De vakbondsleiders van het ACV, ABVV en ACLVB onderschrijven voluit de ‘oproep tot actie’ die drie topmanagers aan premier Michel hebben gelanceerd.

Het is hoogst zeldzaam dat de drie vakbondsvoorzitters – Marc Leemans (ACV), Rudy De Leeuw (ABVV) en Mario Coppens (ACLVB) – gezamenlijk uitpakken met een publieke steun*betuiging aan het adres van topmanagers. Vandaag doen ze dat in een opiniebijdrage in De Standaard en Le Soir.

Leemans, De Leeuw en Coppens reageren met applaus op de open brief die de managers Johnny Thijs, Bernard Delvaux en Baudouin Meunier eerder deze week schreven en waarin ze premier Charles Michel tot actie oproepen tegen de failed stateBelgium en de malaise in de politieke besluitvorming.

De harde analyse van Thijs en co. kreeg steun in de oppositiepartijen maar botste op onbegrip bij de partijvoorzitters van de meerderheid en bij de premier zelf. Zij verwerpen de kritiek dat alles misgaat, en noemen de open brief vooral een aanmoediging om met het beleid op de ingeslagen weg door te gaan.

Kloof

Bij de vakbonden klinkt het helemaal anders. Het ACV, ABVV en ACLVB ‘gaan akkoord’ met de stelling van de drie managers ‘dat België vierkant lijkt te draaien en dringend weer op de rails moet worden gezet’. De vakbondsleiders wijten de ‘diepe malaise’ aan een ‘gebrek aan middelen’, een gevolg van de ‘blinde besparingswoede van de regering die het mes zet in de collectieve en essentiële taken van de overheid’.

Dat beleid dreigt de ‘kloof van onbegrip tussen de bevolking en de politici’ nog te vergroten, schrijven Leemans, De Leeuw en Coppens.

Voorts onderschrijven ze de opmerking van Johnny Thijs dat de ‘uiterst complexe institutionele structuur immobilisme en inefficiëntie creëert’. Het is onmogelijk geworden om een grootschalig project binnen een redelijke termijn af te werken, aldus de drie syndicale voormannen.

Ze steunen het voorstel van de drie managers om een ommekeer te bewerkstelligen door de uitbouw van ‘transversale projecten’, dwars door alle beleidsniveaus heen. Ze voegen daar wel eigen accenten aan toe, zoals een her*verdeling van de werktijd voor oudere werknemers ‘zodat ze hun eindeloopbaan met vertrouwen tegemoet kunnen zien’. En een her*financiering van de openbare diensten ‘via een fiscale her*vorming waarbij ook de inkomens uit kapitaal hun steentje bijdragen’.

Bron: De Standaard, 20/05/2016
weblink
Eigen mening:
Het is niet zeldzaam dat vakbonden zich aansluiten bij klaagbrieven aan de regering, het is niet zeldzaam dat vakbonden stakingen ondersteunen en het is niet zeldzaam dat vakbonden kritiek hebben op het beleid… Wacht, dat is er praktisch altijd. Bon, geen nieuws onder de zon, of toch? Bij elke medianoot waar de vakbonden opduiken, valt er tussen de regels door (of net helemaal letterlijk) nog (extra) (onverwachte) steek te lezen, zij het aan topmanagers, zij het aan andere vakbonden… Politiek spel, u weet wel.

Nu lijken echter ALLE pijlen gericht te zijn op de regering, als één unie. IEDEREEN: links, rechts, midden, onder- en bovenklasse, alles en iedereen tegen de Michel en de zijnen. Er is nog geen overeenkomst met de cipiers, de sporen hebben weer stakingen aangekondigd, Zaventem lijkt weer te dreigen met stakingen, vakbonden die zich eerst en vooral samen unificeren én daarbij nog de topmanagers volgen in een grote kritiek naar de regering toe… Wat gaan we krijgen? Een landelijke staking? Niemand die gaat werken, iedereen thuis?