Auteur: PAUL DEMEYER

BRUSSEL - Het zijn hoogdagen voor de armsten van Brussel. Het is volop feestperiode en dan puilen de vuilnisbakken uit met lege bier- en wijnflessen. Een legertje van dertig sukkelaars vist deze nachten het duurste leeggoed uit de vuilnisbakken. 'Jammer dat ze op sommige glasbakken camera's zetten', zegt Michel (57).
Je moet een sterke gezondheid hebben om een goede flessenjager te zijn. Het is veel trekken en sleuren en voorovergebogen staan. Moordend voor de rug. En je moet tegen de kou kunnen. Het is nu hoeveel graden onder nul? Tien? Zoiets. Veel van mijn collega's komen niet buiten met die kou.' 'Ik doe het uit bittere noodzaak. Ik heb het geld nodig. Voor mezelf en voor mijn kinderen. Ik krijg een heel klein vervangingsinkomen waarmee ik onmogelijk kan rondkomen. Twaalf jaar geleden ben ik uit Vlaanderen in Brussel gearriveerd. Zo lang al krik ik mijn inkomen op met leeggoed.'

'Die eerste jaren waren makkelijker. Ik was de enige die dit deed. Er was toen ook minder armoede in de hoofdstad. Maar de komst van de Oostblokkers heeft veel veranderd. Ik schat dat we nu met een groep van dertig zijn die lege flessen uit de vuilbakken vissen. In het begin verstoorde dat mijn werksysteem grondig. Ondertussen hebben we zonder veel woorden een consensus bereikt. Elk heeft zijn gebied. Ik doe vooral het centrum. Ik heb deals met bepaalde restaurants en cafés die hun leeggoed op een afgesproken moment naar buiten rijden, zodat ik er als eerste kan doorgaan.' 'Ja het is zielig dat een man van 57 jaar nog zoiets moet doen om uit de kosten te raken. Maar ik wil mezelf niet te veel beklagen. Ik doe dit vooral voor mijn kinderen. Om voor hen een mooi eindejaarscadeau te kunnen kopen.'

Deze feestperiode zijn het natuurlijk hoogdagen. De dag na Nieuwjaar is de topdag. Dan puilen de vuilnisbakken uit. Niet alleen met flessen. Ook met geld.
Er passeert een politiewagen, maar de agenten laten Michel begaan…

Bron: http://www.nieuwsblad.be/article/de...&subsection=156

Eigen mening:
Als ik dit lees, dan heb ik een dubbel gevoel: Ik vraag me af of het vervangingsinkomen zo klein is dat er echt geen klein cadeautje mee kan gekocht worden voor zijn kinderen. Wat wil hij kopen? Worden kinderen niet te veel verwend? Het is pas Sinterklaas geweest. Bij ons bracht Sinterklaas speelgoed en met Kerstmis kregen we dan iets nuttig: muts, sjaal, pyjama…Op dat moment vond ik dat niet zo heel leuk maar nu zie ik het nut er van in. We hebben zeker genoeg dus altijd die cadeautjes hoeft niet. De andere kant van het dubbele gevoel is een beetje schaamte: hier bij ons in België is er nog veel armoede en eigenlijk mag dat niet. Ons rijke land zou een rijk land moeten zijn voor iedereen en ook hier zou de rijkdom beter moeten verdeeld zijn. Mijn moeder zegt altijd: Geld maakt niet gelukkig maar geen geld maakt ongelukkig. Ik ben het daar mee eens: Geld verdienen op een eerlijke manier om goed rond te komen, dat is wat ik later wil doen. Ik wil er voor werken, dat is zeker….