Verschillende socialistische kopstukken hebben van de Dag van de Arbeid gebruik gemaakt om achter het spreekgestoelte te kruipen voor een 1 mei-toespraak. Zo pleitte staatssecretaris John Crombez voor een aanpak van vermogens, wees Vlaams minister Freya Van den Bossche op de nood aan hulp voor de minder gegoede Vlaming, en hamerde haar collega Pascal Smet nogmaals op de onderwijshervorming waar Vlaanderen volgens hem nood aan heeft.

‘Onderwijshervorming is sleutel tot vooruitgang’

Vlaams Onderwijsminister Pascal Smet (SP.A) vindt dat een hervorming van het onderwijs de ‘sleutel tot vooruitgang’ is. Dat zei hij tijdens zijn 1 mei-toespraak in Brussel. ‘Kinderen moeten vandaag de dag al definitieve keuzes maken als ze 12 jaar zijn, en dat wil ik veranderen.'

De minister wil nog voor 2014 het ‘naoorlogse gevoel van samenhorigheid’ terugbrengen. ‘In de sociale crisis waarin we vandaag leven zien mensen elkaar als vijanden’, betreurde hij. ‘Er is meer en meer onverdraagzaamheid en egoïsme.’ De minister drukte zijn hoop uit ‘dat het morgen anders en beter zal zijn’.

Ook fiscale verandering kwam aan bod. ‘Hoe meer iemand verdient, hoe meer hij moet bijdragen’, dat is voor de Vlaamse socialisten simpel.

Hij uitte ook nog zijn ongenoegen over Brussel, waar hij als Vlaams minister ook bevoegdheid heeft. ‘Het is de regering van de stilstand’, vindt hij. ‘Het is eraan te merken dat wij het gewest niet mee besturen.’

‘Pak nu ook de vermogens aan’

‘Het loonbriefje voor werkenden is bij de fiscus bekend. Het wordt tijd dat het inkomen uit vermogen ook op het loonbriefje komt. Dat moet even transparant worden.' Dat zei staatssecretaris John Crombez in het kader van de Dag van de Arbeid. Hij herhaalde ook zijn pleidooi voor de invoering van de Tobintaks op beursverrichtingen.

Volgens Crombez is er de laatste tijd veel 'propaganda gevoerd tegen oplossingen die mensen kunnen helpen'. 'En wat verwonderlijk is dat de banken daarbij het voortouw nemen', klonk het. Crombez verwees daarbij op de kritiek op de Tobintaks van Belfius-voorzitter Alfred Bouckaert.

Die kritiek ligt bij Crombez duidelijk op de maag. 'De voozitter van de staatsbank zegt eigenlijk dat de Tobintaks het rendement van zijn bank zal schaden. Dus het grote probleem na vijf jaar bankencrisis is dat het rendement van de bank het een beetje moeilijk zal krijgen. Maar wat vindt de voorzitter van de staatsbank van mensen die nog moeilijk rondkomen of van het rendement van mensen die in het zuiden van Europa geen geld meer hebben voor eten? Hoe durft hij zeggen dat het rendement van de bank in de moeilijkheden komt?'

'Niet besparen op kinderen en jongeren'

Vice-minister president Ingried Lieten liet in haar 1 mei-toespraak weten dat de SP.A binnen de Vlaamse regering de hervorming van het secundair onderwijs voluit zal verdedigen. Ze wil niet dat de overheid bespaart op kinderen en jongeren en wil de strijd tegen kinderarmoede en jeugdwerkloosheid opdrijven.

'Besparen op onze kinderen en jongeren is niet de weg uit de crisis. Zij verdienen dezelfde kansen als wij hebben gekregen én zelfs beter. Daarom is de hervorming van het secundair onderwijs, die collega Pascal Smet zorgvuldig heeft voorbereid, voor ons zo belangrijk', zei Lieten.

Lieten waarschuwde ook voor een overdreven besparingsdrift bij de overheid. 'Wij denken niet dat een overheid die zich kapot saneert, jobs gaat creëren. Wij denken niet dat de vrije markt alleen voor nieuw jobs gaat zorgen.'

