De purperslak is terug aan de Belgische kust. Op rotsblokken op het strand van Zeebrugge zijn tientallen purperslakken en honderden eitjes gevonden. De slakkensoort verdween hier meer dan twintig jaar geleden.

De purperslak bestaat - ondanks de naam- in verschillende kleuren. De buitenkant kan wit, bruin, geel, grijs en paars zijn. De binnenkant is wit met paars of bruin. De naam komt van een andere eigenschap van de slak. De slak scheidt een gele vloeistof af die na bewerking de kleurstof purper geeft. De schelp voelt heel ruw aan door de vele schubben. Die slijten wel af na verloop van tijd.

De soort verdween omdat een aangroeiwerende verf op scheepsrompen van de vrouwtjesslakken mannetjes maakte, waardoor de soort zich uiteindelijk niet meer kon voortplanten. Die giftige verf is intussen verboden, en nu is de slak terug.

"Het heeft lang geduurd want tbt, de stof waarover het gaat, blijft wel lang in het milieu aanwezig", zegt mariene bioloog Francis Kerckhof. "En deze soort slak in het bijzonder plant zich een beetje moeilijk voort, dus dan is het moeilijk eer dat die soort onze streken weer kan koloniseren maar het is toch gelukt."

Commentaar:
Ik heb voor dit artikel gekozen niet omdat ik geïnteresseerd ben in de purperslak, maar omdat dit artikel ook aantoont dat de regering zijn best doet om de milieuvervuiling tegen te gaan. Begrijp me niet verkeerd, ik ben tevreden dat deze slakken ook bij ons terug te vinden zijn, al is bij mij de onderliggende boodschap, de lichte kwaliteitsverbetering van ons zeewater, een belangrijker gegeven. Schadelijke stoffen horen niet thuis in ons water en zeker niet omdat ook wij in de zomer massaal in dit water zitten. Wat goed is voor deze slakken, is in dit geval, volgens mij ook een pluspunt voor onze eigen gezondheid.

Bron:
De redactie online, 21 oktober 2012, (http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...1121_Purperslak)