Het concept 'vrienden' zoals het op onder andere Facebook wordt gebruikt, ligt al langer onder vuur. Niet iedereen is een echte vriend, maar een collega, buur, ex-klasgenoot, zakenpartner of vage/oude kennis. Bij tieners gaat het zelfs nog een stapje verder: 1 op 4 'vrienden' blijkt een volslagen vreemdeling te zijn. 1.700 kinderen werden ondervraagd door Ofcom .

Dat tieners het niet zo nauw nemen met de onlineregels bleek al uit eerder onderzoek: tot een kwart liegt over de leeftijd om toch op Facebook te raken, waar een minimumleeftijd van 13 jaar geldt.
22 procent van de 8- tot 11-jarigen heeft een profiel op een sociale netwerksite. Gemiddeld hebben ze 92 vrienden, 12 procent hebben ze nog nooit ontmoet.

Bij 12- tot 15 heeft 80 procent een sociaal profiel, met gemiddeld 286 vrienden. 25 procent is een vreemde.

Online gamen is een van de redenen dat de jongeren in contact komen vreemden van over de hele wereld. Een op drie jongens zei dat ze online spelletjes speelden met mensen die ze niet kenden.

Cyberpesten blijft ook bestaan: één op tien van de 12 tot 15-jarigen kreeg er het afgelopen jaar mee te maken. Meisjes zijn 2,5 keer zo vaak het slachtoffer als jongens: 13 tegenover 5 procent.

Datum artikel: 25/10/12
Bron: De Morgen
Mening: Ik vind dat er zeer veel jongeren zijn die vreemden als vrienden hebben op facebook. Ik stel me al meteen de vraag waarom hebben jongeren zoveel vrienden die ze nog nooit in levende lijven hebben ontmoet? Zou dit iets te maken hebben met de drang naar het hebben van de meeste vrienden? Ik weet het niet. Misschien zijn de jongeren nog niet bekend met de gevaren van vreemde vrienden op het internet.

Volgens mij is het een manier van 'populair' zijn. Voor jongeren is het erg belangrijk om te kunnen zeggen: Ik heb zoveel vrienden op Facebook. Op die manier zoeken ze bevestiging en willen ze aantonen dat ze populair zijn.
En het is ook duidelijk dat de jongeren inderdaad het gevaar hiervan niet inzien. Voor hun is het allemaal onschuldig en ze geloven niet in het feit dat niet iedereen is wie hij zich voordoet.
Een goede sensibiliseringscampagne is hier dus wel aan de orde.

Af en toe krijg ik ook een vriendschapsverzoek van een complete vreemde, en ik moet eerlijk zeggen dat ik daar vroeger geen graten in zag. Ik accepteerde mensen van mijn eigen leeftijd meestal wel. Ik krijg heel soms ook vriendschapsverzoeken van oudere mannen en die heb ik steeds resoluut geweigerd. Nu ik wat ouder ben, accepteer ik dan ook niemand meer die ik van haar of pluim ken.

Ik denk dus dat jongeren hier gewoon het gevaar niet van inzien. Jongeren maken facebookprofielen aan op steeds jongere leeftijd. Als iemand hen wil toevoegen als vriend, zien ze dat nog niet als vervelend. Integendeel; ze vinden het leuk dat iemand hun vriend wil zijn! Als ouder zou ik toch maar een oogje in het zeil houden, want we weten allemaal wat voor mensen we in cyberspace kunnen tegenkomen!

Ik ben het dan ook eens met Nelleke op dit vlak. Een sensibiliseringscampagne in de school zou hierbij niet misplaatst zijn!

In de sociale media wordt de term 'vriend' gebruikt om iemand de indruk te geven dat hij populair is, zoals iemand ook al aanhaalde. Dat wordt belangrijk gevonden in deze wereld: populair zijn, 'ergens' bij horen. Ergens. Waar dan ook. Niemand wil immers bestempeld worden als een outcast! Het is tegenwoordig belangrijker om zoveel mogelijk 'vrienden' te hebben die je van haar noch pluim kent, dan je eigen buur te kennen. Nog maar eens een sensibiliseringscampagne . We gooien er mee naar ons hoofd, met de campagnes. Waar is het gezond verstand gebleven? Leren ouders hun kinderen dan niet meer om voorzichtig om te springen met vreemden? Ah nee, want die hebben het ook druk met populair zijn: sportclub, afspreken met (echte) vrienden, filmpje meepikken, ...: voor vele ouders lijkt het een straf te zijn dat ze thuis zijn met hun kinderen ... kinderen? O ja, die hadden ze ook nog! Het is in de eerste plaats aan de ouders om hun kinderen te sensibiliseren. Nog een campagne? Zijn er echt campagnes waar mensen naar kijken, laat staan opvolgen?

