Gezondheidszorg via computer soms effectiever dan met echte hulpverleners

Amerikaanse onderzoekers hebben een virtuele verpleegster ontwikkeld. Ze bestaat dus alleen op computer, maar patiënten zijn er wel heel tevreden over zijn.

Zo gek veel kan Elizabeth nochtans nog niet. Ze is ook niet speciaal aantrekkelijk of zo, eerder neutraal.

En het gemiddelde personage in een computergame oogt een stuk geavanceerder.

De interactie met de patiënt gebeurt bovendien op een elementair niveau. Stel dat u bijvoorbeeld uitcheckt uit het ziekenhuis, dan zal Elizabeth u met zachte stem een vaste reeks vragen stellen, waareel kan Elichtans nog s ook niet ntrekkelijk r neutraal. emiddelage in een game oogt eavanceer- r eractie met gebeurt bop een eleveau.

Stel voorbeeld uit het ziean zal Elimet zachte aste reeks llen, waar- r bij u telkens één van ns één van bij u telkens één van de mogelijke antwoorden aanklikt.

Er zal ook een gemoedelijk vraagje tussenzitten, in de stijl van “lekker weertje, niet?”, omdat onderzoek uitwees dat echte verpleegsters het met dit soort zinnetjes wat gezelliger maken. ns één van Uit de eerste experimenten door onderzoekers van de Noordoostelijke Universiteit in Boston blijkt dat de vriendelijke virtuele verpleegster het goed doet bij patiënten. Patiënten die via Elizabeth thuis opgevolgd werden, wisten vaker te vertellen wat precies hun diagnose was dan andere. Ze waren eerder bereid om een vervolgafspraak te maken en ze deden meer gewenste lichaamsbeweging.

Ze moesten elke dag een paar keer inloggen op hun computer voor een contact met de verpleegster, die hen dan bijvoorbeeld vroeg of ze hun oefeningen al gedaan hadden.

Empathie

“Elizabeth toont ook empathie wanneer mensen problemen hebben”, legt professor Timothy Bickmore uit. “De meeste patiënten vinden dit fijn.”

“Veel mensen reageren angstig als zij horen dat een computer voor hen gaat zorgen”, zegt collega- onderzoeker en fysicus Joseph Kvedar. “Elizabeth is het bewijs dat een computer helemaal niet eng hoeft te zijn. Ze ziet er niet uit als een mens van vlees en bloed, maar ze reageert wel als een mens.”

De patiënten zeiden dat ze zich minder eenzaam voelden. Sterker nog, ze hadden vaak liever de computerhulp dan een echte arts, omdat ze zich dan minder opgejaagd of vanuit de hoogte toegesproken voelden. En de meesten stelden het op prijs dat de verpleegster in de ikvorm sprak, alsof ze echt bestond, en een paar persoonlijke trekjes vertoonde. “Ze voelden zich dan niet bedrogen. Ze voelden zich wel schuldig als ze niet inlogden, wat wijst op een zekere emotionele band,” zegt Bickmore.

Virtuele verpleging zou kunnen helpen om de gigantische medische kostprijs van de vergrijzing op te vangen. Zestig procent van de kosten bij verzorging gaat naar de inzet van personeel.

Zeventien keer per dag

Op dit moment experimenteren de Amerikaanse onderzoekers met een virtuele verpleegster in de ziekenhuiskamer.

Die houdt via sensoren bij wanneer de patiënt slaapt en patiënten kunnen continu hun pijnniveau aangeven. Gemiddeld blijkt een patiënt zeventien keer per dag in te loggen. “Elizabeth is nuttig tegen de eenzaamheid die je in een ziekenhuiskamer kunt ervaren”, zegt Bickmore.

. . “Elizabeth ziet er niet uit als een mens van vlees en bloed, maar ze reageert wel als een mens.” JOSEPH KVEDAR ONDERZOEKER

Bron: GVA - 4/11/2011

Mijn mening
Wanneer ik dit artikel lees komen er gemengde gevoelens bij mij op. Langs de ene kant vind ik het verschrikkelijk dat de computer ervoor zorgt dat de mens minder eenzaam is. Ik kan me niet inbeelden om mijn dagelijkse babbeltje met een pc te doen. Maar wanneer ik het vanuit een ander perspectief bekijk vind ik het dan weer wel positief. Het is logisch dat verplegers en familie niet altijd bij de patiënt kunnen zijn. Bovendien zijn er mensen die geen familie meer hebben. Als ik het op deze manier bekijk vind het dan weer wel een beetje positiever. Ik stel me dan weer wel de vraag waarom ze dan gewoon geen babbeltje kunnen slagen met de kamergenoot of de personen op een andere kamer. Het is weer wel een voorbeeld van de vervreemding van de maatschappij. De computer vervangt de mens en we worden steeds associaler.