Jongens voelen zich minder verbonden met school en zijn ook minder gemotiveerd dan meisjes. Dat blijkt uit Procrustes, een grootschalig onderzoek van KU Leuven, UGent en VUB, bij scholen, leerlingen, leerkrachten en ouders over de beleving van leerlingen in het secundair onderwijs. .

Er werd bij de leerlingen gepeild naar hoe verbonden ze zich met hun school voelen, of ze school zinvol vinden, en hoe ze vinden dat ze door hun leraren behandeld worden. Ook hun intrinsieke studiemotivatie en hun zelfregulerende vaardigheden werden onderzocht. Hoewel het onderzoek slechts halfweg is, kunnen er toch al enkele opmerkelijke resultaten worden voorgesteld.

Zinloosheid
Jongens blijken school heel anders te beleven dan meisjes. Ze voelen zich minder verbonden met school en ervaren ook een grotere zinloosheid. Meisjes zijn ook intrinsiek gemotiveerder voor school dan jongens en zijn zelf beter in staat hun schoolwerk te organiseren, ze hebben met andere woorden betere zelfregulerende vaardigheden. Toch benadrukken de onderzoekers dat het geen 'boy problem' is en dat ook bepaalde groepen meisjes kwetsbaar zijn op die vlakken.

Bij bepaalde scholen werd voor het vak Nederlands een specifiek onderzoek gedaan. Daaruit blijkt dat meisjes meer gedragsmatige betrokkenheid tonen dan jongens. Ze aanvaarden bijvoorbeeld makkelijker de verantwoordelijkheid voor een taak die ze krijgen. Wanneer leerlingen het gevoel hebben dat de leerkracht naar hen luistert, versterkt dit de klasbetrokkenheid bij zowel jongens als meisjes.

.

Rollenpatronen
Er werd ook gepeild naar de genderrolcultuur en interacties van leerkrachten met jongens en meisjes in het secundair onderwijs.

Leerlingen die zichzelf als gender-atypisch beschouwen scoren slechter als het gaat om doeltreffendheidsbeleving op school. Het gaat dan om dingen als huiswerk op tijd afmaken of studeren terwijl er andere interessante dingen te doen zijn. Jongens en meisjes met een informatieve identiteitsstijl, die bijvoorbeeld graag veel informatie krijgen voor ze een beslissing nemen, hebben een hogere doeltreffendheidsbeleving en intrinsieke studiemotivatie.

Als het gaat om de genderrolvisie, voelen traditioneel denkende leerlingen zich minder verbonden met hun school dan progressief denkende leerlingen. De genderrolcultuur verschilt volgens het onderzoek wel van school tot school, maar hoe meer jongens een school telt, hoe groter de kans op een traditionele genderrolcultuur. Hetzelfde geldt voor scholen met veel socio-economisch kansarme leerlingen.

Leerkrachten blijken meer negatieve interacties te hebben met jongens dan met meisjes en zijn zich daar weinig van bewust. Wanneer leerkrachten met lhttp://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/1757650/2013/12/13/Hoe-meisje-middelbare-school-helemaal-anders-ervaart-dan-jongen.dhtmlesopnames geconfronteerd worden, vergroot het bewustzijn wel.


eigen mening:
Het is een beetje logische dat de ervaring bij jongens en meisjes verschilt. Maar het is wel verrassent dat de school meer negatieve ervaringen met jongens dan meisjes heeft. Ik dacht dat het gewoon een kwestie was, met wie ga je om. Je vriendenkring of thuissituatie heeft daar meestal toch de grootste invloed op.