De regering-Di Rupo dreigt volgens Groen! een historische kans te missen om werk te maken van fundamentele pensioenhervormingen.

"De onderhandelaars willen stevig in de pensioenen snijden puur vanuit een besparingslogica, niet vanuit een evenwichtige benadering waarin werknemers een werkbaar perspectief wordt aangeboden", vreest Kamerlid Wouter De Vriendt. Hij roept de onderhandelaars op om niet alleen aan de centen te denken, maar ook aan de mensen.

Werknemers weten dat de huidige situatie door de toenemende vergrijzing niet langer houdbaar is. Zij zijn bereid hun steentje bij te dragen, maar hebben het recht om hun loopbaan in evenwicht te brengen met hun gezin, met bijscholing, met zorg voor hun ouders, aldus De Vriendt.

Tijdskrediet wordt opgenomen door 1,9% van de werknemers tussen 25 en 49 en 9% van de werknemers boven de 50, wat aantoont dat tijdskrediet vooral gebruikt wordt om het einde van de loopbaan draaglijker te maken. "De voorstellen van de onderhandelaars om tijdskrediet te beperken tot één jaar en niet meer volledig te laten meetellen voor de opbouw van het pensioen, snijden in het vel van de gezinnen en ondergraven tegelijk de doelstelling van langer werken", waarschuwt hij.

Groen! is het met de formateur eens dat langer werken bij 55+’ers nodig is om het systeem betaalbaar te houden, zolang dit op een sociaal aanvaardbare manier gebeurt. Niet de leeftijd, maar het aantal gewerkte jaren moet centraal staan: 45 jaar voor een volledig pensioen, 40 jaar voor een vervroegd pensioen.

Zoals het er nu naar uitziet, dreigen de onderhandelaars te eindigen met een eenzijdig hervormingsplan. "Mensen zijn bereid om langer te werken, maar willen in ruil zekerheid over een voldoende hoog pensioen en de mogelijkheid om de arbeid over de ganse loopbaan te spreiden", besluit Wouter De Vriendt.

bron: www.standaard.be
17/11/2011

Mening: Het lijdt geen twijfel dat we allen beseffen dat we dankzij succesvollere medische opvang ouder worden. Of dit nu werkelijk betekent dat we ook in staat gaan zijn langer te blijven werken is echter niet zo evident. Ten eerste moet de fysieke conditie het toelaten, maar mentaal moet men na een gans actief leven werken, nog de moed kunnen opbrengen op je oude dag nog verder te werken.
Zoals de politici het nu zouden willen zien zal het nodig zijn. Onder dwang van besparingen en het invullen van de begroting, dat we blijven werken tot we erbij neervallen. Dan is er geen oude dag meer ofwel eentje zonder voldoende financiële steun. Een keuze die onmogelijk en onmenselijk is.