‘Deze buitenlandse opdrachten, dát is onze corebusiness’


Meer dan 150 Belgische militairen zijn momenteel actief in Mali, als deel van een EU-troepenmacht die het lokale leger traint in hun strijd tegen rebellen in de Sahel-regio. Terwijl in eigen land de resultaten van een interne enquête aantonen dat meer dan de helft van de militairen een ronduit negatief beeld heeft van Defensie, zijn de militairen in Mali wel overtuigd.

Velen van hen brachten de afgelopen jaren grotendeels door op de Belgische straten, onder wie kapitein Michael Rummens, die aan het hoofd staat van 200 militairen die het kamp en het transport van de Europese militairen beveiligen. ‘We zijn opgeleid voor dit soort taken’, vertelt de 34-jarige Rummens, die hier acht weken geleden aankwam. ‘We doen alle opdrachten die ons opgelegd worden, maar om op straat te patrouilleren zijn we niet in het leger gegaan. Na een tijd wordt dat saai. Zo’n buitenlandse opdrachten zijn onze echte corebusiness.’

Uit de enquête blijkt dat meer dan de helft van de militairen niet opnieuw voor Defensie zou kiezen. Ze zouden het ook niet aanbevelen aan jongeren. ‘Vrij ontnuchterend’, worden die cijfers in de enquête zelf genoemd. De besparingen (intussen al ferm afgezwakt), de onzekerheid over de pensioenen en sluiting van kazernes, en de aanhoudende vraag om de politie bij te staan in de straten van Brussel, Antwerpen en Luik in operatie Vigilant Guardian, werden al vaker aangehaald en eisen ook in deze cijfers hun tol.

Missies als die in Mali lijken haast een tegengif. De Belgische militairen geven de Malinezen er onder meer schiettraining, medische opleiding en een cursus om zich te beschermen tegen bermbommen. ‘Deze buitenlandse missie krikt onze motivatie opnieuw op’, zegt een jonge Belgische militair, die hier in juli arriveerde. ‘Sinds ik in het leger ging drie jaar geleden, heb ik bijna niets anders gedaan dan op straat patrouilleren.’

In januari keert hij, net als de meeste Belgen hier, terug naar huis. ‘Na mijn vakantie weet ik al wat me opnieuw voor minstens een tijd te wachten staat: de straat.’

Bron: De standaard 29/11
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20171128_03212997

Mijn mening: De vele Belgische militairen niet tevreden zijn over Defensie is verontrustend. Ze zouden namelijk trots moeten zijn denk ik, maar dit is niet voor iedereen het geval. Vele militairen klagen over hun diensturen dat ze te vaak op straat moeten gaan staan en rond patrouilleren. Ergens snap ik hen wel maar in deze tijden van terrorisme is dit noodzakelijk. Militairen die aan het patrouilleren zijn geven mij een gevoel van veiligheid. Ik denk dat dit voor vele burgers geldt. Als we enkel agenten laten patrouilleren in de straten is dit niet goed genoeg denk ik. Wanneer er echt iets zou gebeuren zijn de militairen beter opgeleid om te reageren en zij weten volgens mij beter wat ze moeten doen. Ook zijn ze beter uitgerust om het voor iedereen zo veilig mogelijk te maken.