Gemiddeld vijf groepsverkrachtingen per week

Bron: 05/11/2012 07:54 | Door DLA, www.belga.be

Groepsverkrachtingen, waarbij een slachtoffer door meerdere daders wordt misbruikt, zijn geen uitzondering in ons land. Jaarlijks vinden er tussen de 230 en 300 plaats. Dat blijkt uit cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) vrijgaf en waarover De Morgen vandaag bericht.
Groepsverkrachtingen, waarbij een slachtoffer door meerdere daders wordt misbruikt, zijn geen uitzondering in ons land. Jaarlijks vinden er tussen de 230 en 300 plaats. Dat blijkt uit cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) vrijgaf en waarover De Morgen vandaag bericht.In het antwoord op een parlementaire vraag gaf Milquet een overzicht van het aantal groepsverkrachtingen dat plaatsvond tussen 2007 en 2011. Vorig jaar registreerde de politie 232 groepsverkrachtingen, de jaren voordien telkens rond de 250. In 2007 werd er het hoogste aantal genoteerd: 293. Dat zijn er gemiddeld meer dan vijf per week. Uit de cijfers blijkt ook dat een opvallend hoog aantal verdachten nog minderjarig is. In 2011 waren dat er bijvoorbeeld 25 (tegenover 73 meerderjarigen). Vrouwen zijn in veruit de meeste gevallen het slachtoffer. Vaak worden groepsverkrachtingen in verband gebracht met de zwarte stadsbendes in Brussel, maar uit de cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt dat het fenomeen algemener is dan wordt aangenomen. In Antwerpen is vorig jaar nog een man veroordeeld tot vijf jaar cel voor een groepsverkrachting. Samen met twee minderjarigen had hij een meisje van veertien dronken gevoerd en meermaals verkracht. Naast de groepsverkrachtingen blijft ook het aantal verkrachtingen op een alarmerend hoog niveau. In ons land vonden er vorig jaar 3.024 plaats. Ook de jaren voordien waren dat er telkens meer dan drieduizend per jaar.

Mening: Dit is onze westerse ‘beschaving’ onwaardig. Gemiddeld meer dan vijf incidenten per week (los van ‘gewone’ verkrachtingen)? Er dient snel en hard gereageerd te worden op zulke misdadigers. We kunnen naar de porno-industrie wijzen of naar de cultuur/opvoeding van de verkrachters. Ikzelf verwijt het lakse optreden van het gerecht tegenover deze overtredingen. We dienen zeer snel onze standpunten duidelijk te maken tegenover andere culturen, dit met een strengere aanpak.

Ik heb dit nieuws vanmorgen op de radio gehoord en ik schrok me rot. Meer dan vijf groepsverkrachtingen per week en dat ook nog eens vaak door minderjarigen? Ik kan me het amper voorstellen dat jongens van rond (of zelfs minder dan) zestien jaar zoiets gruwelijks doen. Het moet vreselijk zijn om verkracht te worden, laat staan door meerdere mensen. Hier moet inderdaad iets aan gedaan worden want dit kan toch niet meer? Een mens - zeker een vrouw - zou in principe bang moeten zijn als ze alleen rondloopt in Antwerpen. Ik hoop dat de politie dit meer zal opvolgen in de toekomst zodat vreselijke gebeurtenissen als deze voorkomen kunnen worden en dat mannen (of moet ik jongens zeggen?) die het doen voor eens en liefst altijd achter tralies belanden.

Ik ben echt geschrokken toen ik de cijfers las die Joëlle Milquet vrijgaf. Uiteraard ben ik me ervan bewust dat zulke misdaden gebeuren, maar 232 groepsverkrachtingen en 3024 verkrachtingen zijn alarmerende cijfers waaraan dringend iets gedaan moet worden. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat er verkrachtingen zijn die niet eens geregistreerd worden, waardoor de cijfers nog de hoogte in zouden gaan. Vrouwen durven het soms niet aan om naar de politie te stappen, wat niet onbegrijpelijk is. Net zoals A*vid vind ik dat het Gerecht veel strenger moet optreden. Verkrachters weten simpelweg dat hen geen zware straf te wachten staat, en hebben het er wel voor over. Castreren die handel, en het cijfer van verkrachtingen zal wel afnemen! Dit lijkt misschien een drastische aanpak, maar anders gaat deze 'trend' van kwaad naar erger.

Het artikel zou duidelijker zijn mocht ook vermeld worden hoeveel procent van deze misdaden daadwerkelijk bestraft worden. Dit artikel * verklaard waarom misdadigers sneller hun lusten bot durven te vieren. Meer dan de helft van de daders wordt geïdentificeerd maar slechts 4 % wordt daadwerkelijk veroordeelt ( gva, 2011). Zonder morele belemmeringen heeft een dader dus bitter weinig te vrezen. Wat het morele kader betreft kunnen we enkel speculeren. Mensen die in staat zijn om hun medemens uit lust te traumatiseren beschikken over een beperkt inlevingsvermogen. Komt dit door een verregaand egocentrisme? Komt het door de pornoficatie van onze maatschappij of zijn er onder sommige mensen waarden die de vrouw herleiden tot gebruiksvoorwerp? Sowieso iets om eens bij stil te staan…

*Bron: http://www.gva.be/nieuws/binnenland...roordeling.aspx