Vakbonden zijn een mannenwereld, maar bij sociale drama's zie je ineens vrouwen opstaan als gezicht van de strijd.

Ik herinner me de teloorgang van Sabena. Uit het niets was daar plotsklaps de ijzeren tante, Inge Vervotte. Frêle, onbekende vrouw die zich de benen onder het lijf pikkelde, van stakerspiket naar tv-camera.

ACV-hesje.

Binnen de kortste keren viel een waas van nationale bekendheid over haar heen. Vrouw met sociale antennes en karakter, murmelde de goegemeente. Dat zagen ze bij CD&V ook, en Inge werd gelanceerd als politica.

Voor jaren minister.

In het Forddrama staat ook een dame prominent op de barricade: Meryame Kitir. Deeltijds arbeidster bij Ford, maar ook rode vakbondsvrouw en politica.

Al even frêle als Inge.

Gisteren richtte ze zich in de Kamer tot premier Di Rupo: "En wat nu?" Haar stem trilde, ze kon de sluier vocht in de ogen amper ophouden. Op de dag des onheils luchtte ze ook al veelvuldig haar gemoed in allerlei tv-studio's.

Bedroefd, boos, beheerst.

Sterke vrouw.

Net zoals destijds Inge Vervotte: oprecht in de verontwaardiging; niet gefiguurzaagd naar persoonlijke rampenwinst.

Gedreven en gebeten, maar namens anderen.

In talloze Limburgse huiskamers zullen het de vrouwen zijn die wanhoop wurgen in hun liefdevolle pantser.

Alleen zij laten tranen sterven.

Hugo Camps

Reactie:
Net zoals jaren geleden bij Sabena, steven we opnieuw af op een economisch drama. Open Antwerpen is nog maar net achter de kiezen en we krijgen opnieuw een klap rond de oren. Alweer stevenen we af op duizenden ontslagen in de automobielsector omdat dit België nog steeds geen maatregelen treft ivm met onze loonlasten onder andere. We zien de vakbonden op straat komen, tevergeefs. En om de gevoelens van de mensen nog meer aan te spreken, zien we een frêle vrouw in de kamer emotioneel reageren. De vrouw werkt nog steeds bij Ford en is ook politica. Boeiend om te zien hoe zij toch probeert in te spelen op de mensen, want vrouwen die wenen, dat wil niemand zien. Jammer genoeg kan de vrouw niet helpen want wij, België, moeten gewoon ondergaan hoe de grote landen over ons beslissen ...

Bron: De Morgen
http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/O...n-sterven.dhtml