Ik denk dat Suzy hiermee een sterk punt aanhaalt. Het is inderdaad ten eerste aan de ouders om hun kind in het oog te houden! Zij zijn de volwassenen, zij kennen de gevaren. Is het dan ook niet hun taak om hun eigen kinderen te beschermen? Het is niet omdat de media, de school en dergelijke er aandacht aan schenken, dat zij dat niet hoeven te doen?
Anderzijds vind ik het ook maar vreemd dat 8- en 11-jarigen op Facebook zitten, laat staan erop geraken. Zoals al eerder werd vermeld, zal dit inderdaad te maken hebben met 'populair zijn' en 'erbij horen', maar welk kind heeft er op die leeftijd een eigen computer of laptop? Ik ken wel één iemand, maar ik zag mezelf op 8-jarige leeftijd niet op internet surfen, een online profiel hebben of chatten en spelletjes spelen met mensen die je niet kent. Ik had speelgoed of speelde gewoon buiten.. met echte vrienden! Dat is toch leuker dan je 'populair' te voelen in een virtuele wereld?
Als je als ouder dan toch een computer of laptop aanschaft voor je kind, licht het kind dan eerst in over de gevaren van het internet... Je weet nooit met wie je kind contact heeft en/of spelletjes zit te spelen.
Het mag dan wel de zoveelste sensibiliseringscampagne zijn, er zijn er niet genoeg...

__________________
- Some people are so poor, all they have is money

Ik vind toch dat we er niet vanuit mogen gaan dat al die ouders zelf de gevaren kennen. Je moet bedenken dat de meeste ouders van die tieners veertigers zijn, die zelf niet opgegroeid zijn met het internet. Een groot gedeelte kan misschien wel iets googelen, een mail versturen is al minder evident, de gevaren van het internet begrijpen nog minder. De generatie die nu aan kinderen begint is zelf opgegroeid met internet, is zelf gewezen geweest op de gevaren, daarom dat je ze ook kent en kan doorgeven aan je eigen kinderen. Nu leren kleuterjes al met een computer werken, daardoor verlaagt natuurlijk telkens de leeftijd dat kinderen een eigen computer willen. Ik pleit dus zeker voor sensibliseringscampagnes! Zowel voor kinderen, tieners maar vooral voor de iets oudere generatie die niet weet wat er allemaal gaande is in de virtuele wereld en waarvan de kinderen hun ouders vaak te slim af zijn door dingen vlug weg te klikken als mama/papa in de buurt komt. Verbieden heeft daarom weinig zin, je moet als ouder kunnen praten met je kind maar dan moet je zelf op de hoogte zijn!

Ik geef toe dat ik zelf ook wel vrienden heb op facebook waar ik in het echte leven misschien niet eens iets tegen zou zeggen. Maar wildvreemden, dat gaat me toch net iets te ver.
Ik vind niet dat we de schuld hier niet zomaar op de ouders mogen steken. Steeds vaker horen we op het nieuws dat er mannen zijn die meisjes dwingen om zich uit te kleden voor de webcam (zoals in onderstaand artikel).
(http://www.nieuwsblad.be/article/de...121012_00332382)
Dit gaat misschien nog iets verder dan vreemde vrienden op facebook, maar het kan hier wel een gevolg van zijn. Het punt is dat de meeste ouders hier helemaal niks van weten. Dan kunnen ze nog zoveel waarschuwen als ze willen. Een puber kiest vaak toch zelf wat hij doet of laat. Een oogje in het zeil houden kan. Maar je moet je tiener toch ook steeds de nodige privacy geven. En zomaar dochters of zoons facebook checken... dat gaat thuis voor de nodige spanningen zorgen. Ik denk niet dat dat de oplossing is.
Sensibiliseringscampagnes... Ik weet het niet. Het kan helpen. Maar dit moet dan gebeuren vóór het kind naar het middelbaar gaat. En dan niet een zwakke campagne met posters maar een klasgesprek waarin de kinderen kunnen duidelijk maken wat ze er al van weten en hoe zijn hier zelf tegenover staan.