In een opiniestuk in De Standaard wordt gepleit voor Arabisch aanbieden in het onderwijs. In het gemeenschapsonderwijs (GO!) kunnen leerlingen van enkele Brusselse scholen al kiezen om vier uur Arabisch per week te volgen.

Wie naar The Voice van Vlaanderen keek, zag wellicht de opmerkelijke passage van Nabil Khemir: de eerste deelnemer die het publiek collectief uit de bol liet gaan met een Arabisch lied. Een goede stap richting aanvaarding, vindt directeur van kunstencentrum Moussem, Mohamed Ikoubaân. Al mag het nog wat meer zijn, stelt hij.

‘Arabisch aanbieden in ons onderwijs zou een grote maatschappelijke relevantie hebben. Lessen Arabisch zullen ons allemaal helpen om de Arabische culturen beter te begrijpen en de rijkdom en schoonheid van deze taal te ontdekken, los van bepaalde reducerende religieuze interpretaties’, schrijft Ikoubaân in zijn opiniestuk Arabisch is meer dan de taal van de Koran. ‘‘En diegenen die vandaag bang zijn van het Arabisch, moeten weten dat ze nog altijd Arabische cijfers gebruiken om hun centen te tellen en dat veel courante Vlaamse woorden hun oorsprong in het Arabisch vonden.’

Thuistaal niet bestraffen

Van die koudwatervrees blijkt alvast geen sprake bij het GO! ‘In enkele scholen van onze scholengroep Brussel wordt Arabisch aangeboden tijdens de vrije ruimte’, zegt woordvoerster Celia Groothedde. ‘Dat wil zeggen dat leerlingen zelf kunnen kiezen om tijdens de vrije uren per week kennis te maken met de taal. Het gaat niet alleen over Arabisch. In andere GO!-scholen wordt bijvoorbeeld Chinees aangeboden. Dit gaat om een keuze, geen verplicht aanbod.’ Over hoeveel scholen het precies gaat, kon GO! niet meedelen.

Met het aanbieden van Arabisch wil GO! inzetten op de diversiteit binnen de schoolmuren en op het ‘zich thuis voelen’ van de leerlingen. ‘Omgaan met thuistaal en achtergrond gaat breder dan puur taalonderwijs’, aldus Groothedde. ‘Scholen vandaag verwelkomen een divers publiek, dat is de huidige realiteit. Die diversiteit verwelkomen we bij het GO!. We gaan positief om met taal, om de brug te leggen met wat er thuis gebeurt. Als leerlingen hun thuistaal op de speelplaats gebruiken, wordt dat bijvoorbeeld niet bestraft. We willen die rijkdom net gebruiken.’

Wat met Nederlands?

Dat de kennis van het Nederlands zo op de helling komt te staan, is niet correct, vindt Groothedde. ‘Nederlands de voertaal op school. Wat dat betreft zorgen we ervoor dat Nederlands niet enkel een leertaal is, maar ook een taal om sociale contacten te leggen en verbinding te maken.’

Bron: De Standaard, 22 september 2017, via http://www.standaard.be/cnt/dmf20170922_03087902

Mening: Ik ben er geen voorstander van dat men nu ook Arabisch begint aan te bieden in de scholen hier bij ons. Het kan best zijn dat deze taal ons helpt om de cultuur van de Arabische landen te begrijpen, maar dit is iets dat in een katholiek land niet op een school thuishoort. Men zou er veel beter aan doen de kinderen meer te stimuleren om Nederlands en Frans te leren en deze talen goed onder de knie te hebben. Dit zijn namelijk de talen waarmee je iets bent in België en die je nodig hebt om aan een deftige job te geraken. Op den duur gaan we nog situaties krijgen waarin kinderen beter Arabisch kunnen dan Nederlands of Frans, waar zijn we dan in godsnaam mee bezig? Scholen krijgen inderdaad te maken met veel meer diversiteit tussen de leerlingen, maar we blijven in België en ik vind niet dat wij onze taal en cultuur moeten aanpassen aan anderstalige nieuwkomers. Als de kinderen graag Arabisch leren kunnen ze dat eventueel thuis als ontspanning doen, buiten de schooluren. Vaak spreken kinderen met een Arabische achtergrond ook Arabisch tegen hun ouders en ik vind dat dat volstaat.