Het gemeenschapsonderwijs in Brussel start vandaag met lessen Arabisch. Een primeur voor de hoofdstad

Al een aantal jaar stijgt in Brussel het aantal gezinnen en kinderen die thuis Arabisch spreken, tot ongeveer een vijfde van de totale bevolking. ‘Maar het merendeel spreekt vooral een variant en geen standaard Arabisch’, zegt Jacky Goris, topman van het Brusselse gemeenschapsonderwijs. ‘Om de kennis bij te spijkeren, sturen moslimouders hun kinderen naar islamschooltjes. Maar dat vind ik een zeer slecht idee.’
Waarom? ‘Omdat in veel van die obscure plekken het Arabisch enkel in een strikt religieuze context gebracht wordt’, aldus Goris. ‘Met het gevolg dat kinderen bijvoorbeeld leren dat zingen in de klas niet mag, dat jongens en meisjes niet samen mogen zwemmen. Pure indoctrinatie.’
Daarom wil Goris het leren van Arabisch in een meer seculiere context aanbieden. ‘Door bijvoorbeeld poëzie en literatuur te bestuderen.’
Samen met de VUB dacht het gemeenschapsonderwijs in Brussel een lessenpakket uit voor leerlingen van de lagere school. De bijeenkomsten beginnen vandaag, in Anderlecht, tijdens de vrije tijd van de jongeren.
‘32 leerlingen schreven zich in. Twee volle klasjes dus. Dat is pure winst voor de samenleving, als die niet langer naar radicale sessies gaan’, zegt Goris. Binnen enkele maanden wordt een eerste evaluatie gemaakt, en als die positief uitdraait, kan de capaciteit omhoog. (gom)

Bron: De Standaard - http://www.standaard.be/cnt/dmf20161014_02520736

Datum: 15/10/2016

Mening: Dit vind ik persoonlijk een slecht idee. Deze gezinnen komen in België wonen voor een beter leven. Daarom vind ik dat ze iets terug moeten doen, bijvoorbeeld onze taal leren i.p.v. hun moedertaal die ze eigenlijk al kennen. Wij als land moeten ons toch niet aanpassen voor mensen die hier komen wonen? Als ze de lessen volgen moeten ze er ook een cursus Nederlands bijnemen, dan krijgen ze les over hun eigen taal, maar ook te taal van het land waarin ze wonen/verblijven.

Ik ben het niet helemaal eens met Amber. Mensen die hier wonen, maar een andere nationaliteit en moedertaal hebben, moeten natuurlijk Nederlands leren. Ze willen deel uitmaken van onze maatschappij en moeten dan ook maar onze taal beheersen. Toch vind ik de optie om lessen Arabisch te volgen nog niet zo een slecht idee. Het gaat hier niet over spellinglessen of het vervoegen van werkwoorden, maar over het bestuderen van poëzie en literatuur. De lessen zijn niet alleen bedoeld om hun taalvaardigheid te verbeteren, maar ook om hen wat cultuur bij te brengen die met de Arabische taal gepaard gaat. Ze gaan bovendien ook niet naar islamscholen, maar naar ONZE gemeenschapsscholen, waar WIJ de onderwijscultuur bepalen en controleren. Zo zullen ze dus eveneens lessen krijgen die wél in het Nederlands of in het Frans gegeven worden.
We kunnen ons ook niet langer verstoppen en blijven volhouden dat we ons niet horen aan te passen. In Brussel wonen er nu eenmaal meer gezinnen die Arabisch spreken dan vroeger. Als leerkrachten moeten we deze innovatie zien als een goede zaak, omdat we zo inspelen op de achtergronden en interesses van onze leerlingen.

Ik ben tegen deze absurde beslissing. België kent 3 officiële talen en hier MOET men zich aan houden. België mag haar identiteit niet verliezen door de immigratie in en rond België. In Vlaamse scholen moet er in het Nederlands/Vlaams les gegeven worden. In kerken, moskeeën en synagoges in Vlaanderen moet er Vlaams gepredikt of gesproken worden. In Wallonië moet dit in het Waals/Frans. Wat men thuis spreekt is iedereen vrij in, zijnde het dialect of andere talen. Men moet aan een generatie werken die de Belgische identiteit uitstraalt niet dat van buitenlandse invloeden. Dit geld niet alleen voor de talen die via immigratie in België komen aar ook via media. Iemand mag zich later niet laten aanspreken door 'een belg' in het Engels buiten de lessen Engels. De Belgische talen zijn belangrijk en moeten gerespecteerd worden. Politici en Belgische sporters moet hier een voorbeeld in zijn. Een belg spreekt Vlaams, Waals of Duits bij een toespraak, of het nu binnen of buitenland is. En niet het Engels hanteren uit gemakzucht. Bij sporters die in het buitenland voetbalen is het begrijpelijk dat ze de taal spreken van de club die hun loon betaald.

Simpele voorbeelden:
- Merkel geeft een toespraak in het Duits en enkel in het Duits.
- Holland geeft een toespraak in het Frans en enkel in het Frans.
- Poetin geeft een toespraak in het Russisch en enkel in het Russisch.
- Obama geeft een toespraak in het Engels en enkel in het
Engels.
- ...