Pester krijgt ook in beroep zes maanden met uitstel na wanhoopsdaad slachtoffer

Het hof van beroep in Gent heeft de 25-jarige Dieter D. veroordeeld voor onopzettelijke doding. Een 22-jarige jongen uit Ruddervoorde stapte uit het leven, nadat hij door de veroordeelde werd gepest.
De 22-jarige Pieter Spanhove stapte op 25 juli 2010 uit het leven. In Ruddervoorde werd het gerucht verspreid dat de landbouwersfamilie van de jongen een kalf zou hebben gestolen, hoewel het volgens de vader om een uitgebroken kalf ging. Op een KLJ-fuif zou opnieuw 'kalverdief' naar de jongen zijn geroepen. Eens thuisgekomen van de fuif nam de jongen een mes en een touw en reed eerst naar de boer waar het kalf vandaan kwam en nadien naar het huis van de pester. Toen die laatste niet open deed, reed hij naar Maldegem en stapte er uit het leven.

In eerste aanleg werd de pester veroordeeld tot zes maanden celstraf met uitstel voor onopzettelijke doding en een geldboete van 275 euro, ook met uitstel. Zijn advocaat ging in beroep, omdat er volgens hem sprake was van twijfel en er in de afscheidsbrief ook geen sprake was van pesterijen. Toch bevestigt het hof in Gent nu het verband tussen de pesterijen en de zelfdoding. De man wordt opnieuw veroordeeld tot zes maand met uitstel voor onopzettelijke doding. De geldboete van 275 wordt hem nu wel effectief opgelegd.

Bron: De Standaard

---------------------------------------------------------------------------------------

De reden waarom ik dit artikel op de site post is omdat het mij een goede kans lijkt om het onderwerp pesten nog eens aan te kaarten. In het artikel lees je dat een jongeman die iemand pestte nu gestraft wordt door het gerecht voor zijn daden.

Ik vind zaken als deze echt schrijnend. Liever zou ik zien dat mensen die iemand hebben gepest waardoor die persoon zelmoord pleegde echt zouden inzien wat ze hebben veroorzaakt door een bepaald gedrag, maar ik ben niet zo zeker of een boete en een relatief korte celstraf daarbij kunnen helpen.

Het is eigenlijk echt vreselijk hoeveel mensen er de laatste tijd uit het leven stappen ten gevolge van pesten (zowel jongeren als volwassenen). Ondanks het grote aantal lijken sommige mensen nog altijd niet in te zien hoe ernstig het probleem is, 'Het is toch maar de-ver-van-mijn-bed-show'.

Ik ben van mening dat iedereen (of toch zo veel mogelijk mensen) bewust gemaakt moeten worden van dit probleem want het is alles behalve de ver-van-mijn-bed-show.

Daarom denk ik dat we vooral preventief moeten werken en concreet denk ik daarbij aan een algemeen anti-pestbeleid op school omdat daar het pesten meestal begint. In dat beleid zou er rekening gehouden moeten worden met alle partijen (pesters, gepesten, meelopers, ...) en vooral ook gecommuniceerd moeten worden. Wanneer mensen praten en elkaar leren te begrijpen gaan er nieuwe deuren open en kunnen mensen bij wijze van spreken ook weer samen door één deur.

Natuurlijk is het bovenstaande makkelijker gezegd dan gedaan, maar als leerkrachten in wording kunnen wij misschien toch een steentje bijdragen.