De VRT heeft beslist om een aflevering van ‘F.C. De Kampioenen’ niet meer uit te zenden vanwege racisme. Oudere programma’s worden tegenwoordig gescreend, en volgens de zender past de aflevering niet meer in de tijdsgeest van vandaag.

Het gaat om de aflevering ‘Kamer te huur’, waarin Pascale een kamer verhuurt aan gastpersonage Dieudonné, een man uit Kameroen. Haast de volledige aflevering bestaat uit racistische opmerkingen die aan hem gericht zijn. Zo noemt Boma hem een “negerke uit de brousse” en vond Pascale het opmerkelijk dat hij “ook met een mes at”. Om er nog een schepje bovenop te doen, vraagt ze hem even later nog: “Ben jij nu minder zwart dan toen je in Afrika was?” Bovendien danst Pascale in een Afrikaanse jurk met fruit op haar hoofd. Allemaal dingen die vandaag niet meer door de beugel kunnen. De opnames stammen dan ook al van 18 jaar geleden.

“Het past niet meer in onze tijdsgeest”, aldus VRT-woordvoerder Hans Van Goethem. Hij benadrukte dat programma’s tegenwoordig gescreend worden door een diversiteitsmedewerker voor ze worden heruitgezonden. “De aflevering zal niet meer op tv te zien zijn en ook op het online platform VRT NU is ze verwijderd.” Of er van de 273 afleveringen nog zullen wegvallen is niet duidelijk. “Het screenen van de aflevering is mensenwerk, het duurt dus even voor we door alle afleveringen heen zijn”, vervolgt Van Goethem. Dat geldt ook voor de derde film van ‘F.C. De Kampioenen’, die zich in Zuid-Afrika afspeelt. “Dat bekijken we opnieuw als de film in de programmatie opduikt.”

Niet de eerste keer
Er zijn wel meer dingen die vandaag de dag niet meer worden vertoond vanwege de inhoud. ‘De Kampioenen’ sloegen net dit weekend toevallig een aflevering over waarin de controversiële Guy Van Sande te zien was als gastacteur. In ‘De enquête’ speelde hij de yoga-instructeur van Doortje en Pascale. De VRT maakte eerder al bekend dat alle programma’s met Van Sande, die veroordeeld werd voor verspreiding van kinderporno, niet meer heruitgezonden zouden worden.

Bron: Het Laatste Nieuws

Eigen mening: De wereld is om zeep

Dus zullen we er samen iets van moeten maken, niet?

Zelf kan ik moeilijk een goed onderbouwde mening vormen over alle debatten die momenteel aan de gang zijn; Jef Geeraerts, FC De Kampioenen, Leopold I, ...
Enerzijds begrijp ik dat het voor sommigen jammer is om delen van hun jeugd of geschiedenisboeken te zien verdwijnen.
(Mocht bijvoorbeeld F.R.I.E.N.D.S geschrapt worden o.w.v. al het fat shaming, LGBTQ+ onvriendelijke moppen, ... dan zou ik dit in eerste instantie ook wel jammer vinden.)

Doch weegt, in mijn ogen, het welbevinden van een grotere, jarenlang onderdrukte groep, zwaarder door dan mijn eigen TV-momentje.
Want: rascisme en discriminatie kunnen sowieso niet.

Ik denk niet dat wij, als witte mensen in België, kunnen oordelen over de impact van rascisme.
Daarvoor geven we de spreekwoordelijke microfoon best aan personen die er dag in, dag uit mee geconfronteerd worden.
Bv: op de bus, bij het solliciteren, op het werk, tijdens de studies, ... en op TV.

(Een witte comedian die liedjes schrijft over madammen met een bontjas is, in mijn ogen, niet de juiste persoon om over deze kwesties aan het woord te laten.)

Hey Indy, het lijkt mij ook een goed idee om er samen iets van te maken. Mijn keuze voor Urbanus bij mening was vooral voor de titel van het lied want een wereld waar we niet meer mogen lachen lijkt mij geen aangename wereld.

Humor heeft het doel om mensen zich goed te doen voelen. We weten allemaal wel dat niet iedereen met elke grap kan lachen maar is dat echt een reden om elke grap waar iemand tegen protesteert te verbieden?
Want als we dat als standaard gaan nemen vrees ik dat we geen enkele grap meer mogen gaan vertellen.

Daarnaast nog een kleine opmerking bij één van je uitspraken:

Is deze uitspraak eigenlijk niet rascistich? Want je zegt letterlijk: Mensen met deze huidskleur hebben hier niets over te zeggen want ze hebben de verkeerde huidskleur.

Hier is ook de aflevering in kwestie zodat je ze nog eens kan zien en zelf oordelen of ze al dan niet rascistisch is?
FC De Kampioenen kamer te huur

Dag Tim,

Ik twijfelde even of het de moeite was om een respons te formuleren, daar je zo zeker van je stuk lijkt dat mijn reactie misschien in eerste instantie niet tot nadenken zal aanzetten. Mijn respons is dan ook niet met de intentie tot reflectie geschreven, maar eerder als verduidelijking van mijn eigen standpunt. De laatste weken deed ik nieuwe indrukken op die me de mogelijkheid geven om me mijn fingerspitzengefühl beter in woorden om te zetten.