‘Vlaanderen is van iedereen’

In Gent zei Vlaams minister Freya Van den Bossche vanmorgen dat ‘Vlaanderen van iedereen is, van mensen die het goed gaat en mensen die het minder goed gaat.’ Van den Bossche was er te gast bij de speciale uitzending van het VRT-programma De Ochtend in de Gentse Vooruit.

SP.A is bezig aan een doorstart, zegt Van den Bossche. ‘We hebben onze beginsels herdacht en moeten duidelijker communiceren. Dat hebben we in het verleden niet altijd gedaan.’

Het leefloon moet omhoog, net als uitkeringen, vervolgt ze. Maar tegelijk is het fair dat werkende mensen die door pech hun job verliezen in de eerste periode meer geld krijgen. Het is ten slotte ook belangrijk mensen weer naar een job te leiden na een tijd werkloosheid.

Van den Bossche nam het ook op voor de kleine ondernemer. ‘Het is niet normaal dat kleine kmo’s het moeilijk hebben te overleven terwijl de 25 grootste multinationals samen maar 0,7 procent belastingen betalen. Dat is niet logisch.’ Op de vraag of dat niet wat bestoft klinkt, antwoordde ze: ‘Dat mag een oude boodschap zijn, maar bij deze actualiseer ik hem.’

Van den Bossche lanceerde tijdens haar toespraak een oproep aan de werkgevers die de lasten op arbeid te hoog vinden. 'Wij begrijpen u,' zei ze, 'want u betaalt net als wij de belastingen van zij die ze niet betalen - de belastingen die fraudeurs niet betalen, de belastingen die multinationals te weinig betalen en de prijs van beursspeculatie.' Wordt het niet stilaan tijd, vroeg Van den Bossche, 'dat u in dit debat iets meer aan onze kant komt staan?'

Ze bepleit een verschuiving naar 'eerlijke' belastingen, met 'minder lasten op werk maar wel lasten voor wie weinig of zelfs niets bijdraagt.' Ze viseert daarmee 'de grote speculanten, de multinationals met louter papieren winsten en vooral de fraudeurs en de ontwijkers'. 'Aan hen zeg ik vandaag, in volle overtuiging, uw tijd van gratis is inderdaad voorbij.' Die 'massale fraude', wist Van den Bossche, kost elk Belgisch gezin 6.000 euro per jaar.

(Bron: www.standaard.be gevonden op 2/05/2013)

