Pesten en alle vormen van geweld op minderjarigen kunnen niet door de beugel. De Vlaamse regering wil het probleem daarom op verschillende domeinen tegelijk te lijf gaan. Dat stellen de Vlaamse ministers Jo Vandeurzen (Welzijn), Hilde Crevits (Onderwijs), Philippe Muyters (Sport) en Sven Gatz (Jeugd) in een gezamenlijk persbericht. Er komt onder meer een werkgroep Integriteit die alle acties en maatregelen moet opvolgen.

Minderjarigen krijgen al eens af te rekenen met situaties waarin ze slachtoffers zijn van geweld (fysieke, psychisch of seksueel) of van pestgedrag. Dat gebeurt niet alleen in de thuisomgeving, maar ook in de school of in de jeugdbeweging of sportclub. In sommige gevallen gaat het om vormen van geweld tussen kinderen en jongeren onderling, maar vaak gaat het ook om geweld door personen die een bepaalde verantwoordelijkheid hebben over de minderjarige of er een vertrouwensrelatie mee hebben.

Brede aanpak

De voorbije jaren duiken ook nieuwe fenomenen op van geweld en misbruik via het internet zoals cyberpesten of ‘grooming’ (doelbewust verwennen met het oog op seksuele uitbuiting).

De Vlaamse regering wil nu graag een tandje bijsteken in het aanpakken van alle vormen van geweld, waaronder ook (cyber)pesten. De regering kiest daarbij voor een brede aanpak op verschillende domeinen. Er is een werkgroep Integriteit opgericht die de acties en maatregelen moet coördineren. De werkgroep wordt aangestuurd door het kabinet van minister van Welzijn Jo Vandeurzen.

De ministers schuiven al een aantal concrete acties naar voor. Zo is het de bedoeling om meer wetenschappelijk onderzoek naar het fenomeen uit te voeren en te ontsluiten. Verder wil men meer werken met aanspreekpunten- en personen en wil men ook de klachtenprocedures optimaliseren.

Eigen mening: Het is goed dat ze het pesten en geweld bij minderjarigen aanpakken. Er zijn zoveel tieners die worden gepest op school, in de jeugdbeweging en dergelijke.
Hoe ze dit gaan verhelpen blijft bij mij nog een vraag maar het is goed dat ze er al met bezig zijn en alles proberen te verhelpen.


Bron: Gazet Van Antwerpen
http://www.gva.be/cnt/dmf20160129_0...esten-en-geweld

Dat we tegen pesten zijn, is een duidelijk standpunt doorheen onze hele samenleving. Pesten kan niet, mag niet en toch gebeurt het. Dan moeten we ingrijpen. Het is een goede zaak dat erover wordt nagedacht en dat er stilaan concrete acties op tafel komen. Echter denk ik dat het niet voldoende zal zijn. Er moet meer komen dan enkel acties die lichamelijk pesten of cyberpesten zullen voorkomen. Voor mij moeten jongeren meer in contact komen met informatie over de gevolgen van pesten. Dat niet alleen: laat ze samenwerken. Hoe vaker jongeren met elkaar samenwerken, hoe vaker ze gaan inzien dat iedereen talenten heeft en dat iedereen minder goede eigenschappen heeft. Daarin gaan ze ook zichzelf tegenkomen en beseffen dat niet alles altijd goed is bij zichzelf. Verder is het noodzakelijk om tegen pesten te blijven optreden maar de klachtenprocedure optimaliseren lijkt me niet een van de eerste stappen die we moeten zetten. De stap tot een klacht ligt, ook bij jongeren, vaak achteraan het proces. Daarmee denk ik dat het van belang is om de gevolgen van pesten een plaats te geven in onze samenleving. Er moeten vragen worden opgelost als: “Hoe ga je om met de dader in het pestgedrag?” en “Wat doe je met het gebroken vertrouwen van de gepeste?” en “Hoe ga je de band tussen de twee kunnen herstellen in de mate van het mogelijke?”. Hiermee spreek ik vooral over pestgedrag op de schoolbanken. Bij cyberpesten zitten we in een geheel andere situatie. Daarbij zou je de ouders moeten kunnen bereiken. Het oplossen van pesten is een lange procedure die, denk ik, nooit een eindstadium zal bereiken. Dat er nooit nog sprake zal zijn van pesten, lijkt me een utopie. Wel kunnen we jongeren er alert voor maken, zowel in de basisschool als het secundair onderwijs. Een gewaarschuwde jongere is er ook twee waard.