BRUSSEL - De N-VA vindt dat euthanasie ook bij kinderen mogelijk moet zijn, maar voor dementerenden is de zaak nog niet gerijpt.

Een uitbreiding van euthanasie naar kinderen moet volgens de N-VA kunnen onder strikte voorwaarden. Zo moeten alle betrokken artsen vaststellen dat het om ‘mondige en mature' jongeren gaat. Ze moeten zich in een medisch uitzichtloze situatie bevinden met ondraaglijk fysiek lijden dat niet gelenigd kan worden. De vraag moet absoluut uitgaan van de jongere zelf, maar de ouders verkrijgen wel vetorecht.

De N-VA meent dat de tien jaar oude euthanasiewet aan herziening toe is en zet zich op het spoor waarop ook meerderheidspartijen Open VLD, SP.A, MR, en sinds vorige maand ook de PS (DS 18 december), zitten. De partij gaat haar voorstellen, die soms licht, soms sterker afwijken van de andere partijen, nu indienen in de Senaat. ‘We willen als grootste partij van het land ook op dit dossier wegen', zegt senator Elke Sleurs. CD&V heeft nog geen voorstellen klaar, maar is wel ‘bereid tot een open gesprek' waarin ‘ook de vraagstukken over palliatieve zorg worden meegenomen'. De SP.A laat in haar voorstel ruimte voor euthanasie op kinderen op vraag van de ouders. ‘Dan is het geen euthanasie', zegt Sleurs. En ze wil ook niet weten van leeftijdsgrenzen van 15 (MR) of 16 jaar (Open VLD).

De partij is evenwel erg terughoudend over de uitbreiding tot dementerenden. ‘Er is voorlopig geen instrument om de vraag echt van de patiënt zelf te laten komen. Het is altijd iemand anders die moet beslissen en dan is het eigenlijk geen euthanasie.'

Sleurs vindt dat de huidige wet al veel mogelijk maakt. ‘Kijk naar het geval van Hugo Claus waarin het begrip ondraaglijk lijden naar voren komt.' Wat palliatieve sedatie betreft, vindt Sleurs niet dat er een uitbreiding van de wet nodig is. ‘Palliatieve sedatie behoort tot het normale medische handelen. Als we die 16.000 gevallen anders gaan behandelen, creëren we een onnodig zware administratieve last. We moeten wel zwaar inzetten op good medical practices en op een betere toepassing van de rechten van de patiënt.' Ze ‘ontkent' niet dat een aantal artsen nog te paternalistisch denkt.

De N-VA wil artsen met gewetensbezwaren niet verplichten om hun patiënten door te verwijzen naar een arts die het wel wil doen. ‘Die plicht kan ertoe leiden dat internationale gerechtshoven de hele wet op de helling zetten. Het is beter de wet op de patiëntenrechten hierop toe te passen.' Sleurs wil ook een arts die euthanasie toepast zonder het aan te geven, alleen maar een boete krijgt en geen celstraf.

Bron : http://www.standaard.be/artikel/det...word=euthanasie

Commentaar : Dit is natuurlijk een erg gevoelig onderwerp en ik verwacht dat de gemoederen hierover nog hoog kunnen gaan oplaaien. Dat is dan ook een logisch gevolg bij dergelijke ethische kwesties. Dat de N-VA euthanasie mogelijk wil maken voor kinderen die enorm lijden en zich in een uitzichtloze medische situatie bevinden vind ik geen slecht idee, zolang dit, zoals men ook voorstelt, slechts onder strikte voorwaarden kan gebeuren. Het is naar mijn mening namelijk een bizar idee dat men kinderen jarenlang onnodig laat lijden terwijl men volwassenen, die normaal gezien wat meer kunnen verdragen, wel legaal uit hun lijden kan verlossen. Daarmee bedoel ik niet dat het bij volwassenen zo gemakkelijk kan gebeuren... De vraag is natuurlijk of kinderen wel zo'n beslissing kunnen maken maar de strikte voorwaarden en het vetorecht van de ouders vormen hier al een vrij goede basis. Nu is het wachten wat deze voorwaarden gaan inhouden.

Euthanasie is en blijft een heel moeilijk onderwerp om aan te halen. Toen dit enkele jaren geleden nog in z'n kinderschoenen stond, waren de meeste mensen tegen het idee van iemands leven te beëindigen door een dokter die een dodelijke injectie toedient. Inmiddels hebben meerdere mensen hun mening omtrent dit onderwerp wel rustig kunnen herzien. Vaak omdat ze de mensen echt gaan begrijpen die zich in een uitzichtloze situatie bevinden en wiens toestand ook niet meer te verbeteren valt. Ikzelf ben geen tegenstander van euthanasie. Ik vind wel dar dit enkel mag toegediend worden als het écht gaat om een uitzichtloze situatie en de persoon in kwestie hard afziet. Zo'n leven wens je niemand toe. Nu wil men dit ook invoeren voor kinderen. Dit heeft volgens mij weer z'n tijd nodig om goed te kunnen verteren bij de mensen. Kinderen zijn nog zo kwetsbaar en soms kunnen ze niet echt goed uiten wat ze echt voelen en hoe ze zelf hun toekomst zien. Ik vind ook dat hierbij toch wel een minimumleeftijd aangewezen is om zeker te zijn dat het kind in kwestie weet waarover het praat.

Euthanasie is inderdaad nog steeds een gevoelig onderwerp en ik denk dus ook dat het nog wel even zal duren voor deze uitbreiding erdoor komt. Net zoals Heleen ben ik niet tegen euthanasie maar toch heb ik mijn twijfels bij het uitbreiden van euthanasie naar kinderen toe. Het spreekt dan ook voor zich dat er hier duidelijke voorwaarden moeten zijn en een minimumleeftijd is hierbij noodzakelijk. Wanneer een kind spreekt over euthansasie denk ik sowieso dat er hierbij psychologische bijstand moet komen want kan een kind zo'n beslissing eigenlijk wel nemen? Waarom neemt een kind eigenlijk zo'n beslissing? Ik kan me heel goed voorstellen dat er wel degelijk kinderen zijn die bijvoorbeeld door een aanslepende ziekte, het leven niet meer zien zitten, maar beseffen ze wel goed genoeg dat het dan echt stopt? Ik vraag me ook af hoe het dan zit met de ouders want uiteindelijk hebben zij toch het laatste woord zolang een kind minderjarig is. Er zal nog heel veel uitgeklaard moeten worden en zoals Heleen al zei zal dit waarschijnlijk zijn tijd nog nodig hebben om te verteren bij de mensen en eerlijk gezegd ook bij mij want ik vind dit toch wel een erg gevoelig onderwerp, vooral dan omdat het hier gaat over kinderen.