Preventie en sensibilisering volstaan niet tegen ziekenhuisbacterie

Het nationaal plan tegen gevaarlijke ziekenhuisbacteriën zet in op meer campagnes en een betere samenwerking in de zorgsector. Maar het laat de ziekenhuizen waar overmatig veel infecties voorkomen, ongemoeid.

Naar schatting sterven jaarlijks zo’n 2.500 personen door een infectie die ze hebben opgelopen in het ziekenhuis. De jongste jaren is het aantal infecties niet gedaald, ze worden zelfs gevaarlijker omdat de kiemen almaar beter opgewassen zijn tegen krachtige medicatie.

Er is nu een nationaal plan tegen de ‘multiresistente organismen’. Dat wil de strijd aanbinden met de gevaarlijke kiemen. Zo komen er regionale samenwerkingsplatformen tussen de ziekenhuizen en meer campagnes om artsen en verpleegkundigen bewust te maken van het probleem.

Van een optreden tegen artsen en verpleegkundigen die niet hun best doen om de multiresistente bacteriën in bedwang te houden, is evenwel geen sprake.

Nochtans geven zorgverleners door hun slechte handhygiëne kiemen van patiënt tot patiënt door, en werkt het overdreven vaak voorschrijven van antibiotica de vorming van multiresistente bacteriën in de hand. ‘En toch roept de overheid de ziekenhuizen die het slecht doen niet ter verantwoording’, zegt Herman Goossens, professor microbiologie aan de Universiteit Antwerpen.

Het zijn overigens vooral de artsen, en niet zozeer de verpleegkundigen, die zich niet aan de regels houden om ziekenhuisinfecties te voorkomen. Er zijn zelfs ziekenhuizen waar amper een arts zijn handen goed ontsmet. Het zijn ook de artsen die in ons land veel meer antibiotica voorschrijven dan in onze buurlanden. Daardoor kweken we met z’n allen bacteriën die resistent zijn.

Goossens: ‘Zelfs een land als Zweden, waar veel minder antibiotica gebruikt worden dan hier, krijgen artsen een bovengrens van wat ze mogen voorschrijven. Wie dat binnen de drie jaar niet bereikt, krijgt een sanctie.

Michiel Costers, de coördinator van de Belgische antibioticacommissie binnen de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, ziet echter geen heil in sancties. ‘De overheid moet samenwerken met de sector. Liever dan ze te straffen, moeten we de ziekenhuizen en artsen eerder overtuigen van het belang van een goede hygiëne. Door hun goodwill is de handhygiëne al verbeterd. Het is een illusie dat we ooit nul infecties kunnen bereiken. Net zoals er ondanks controles nog altijd auto-ongelukken gebeuren omdat bestuurders te hard rijden of gedronken hebben.

Bron: De Standaard, Vrijdag 2013/10/25

Mening
Ik vind het zeer belangrijk dat artsen er ook worden op gewezen om aan handhygiëne te doen. Ikzelf heb nog geen bacteriële infectie gehad, maar mijn papa wel. Hij werd geopereerd aan zijn achillespees want deze was volledig afgescheurd. De eerste maand groeide ze volledig toe, maar na 2 maanden sprong de wond van 10 cm terug open. Mijn papa is in korte tijd 7 keer geopereerd moeten worden omdat de bacteriële infectie niet wegging. Na 8 maanden kon hij pas terug leren stappen en normaal na 2 maanden al. Hiermee wil ik echt aantonen dat handhygiëne een 'must' is. Je kan je patiënten van een hoop miserie besparen.

Mijn moeder werkt in een operatiezaal en zij weet maar al te goed hoe belangrijk een goede handhygiëne is. Natuurlijk is dat niet het enige waarop men moet letten als men infecties van de ziekenhuisbacterie wil voorkomen. Een screening van patiënten die afkomstig zijn van instelling en bejaardentehuizen of andere ziekenhuizen is ook heel belangrijk, want het risico dat zij de ziekenhuisbacterie dragen, is zeer groot. Die bacterie groeit namelijk veel sneller in een omgeving waar vele verzwakte mensen aanwezig zijn. Bovendien is er in een aantal ziekenhuizen reeds een werkgroep opgericht rond het verantwoord toedienen van antibiotica, waardoor het onnodige en het overbodige doseren van antibiotica vermeden kan worden.

Net zoals Michiel Coster ben ik het ermee eens dat je niet helemaal kan vermijden dat er wel eens een ziekenhuisbacterie optreedt in een ziekenhuis. Tenslotte gebeurt dit buiten mensen hun wil. We kunnen wel proberen het risico te vermijden door meer hygiënisch te werken. Maar het gevaar terugschroeven naar nul is onmogelijk! Wel vind ik dat de ziekenhuizen die een aantal jaren op rij slecht scoren. Op het matje mogen geroepen worden, zodat ze maatregelen nemen. Anders kunnen ze gewoon hun eigen gang blijven gaan. Dit kan bijvoorbeeld aan de hand van een aanmaning, die resulteert in een bestraffing bij onvoldoende inspanning. In mijn ogen is het dan ook belangrijk dat men blijft werken aan de hygiëne. Zodat onnodige slachtoffers in de toekomst vermeden kunnen worden!