter is dan de 850 miljoen euro die GDF Suez zo genereus in de staatskas stort.


Schulden kwijtgescholden?

Ten tweede. GDF Suez stuurt aan op een 'globaal akkoord'. De goede verstaander begrijpt waar dat op slaat. Electrabel heeft bij de Belgische regering nog een schuld openstaan van 500 miljoen euro. Die bijdrage moet de energiegroep betalen, in het kader van de begroting van 2009. Niet volgend jaar, maar dit jaar. Electrabel heeft altijd geweigerd om dat bedrag te betalen. Vermits de regering daar nu plots met geen woord meer over rept, is de kans zeer groot dat die schuld van 500 miljoen euro in het kader van een 'globaal akkoord' simpelweg met de mantel der liefde wordt bedekt. Van de 850 miljoen euro blijft zo nog 350 miljoen euro over.


Belastingaftrek

Ten derde. Electrabel zal élke bijdrage doodleuk aftrekken van zijn belastingen. Stemmingmakerij? Neen, feiten. In 2008 moest Electrabel een bijdrage van 222,4 miljoen euro betalen aan de Belgische regering. Electrabel heeft dat bedrag inderdaad betaald... maar meteen afgetrokken van zijn vennootschapsbelasting. Wie bij de Nationale Bank de jaarrekeningen van de nv Electrabel opvraagt, zal zien dat het bedrijf in 2008 een bedrag van 222,4 miljoen euro als 'uitzonderlijke kost' heeft ingebracht. Een staaltje van fiscale spitstechnologie dat je Electrabel niet eens kwalijk kunt nemen. Dat Electrabel zijn belastingen... mag aftrekken van zijn belastingen is te danken aan een constructie die de Belgische regering zelf heeft opgezet. Omdat de bijdrage van Electrabel niet rechtstreeks aan de overheid wordt gestort, maar passeert via het Synatomfonds, geldt de bijdrage technisch als een 'niet-fiscale' bijdrage. En dat mag je dus aftrekken van je belastingen. Een daad van 'goed bestuur', wellicht.


Vennootschapsbelasting

Ten vierde. Het is bijzonder cynisch dat de regering pocht over een 'structurele bijdrage' van Electrabel... terwijl Electrabel tegelijk de vennootschapsbelasting - die andere 'structurele bijdrage', weet je wel - simpelweg niet meer betaalt. Ik overdrijf niet. Electrabel betaalde in 2008 geen eurocent vennootschapsbelasting, dankzij het soort legale belastingsontwijking waar België een patent op heeft. GDF Suez parkeerde het grootste deel van zijn schulden in België, wat het bedrijf toeliet om bijna een half miljard euro aan 'interesten' af te trekken. Bovendien maakt het bedrijf maximaal gebruik van de notionele-interestaftrek, en heeft het ook nog recht op een belastingskrediet van 95 miljoen euro. Resultaat: Electrabel betaalt nul euro belastingen, integendeel, krijgt netto 93 miljoen euro terug! Terwijl premier Herman Van Rompuy in zijn regeringsverklaring de 'ethiek' heruitvindt, zuigt Electrabel al jaren de staatskas leeg. In 2004 betaalde Electrabel 15 procent belastingen, de helft van wat een werknemer betaalt op zijn inkomen. Sinds de invoering van de notionele interest in 2006 is dat nog 7 procent. En vorig jaar: niks meer. Op vijf jaar tijd heeft Electrabel voor 1,5 miljard euro belastingen ontweken.

Mag ik even samenvatten? Electrabel legt 850 miljoen euro op tafel, krijgt een schuld van 500 miljoen euro kwijtgescholden, en trekt het resterende bedrag van zijn belastingen af. In 'ruil' krijgt het bedrijf uitzicht op 13,5 miljard euro woekerwinsten uit de kerncentrales. De vennootschapsbelasting? Kruis erover. En de consument? Hij mag blijven betalen.


DS, 15-10-2009 (Tom De Meester, energiespecialist PVDA)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB