Binnenkort kan de strafrechter zelf beslissen over de minimumduur van de celstraf. Het wetsontwerp van Geens oogt streng en oogst veel kritiek.

Al jaren klinkt de roep om ‘niet-samendrukbare straffen’ naar Frans model, wat betekent dat de feitenrechter kan bepalen welk gedeelte van de door hem uitgesproken straf minstens moet worden uitgezeten. Vandaag kan een gedetineerde vrijkomen nadat hij een derde van zijn straf heeft uitgezeten, voor recidivisten is dat twee derde. Na de vrijlating van Michelle Martin in 2012 werd de Wet-Lejeune (die de voorwaardelijke invrijheidstelling regelt, red.) al gevoelig verstrengd, maar het duurde tot de socialisten uit de federale regering waren vooraleer de invoering van de ‘beveiligingsperiode’ het regeerakkoord haalde.

Als alles volgens plan verloopt, stemt de commissie-Justitie dinsdag over het lang aangekondigde wetsontwerp van minister Koen Geens (CD&V) . Voor de zwaarste misdrijven – denk aan terrorisme, misdrijven tegen de veiligheid van de staat, moord op politieambtenaren, ontvoering en opsluiting van minderjarigen enzovoort – kan de rechter een minimumduur van opsluiting bepalen. Als hij een straf uitspreekt tussen drie en dertig jaar cel, mag de beveiligingsperiode maximum twee derde bedragen, vanaf dertig jaar cel is het maximum 25 jaar.

Geens wil dat de nieuwe wet onmiddellijk toepasbaar is op nieuwe veroordelingen, ook als de feiten vandaag al gepleegd zijn.
‘Contraproductief’

De oppositie heeft ernstige bedenkingen bij de tekst, onder meer omdat de beveiligingsperiode geen rekening houdt met goed gedrag van de gevangene. Stefaan Van Hecke (Groen) noemt het systeem contraproductief. ‘Meer gedetineerden zullen hun straf volledig uitzitten, al dan niet vrijwillig om aan voorwaarden te ontsnappen. Daarna kunnen we hen niet meer opvolgen. Is de maatschappij dan beter af?’

Bovendien is de drempel – vanaf 3 jaar cel – wel heel laag, aldus Van Hecke, en is het ‘niet duidelijk’ waarom moord op politieambtenaren in de lijst staat en moord op militairen of magistraten niet. Ook de Raad van State merkte dat op in haar advies.

De Leuvense professor Frank Verbruggen is evenmin mals voor de beveiligingsperiode – een ‘opgestoken middelvinger naar de strafuitvoeringsrechtbanken’. Hij acht de kans groot dat de wet aangevochten wordt. ‘Bij de selectie van de misdrijven kunnen ernstige vragen worden gesteld, net als bij de toepassing in de tijd. Alvast het Europees Mensenrechtenhof heeft in 2013 geoordeeld dat de strafuitvoering achteraf niet zomaar de facto verzwaard kan worden. In mijn ogen is deze wet een politiek statement van een centrumrechtse regering, dat niet spoort met de rest van Geens’ beleid.’

Het kabinet-Geens benadrukt dat de beveiligingsperiode facultatief is en alleen voor de allerzwaarste misdrijven geldt. De toepassing in de tijd is conform het strafprocesrecht, luidt het. Bovendien wordt in hetzelfde ontwerp de drempel voor de onmiddellijke aanhouding verhoogd. ‘We voeren het regeerakkoord uit zoals het moet.’

Bron: De Standaard
Datum: 23/11/2017
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20171122_03201910

Mening
Het feit dat er over dergelijke dingen wordt nagedacht, geeft me wel terug vertrouwen aan justitie. Ik denk dat het ook niet meer dan logisch is dat zware criminelen langer in de cel zitten. Terrorisme of moord op een politieagent mogen gewoon niet licht bestraft worden, zeker niet als er meerdere doden vallen. Nu vraag ik me, net zoals in het artikel, ook wel af wat te doen bij de moord op een politicus of de moord op andere maatschappelijke beroepen? Waarom staan die misdrijven dan niet in de lijst? De redenering erachter is goed en ik denk dat veel nabestaanden van slachtoffers van deze misdrijven het ook wel een stap in de goede richting vinden, maar of hij al volledig is, daar heb ik mijn twijfels bij. De opvolging van deze gevangenen moet ook worden herbekeken. Na x aantal jaar terug vrij komen en terug in de maatschappij komen? De meesten zullen hun lesje wel hebben geleerd, voor hen is het moeilijk om hun naam te zuiveren en om terug volledig te kunnen meedraaien. Anderen kunnen hun goed gedrag direct aan de kant zetten en kiezen weer voor het slechte pad. Zoek hier een oplossing voor!

Ik ben het helemaal eens met Cédric en heb zoals hem ook terug wat meer vertrouwen in justitie. Zoals in het artikel besproken, is het inderdaad niet correct dat je maar 1/3 van je straf werkelijk moet uitzitten. De slachtoffers kunnen getraumatiseerd zijn voor hun leven of iemand zijn verloren en dan kunnen de 'daders' zo'n verkorting van hun straf krijgen? Ik zou hier zelf als slachtoffer niet mee gediend zijn. Natuurlijk mag je een gevangenisstraf ook niet onderschatten. De dag van vandaag hebben ze wel een tv, krijgen ze lekker eten en leven ze een menselijk leven. Je zou denken dat ze het zo slecht nog niet hebben. Ondanks deze goede leefomstandigheden, is hun vrijheid wel van hun weggenomen. Dit is een serieuze factor die in je leven wegvalt en ik denk dat sommige mensen dit onderschatten. Alles wordt voor jou beslist, je kan niet eens rustig gaan wandelen of gaan winkelen, je kan niet meer naar de bioscoop of eens iets gaan eten, je kan niet meer zelf lekker koken, enzovoort.
Doordat deze vrijheid van je wordt afgenomen, is het enorm belangrijk dat je de gevangenen hier in begeleidt wanneer ze deze terug krijgen. Vele gevangenen weten niet wat ze met deze vrijheid moeten doen en hebben het hier enorm moeilijk mee. Om te voorkomen dat ze terug slechte beslissingen gaan nemen, is begeleiding heel belangrijk. Ik denk dat we op die manier vele terugvallen kunnen voorkomen en er voor kunnen zorgen dat ex-gedetineerde ook uit de gevangenis kunnen blijven.