Gemiddeld vijf groepsverkrachtingen per week

Bron: 05/11/2012 07:54 | Door DLA, www.belga.be

Groepsverkrachtingen, waarbij een slachtoffer door meerdere daders wordt misbruikt, zijn geen uitzondering in ons land. Jaarlijks vinden er tussen de 230 en 300 plaats. Dat blijkt uit cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) vrijgaf en waarover De Morgen vandaag bericht.
Groepsverkrachtingen, waarbij een slachtoffer door meerdere daders wordt misbruikt, zijn geen uitzondering in ons land. Jaarlijks vinden er tussen de 230 en 300 plaats. Dat blijkt uit cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) vrijgaf en waarover De Morgen vandaag bericht.In het antwoord op een parlementaire vraag gaf Milquet een overzicht van het aantal groepsverkrachtingen dat plaatsvond tussen 2007 en 2011. Vorig jaar registreerde de politie 232 groepsverkrachtingen, de jaren voordien telkens rond de 250. In 2007 werd er het hoogste aantal genoteerd: 293. Dat zijn er gemiddeld meer dan vijf per week. Uit de cijfers blijkt ook dat een opvallend hoog aantal verdachten nog minderjarig is. In 2011 waren dat er bijvoorbeeld 25 (tegenover 73 meerderjarigen). Vrouwen zijn in veruit de meeste gevallen het slachtoffer. Vaak worden groepsverkrachtingen in verband gebracht met de zwarte stadsbendes in Brussel, maar uit de cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt dat het fenomeen algemener is dan wordt aangenomen. In Antwerpen is vorig jaar nog een man veroordeeld tot vijf jaar cel voor een groepsverkrachting. Samen met twee minderjarigen had hij een meisje van veertien dronken gevoerd en meermaals verkracht. Naast de groepsverkrachtingen blijft ook het aantal verkrachtingen op een alarmerend hoog niveau. In ons land vonden er vorig jaar 3.024 plaats. Ook de jaren voordien waren dat er telkens meer dan drieduizend per jaar.

Mening: Dit is onze westerse ‘beschaving’ onwaardig. Gemiddeld meer dan vijf incidenten per week (los van ‘gewone’ verkrachtingen)? Er dient snel en hard gereageerd te worden op zulke misdadigers. We kunnen naar de porno-industrie wijzen of naar de cultuur/opvoeding van de verkrachters. Ikzelf verwijt het lakse optreden van het gerecht tegenover deze overtredingen. We dienen zeer snel onze standpunten duidelijk te maken tegenover andere culturen, dit met een strengere aanpak.