Mening:
Dit artikel plaats ik bij sociaal economisch omdat naar mijn mening dit artikel focust op onze samenleving en vooral op de kosten die aan onderwijs en werkeloosheid verbonden zijn. Er zijn drie hoofdpunten waarop ik graag wil reageren. Het eerste is de hervorming van het secundair onderwijs. Ik ben voorstander van dit idee, ook al denk ik dat dit er heel moeilijk en zelfs waarschijnlijk niet zal doorkomen. Ik ben ook van mening dat jongeren te snel moeten kiezen wat ze in hun latere leven willen gaan doen. Ook ben ik van mening dat ons systeem jongeren te snel in 'hokjes' plaatst. Als je in BSO terecht komt kan je niet meer hoger op tenzij je je jaar overdoet. Ik vind dat als de leerling in kwestie dit wél aankan, dat moet kunnen. Ook het watervalsysteem vind ik geen goed idee in het onderwijs. Ik bekijk dit vooral uit het standpunt van BSO leerlingen want als zij in het eerste jaar secundair onderwijs al BSO aangeraden krijgen en dit vervolgens ook gaan doen, wat voor open toekomst hebben deze leerlingen dan nog? Hogere studies worden op dat moment al direct uitgesloten want enkel de uitzondering op de regel haalt een hogere studie. Een ander argument is de enorme verschillen in het niveau van BSO klassen. In het eerste jaar valt dat nog mee, maar als je dan gaat kijken naar vierde jaars, zesde jaars, ... Die klassen zitten gemengd met leerlingen die al van begin af aan in BSO zitten en leerlingen die de eerste 4 jaar TSO of zelfs ASO hebben gevolgd. Ik denk dat ik er niet veel moeite in moet steken om duidelijk te maken dat dit niveau ontzettend hard verschilt binnen slechts één klas. Ik ga akkoord met de volgende uitspraak van Lieten: 'Besparen op onze kinderen en jongeren is niet de weg uit de crisis. Zij verdienen dezelfde kansen als wij hebben gekregen én zelfs beter. Daarom is de hervorming van het secundair onderwijs, die collega Pascal Smet zorgvuldig heeft voorbereid, voor ons zo belangrijk'. Het systeem zoals het nu is gaat onze jongeren zeker niet de cirkel van kansarmen doen doorbreken. Mij lijkt het een heel goed idee dat de grenzen tussen ASO-TSO en BSO vervagen en dat doorslaggevende keuzes zo lang mogelijk worden uitgesteld.
Een tweede punt waarop ik wil reageren is dat de leeflonen naar omhoog zouden moeten gaan. Ik vind van niet, er zijn zoveel mensen die een leefloon nodig hebben en dit niet krijgen, er zijn zoveel mensen die bijstand écht broodnodig hebben en dit niet krijgen. Ik stel voor om daar eerst op te concentreren. De mensen met een leefloon, krijgen al geld en als ze dan toch geld willen investeren lijkt mij het beter om deze mensen die een leefloon krijgen te begeleiden in financiële zaken en hoe ze hun geld kunnen beheren.
Tot slot mijn derde punt, hiermee ga ik gedeeltelijk akkoord. De mensen die plots werkloos worden zouden inderdaad een uitkering moeten krijgen en dat is meer niet het geval dan wel. Maar: ik vind dat die uitkering navenant de werktijd moet zijn. Jobhoppers zouden minder moeten krijgen dan mensen die lang bij een en hetzelfde bedrijf werken. Anders zullen mensen beginnen profiteren van het systeem en zorgen dat ze elke drie maanden ontslagen worden zodat ze weer kunnen aantonen dat ze wel moeite gedaan hebben. Ik ben er mee akkoord dat studeren veel geld kost, dat merk ik ook. De regering zou dan inderdaad niet mogen besparen op onderwijs voor jongeren. Ik ben er ook mee akkoord dat er van thuis uit geld nodig is om te kunnen studeren maar dan vraag ik mij af of ze dan niet gewoon kunnen zorgen dat deze kosten die aan onderwijs vasthangen, voor de school zijn rekening is en in plaats van geld naar de gezinnen te dragen (die het misschien aan iets totaal anders besteden dan aan schoolzaken) meer geld naar het onderwijs om dit soort zaken op te lossen.

Ik vrees persoonlijk dat de hervorming van het onderwijs geen goed idee is. Sommige leerlingen kunnen inderdaad vaak de keuze niet maken wanneer ze de stap van het lager onderwijs naar het secundair maken. Maar dit is echter niet voor iedereen het geval. Er zijn even zo goed leerlingen die zeer bewust een keuze maken en al meteen weten wat ze willen. Voor deze leerlingen wordt het net veel nadeliger om ze de kans te ontnemen om al meteen gefocust te gaan leren. Bovendien vrees ik ook dat de kwaliteit er net op gaat achteruitgaan wegens de grote verschillen tussen leerlingen onderling. Het is ook gewoon uitstel van executie is. Keuzes zal je uiteindelijk toch moeten maken en met kan het niet blijven uitstellen.
Ik kan zeker begrijpen dat sommige leerlingen wel nood hebben aan deze hervorming maar dit is niet voor iedereen het geval. Door het aanbod zo te veranderen gaat men van de ene benadeling naar de andere. Als ze echt een oplossing willen moeten ze gewoon meer verschillende soorten scholen toelaten. Zowel de nieuwe als de oude. De toekomstige plannen lijken me echter geen oplossing en zullen na een aantal jaar waarschijnlijk weer om een hervorming vragen. Zo blijf je uiteraard bezig. De oplossing is niet verander de keuze naar wat ministers denken dat het beste is maar verruim de opties en laat de leerlingen en ouders zelf besluiten wat voor hen het beste lijkt.