Ik blijf bij mijn oorspronkelijke standpunt: wij - jij, ik en alle andere witte mensen - kunnen niet oordelen over de impact van het racisme waarmee zwarte mensen te maken krijgen omdat we niet de gevolgen van deze discriminatie aan den lijve voelen. 
Jij en ik zullen omwille van onze huidskleur niet gediscrimineerd worden op de bus, op de huizenmarkt, op festivals, ...

Daarom is het van belang dat we de personen die hiermee wél te maken krijgen, aan het woord laten.
Dit betekent NIET dat jij, ik en alle andere personen met een witte huidskleur niets kunnen of moeten doen: we kunnen hen een platform geven om zichzelf te laten horen - bv. door hen in talkshows uit te nodigen, toegang te geven tot instagram accounts met veel volgers, zwarte handelaars te steunen, petities te ondertekenen, ...

Ik bekeek de aflevering in kwestie en kan begrijpen waarom deze als racistisch wordt beschouwd: Boma en Fernand schilderen Dieudonné af als een dief en het hele café - op Bieke na - geloven hen meteen! (Spoiler: het was een misverstand.)
Zo’n aflevering berust op het stigma dat iedereen die vreemd is, die van ons verschilt, slechte bedoelingen heeft. 
Zulke stigma’s horen niet thuis in 2020, maar zijn nog steeds de realiteit waartegen een groot deel van onze bevolking zich dagdagelijks moet verzetten.


Het is het des mensen om personen die anders (dan onszelf of het herkenbare) zijn, anders te benaderen.
Dat is zonde, want in deze personen - in iedereen - zit een stukje God. Door de personen uit de weg te gaan, gaan we ook dat stukje God uit de weg waardoor we niets bijleren, geen nieuwe ervaringen of impulsen opdoen. 
(Als je hier meer over wil weten, dan raad ik je het boek “De vreemdeling en de Bijbel” aan. https://www.bol.com/nl/f/de-vreemde...253/?country=BE )

Zonder die confrontaties blijven we in ons eigen grote gelijk. Als 2020 ons iets leert, is dat dat eigen grote gelijk meer slecht dan goed met zich meebrengt.

In je reactie stel je dat anderen jou discrimineren op vlak van jouw humor en politieke voorkeur. Hier zat ik even “in a pickle”.
Ik denk dat het op zulke momenten belangrijk is om jezelf bij te scholen in het “waarom” jij op jouw humor wordt afgerekend. 
Wat is er net zo kwetsend aan deze moppen? Met welke brillen kan je naar jouw moppen kijken? 
Indien je de mop dan nog zo grappig vindt: ga je gang, maar weet dat er veelal jaren aan onderdrukking en negatieve ervaringen vooraf gingen aan die ene, voor jou onschuldige, mop. 
Enkele negatieve reacties op het internet aan jouw adres kunnen nooit tippen aan de hoeveelheid bagger en mensonterende ervaringen die minderheidsgroepen reeds decennia over zich heen hebben gekregen.

Ik kan, zoals eerder gezegd, mezelf niet uitspreken over het racisme waarmee personen met een andere huidskleur te maken krijgen. Waar ik wel ervaring mee heb, is discriminatie en geweld (zowel verbaal als fysiek) op vlak van geaardheid.
Ik kan lachen met moppen over lesbiennes en maak thuis constant moppen die gebaseerd zijn op stereotiepen en woordspelingen.
Hoe dan ook: een mop die te ver gaat, is niet grappig maar kwetsend.

Wanneer gaat een mop te ver? 
Voor mij hangt dit sterk samen met wie de mop maakt, en welke bedoelingen de persoon hiermee heeft.
Enkel personen uit mijn intieme kring mogen moppen over mijn geaardheid maken.
Een gegeneraliseerde mop over anders geaardheid kan uiteraard, indien deze lacht (samen) met, en niet om de persoon. De persoon waarover de mop gaat, mag zich niet geviseerd of onveilig voelen.
(Hannah Gadsby kan erg goed de afweging maken tussen lachen om, en lachen met anderen: https://youtu.be/VFbhkJNWnhU )

Het “geluk” - ik mag dit geen geluk noemen, we zouden iedereen moeten accepteren om wie hij is - dat ik heb, is dat ik de keuze heb om mijn geaardheid kenbaar te maken.
In bepaalde situaties kan (en zet) ik dit deel van mezelf even “on hold” zodat dit niet meespeelt in de manier waarop anderen me behandelen.

Personen met een donkere huidskleur kunnen dit niet.
Zij kunnen zich niet verschuilen achter die veilige facade, maar krijgen dag in, dag uit te maken met discriminatie; deze discriminatie beïnvloedt aanzienlijk hun levenskwaliteit en de kansen die ze krijgen.

Een citaat dat hierbij aansluit is als volgt: 
“Vreemd zijn is nooit een keuze op zich, maar een gevolg van hoe anderen tegen jou en jouw daden aankijken.” (De vreemdeling en de Bijbel, pagina 14)

Ik kan je enkel aanraden om af en toe van bril te wisselen en te kijken naar de wereld vanuit het perspectief van een ander/een minderheidsgroep.
Een documentaire die je hierbij kan helpen is “The dead and life of Marsha P. Johnson” op Netflix. Verder kan je je ook tot inzichten komen door in dialoog te gaan met de ander - zoals je nu al aan het doen bent, dus!