Een nieuw boek over Anders Breivik onthult enkele markante feiten uit de jeugdjaren van de Noorse massamoordenaar. Zo vond Anders'moeder hem al agressief toen hij als baby de borst kreeg en 'seksualiseerde' ze hem op zijn vierde.

De jonge Breivik moest ook vaak klappen incasseren van zijn labiele, alleenstaande moeder waardoor psychiaters reeds in 1983 adviseerden om hem elders onder te brengen. De Noorse kinderbescherming ging hier echter niet op in.

'A Norwegian tragedy' van auteur Aage Borchgrevink citeert veelvuldig uit psychiatrische rapporten. Wenche Behring beschouwde haar jonge zoon als een gewelddadige volwassene ook al was het nog maar een kind. Toen hij vier jaar oud was, vreesde ze reeds dat hij later mensen zou aanvallen.

In hetzelfde bed
In 1983 klopte ze aan bij het Noorse instituut voor kinder- en jeugdpsychiatrie. De merkwaardige relatie tussen moeder en kind trok meteen de aandacht. Het ene moment zag ze haar zoon graag, het andere moment wenste ze hem dood. Beiden sliepen ook in hetzelfde bed.

Specialisten vonden Wenche Behring een labiele persoonlijkheid die haar agressie en seksuele fantasieën projecteerde op haar kind. Buren maakten zich trouwens meermaals zorgen om haar ongepaste gedrag en seksueel getinte taalgebruik.

Psychiatrische instelling
De dag nadat haar zoon 77 mensen ombracht, werd Wenche Berhring opgenomen in een psychiatrische instelling. Omwille van gezondheidsredenen werd ze niet opgeroepen als getuige op het proces. De psycholoog die het gezin in 1983 en 1984 had onderzocht, mocht van haar trouwens niet naar de rechtbank komen om zijn verhaal te doen.

Hoederecht
Nadat de vader van Anders Breivik de strijd om het hoederecht verloor, vroegen sociale assistenten om het kind weg te halen bij zijn moeder om verdere psychologische schade te voorkomen. Aan dat verzoek werd helaas niet tegemoetgekomen.

Auteur Aage Borchgrevink wijst er op dat de situatie waarin de jonge Breivik verkeerde al de nodige argwaan opriep bij verschillende overheidsinstanties reeds vele jaren voor hij overging tot de gruwelijke moordpartij maar dat hij omwille van laksheid toch door de mazen van het net geglipt is.

Bron:
http://www.trouw.nl/tr/nl/6970/Aans...echte-pad.dhtml

Mening:
Het lag voor de hand dat er in Breivik's jeugd iets gebeurt moest zijn waardoor hij een verknipt beeld op de wereld kreeg. Door de relatie met zijn moeder is Breivik opgegroeid tot de (extreem gevaarlijke) volwassenen die hij is. Zou je dan kunnen stellen dat zijn moeder ook schuldig is aan de moord op 77 onschuldigen?
Blijkbaar was Breivik als kind al agressief en vertoonde hij afwijkend gedrag, zie ook mijn artikel 'Kun je in kinderen al een psychopaat herkennen?' (http://actualiteit.org/forums/showthread.php?t=38608). Als psychologen in de jaren '80 de kennis hadden gehad die hun hedendaagse collega's hebben, hadden ze het gezin misschien effectief kunnen behandelen waardoor dit drama voorkomen had kunnen worden.
Wel vind ik het nu extra vreemd dat Breivik niet ontoerekeningsvatbaar is verklaard voor de rechter. Als kind heeft hij al een psychiatrisch proces doorlopen en de artsen die hem toen behandeld hebben zullen ongetwijfeld nuttige informatie kunnen geven.