De populariteit van Kris Peeters, Bart De Wever en Maggie De Block is niet toevallig. Een maatschappelijke peiling van de VRT toont aan dat angst de drijvende emotie is van deze tijd. En daar gaan de drie politici, elk op hun eigen manier, het meest succesvol mee om.


Elk op hun eigen manier bieden deze politici een antwoord op de angst in de samenleving.
Maggie De Block pakt de migratie aan.
Nee, de Vlaming ligt echt niet wakker van de onderwijshervorming. De kilometerheffing? Een begroting in evenwicht? De staatshervorming? Al die thema's beheersen al maanden de politieke agenda, maar het zal de Vlaming worst wezen. Alvast enkele illusies minder voor wie zich onder de stolp van de Wetstraat bevindt.

Uitweg

Een maatschappelijke peiling van de VRT bij 3.300 Vlamingen toont aan dat er in Vlaanderen nog altijd een ruime meerderheid is voor de verzorgingsstaat. Pensioenen staan met stip boven aan het lijstje van onze prioriteiten. Jong of oud, laag of hoog opgeleid: de betaalbaarheid van onze pensioenen is een dilemma dat alle Vlamingen bezighoudt. 'Een betere justitie' en 'gezondheidszorg voor iedereen' komen op nummers twee en drie.

Oerklassiek en behoudensgezind, zo lijken de resultaten. Maar klopt dat wel? Waarom vindt 64 procent van de Vlamingen anders dat er hard moet worden opgetreden tegen discriminatie op de arbeids- en huurmarkt? En waarom vindt een ruime meerderheid dat 'een illegaal' toch moet kunnen blijven als die maar goed geïntegreerd is?

De verklaring voor de resultaten ligt elders. Ze heeft te maken met een onzeker toekomstperspectief. Met angst ook. Dat laatste is, zo bewijst deze peiling, dé drijvende emotie van dit tijdsgewricht. Zo heeft de Vlaming angst voor een te lage levensstandaard als gepensioneerde (67 procent), angst dat de kinderen geen mooie toekomst zullen hebben (67 procent), angst om niet meer te kunnen sparen (65 procent), en om geen huis te kunnen kopen (44 procent). Ook jongeren maken zich alsmaar meer zorgen (DM 31/3).

Al die angst verklaart mee de populariteit van politici als Maggie De Block, Kris Peeters en Bart De Wever. Het trio prijkte in de recentste peiling van De Morgen boven aan de lijst van populairste politici in Vlaanderen. Een belangrijke reden daarvoor: elk op hun eigen manier bieden ze, bewust of onbewust, een antwoord op de angst in de samenleving. De ene levert een houvast, de andere een uitweg.

Merkel

Angst voor instabiliteit en afbraak is de voedingsbodem van het succes van Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V). Het boegbeeld van de christendemocraten heeft misschien niet de meest uitgesproken standpunten, maar zijn staatsmanschap en zelfverzekerdheid slaan aan bij de kiezers die snakken naar continuïteit. De aanpak van Peeters heeft zijn succes al vaker bewezen. In 2012 stuwde de strategie Duits bondskanselier Angela Merkel naar een historische verkiezingsoverwinning.

Ook Bart De Wever (N-VA) speelt in op de angst bij de Vlaming. Zijn boodschap van verandering overtuigt de burgers die vrezen voor het 'klifsenario'. Kort gezegd: als we het stuur niet drastisch omgooien, storten we met zijn allen de afgrond in. De boodschap is hard, maar in tijden van economische crisis en onzekerheid wint ze aan kracht. Getuige daarvan de prioriteit van de partij.

Maggie De Block scoort dan weer met haar strenge aanpak van de migratie. De angst van de Vlamingen ligt immers voor een stuk in de nieuwe samenleving die op hem afkomt en de oude zekerheden die wegvallen. Uit de peiling blijkt dat migratie volgens de Vlaming 'het systeem' onder druk zet. Meer migratie maakt de dingen alleen maar ingewikkelder. De Block, de madam die de migratiesluizen dichtdraaide, neemt een deel van die angst weg.

Het kopiëren van andermans succes is zelden een goede raad, maar toch. De impact van emotie kan moeilijk worden overschat in de politiek. Dat hebben deze politici maar al te goed begrepen. Ook hun collega's weten nu wel waar de Vlaming van wakker ligt. Met deze kleine bedenking dat dat niet altijd de thema's zijn waar de meeste aandacht naartoe gaat.

bron: De Morgen, 1/04/2014, http://www.demorgen.be/dm/nl/17103/...ici-op-in.dhtml

Mening: Op zich vind ik de uitspraak dat de kiezer een angsthaas is niet verwonderlijk. Elke persoon heeft angst voor de toekomst. De politici die de meeste Vlamingen bang kan maken wint. De populariteit van deze drie politici is ook normaal. In tijden van crisis zoeken mensen uit angst een soort van paraplu persoon, iemand die hen beschermt. Meestal worden ze dan aangetrokken door de persoon die het hardste roept en het meeste 'wil' veranderen. Conclusie: wie zich het luidst laat horen wint de verkiezingen, niet wie de beste standpunten heeft.
Wat mij ook opvalt in de thema's die de Vlaming bezig houd, is dat klimaat zeer slecht scoort. Misschien proberen de grootste globale angst te negeren?

Wat me wel blij maakt aan dit artikel is dat de conclusies in mijn eindwerk bevestigd worden, pluimpje voor mijzelf

Doorheen de geschiedenis hebben mensen zoveel overgehad om het stemrecht te hebben. Nu we allemaal mogen gaan stemmen, zien we er tegen op. We weten niet precies wie nu eigenlijk onze stem verdient. Ik denk dat er niet veel mensen echt weten welke partij ons in de toekomst het beste voorruit helpt. Zelf heb ik ook nog geen idee op wie ik zou stemmen. Zoals veel mensen zou ik stemmen op namen die me bekend in de oren klinken, ongeacht of deze mensen al veel hebben verwezenlijkt. De verschillende verkiezingscampagnes schrikken me ook een beetje af. Alle partijen willen kost wat kost de meerderheid halen en hun plannen doordrijven. In de ideale wereld zouden politici moeten samenwerken om zo een zo goed mogelijke samenleving te organiseren. Dat gebeurt niet in mijn ogen. Na de verkiezingen verkondigen de verkozen politici dat ze hun plannen eindelijk kunnen verwezenlijken. Of dat echt gelukt is, laat men achterwege. Daarom denk ik ook dat veel mensen niet echt geïnteresseerd zijn in de verkiezingen. Ze zien het als een opdracht, niet als een recht.