Kwart beginnende leraars stopt na twee jaar: “Geef een leerkracht tijd om leerkracht te zijn”

MOL - Voor de jonge leerkracht Silke Luypaers zit het schooljaar er al op. Mede door de onzekerheid en hoge werkdruk in het onderwijs kiest ze na de krokusvakantie voor een job in het bedrijfsleven. “Er schort iets aan het systeem.”
Over de secundaire school in Mol, haar collega’s en leerlingen krijgt Silke Luypaers geen kwaad over de lippen. “Integendeel, mijn school gaf mij als beginnende leerkracht juist heel veel kansen. Maar het is het huidige onderwijssysteem waar veel aan schort. Dat zadelt beginnende leerkrachten met erg veel onzekerheden op. Ook de werkdruk wordt zwaar onderschat. Toen de maatregel rond de twee extra lesuren bekendraakte, heb ik voor mezelf het rekensommetje gemaakt.”

De jonge Kempense stapt na de krokusvakantie over naar de privésector, hoewel ze in feite pas sinds vorige lente als taalleerkracht Nederlands-Engels aan de slag is. Niet dat ze haar werk niet graag meer doet. “Ik wil echt lesgeven met passie en zoek naar manieren om de leerstof zo boeiend mogelijk op de leerlingen over te brengen. Maar als je echt goed les wil geven, kruipt daar enorm veel tijd in.”

Werkagenda

De leerkracht legt even haar werkagenda open: per lesuur dat ze voor de klas staat, in zowel het derde en vierde als vijfde en zesde middelbaar, heeft ze vooraf minstens één uur voorbereidingstijd nodig. “Met twintig lesuren per week komt dat zo op het dubbele. Daar is zowel inhoudelijke voorbereiding als de specifieke aanpak per klas bij. Lesgeven in het derde is anders dan in het zesde en hangt ook af van de richting in ASO of TSO. Het is best mogelijk dat dit allemaal vlotter gaat eens je enkele jaren voor de klas staat.”

Daarmee houdt het niet op. Ook de tests slorpen veel tijd op, vertelt ze. “Met een gemiddelde van drie tests per maand in acht klassen kom ik maandelijks aan 480 exemplaren die ik moet verbeteren. Daarbij moet je ervoor zorgen dat je al je beslissingen erg goed indekt om achteraf geen problemen te krijgen. Dan hebben we het nog niet over klassenraden, oudercontacten en vergaderingen. De twintig uur klasmanagement zijn ook veeleisend. Je mag geen uurtje verslappen, je moet er stáán. Zag je onlangs Tom Waes in De Klas op Eén? Hij zei na afloop helemaal op te zijn. Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik werkte voordien al in een bedrijf en kan de vergelijking maken.”

Individuele begeleiding

Daarbovenop komt nog de individuele begeleiding van leerlingen die wat moeite hebben om te volgen en de deelnames aan de verschillende werkgroepen buiten de lesuren. “Die zijn echt heel leuk, maar het zorgt ervoor dat je vaak het gevoel krijgt dat het een race tegen de klok wordt. Ik wil graag hard werken en hou van uitdagingen, maar ik lijk nu te veel achter alles aan te hollen.”

De extra twee lesuren die de overheid aan het werkpakket van de leerkracht wil toevoegen, vindt Silke Luypaers niet bevorderlijk voor de onderwijskwaliteit. “Met goed onderwijs geef je jongeren een goede start in onze maatschappij. Geef leerkrachten dan ook de tijd om een goede leerkracht te zijn. De meesten oefenen hun beroep echt met passie en inzet uit, maar ze verzuipen nu soms in de administratie eromheen. Het zou toch jammer zijn dat je die gemotiveerde jonge leerkrachten nu nog vaker zou zien afhaken? Zelfs zonder de invoering van de 22-uursregel zijn ze nu telkens nog onzeker of er in hun school wel voldoende uren zijn om hen les te laten geven. Er is werk aan de winkel om het beroep aantrekkelijk te houden.”

En al die vakantie dan? Met dat cliché heeft ze het ook een beetje gehad. “Dat buitenstaanders ons harde werk een beetje lacherig behandelen, is echt niet leuk. Ook mijn ervaren collega’s zijn elk weekend voor school aan het werk. Veel vakantie? Ik heb sinds september niet veel aan mijn verlof gehad…”


Kwart beginnende leraars stopt na twee jaar

Een kwart van de beginnende leraars in Vlaanderen verlaat na twee jaar het onderwijs. Dat tonen de recentste cijfers van het kabinet van Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V, foto) aan. Het gaat om een globaal cijfer van het onderwijzend personeel, zowel in kleuter-, lager als secundair onderwijs in Vlaanderen.

In het schooljaar 2013-2014 zijn er in Vlaanderen 9.759 leraars begonnen. Na twee schooljaren, in 2015-2016, zijn er 2.468 weer gestopt. Dat komt neer op een uitstroom van 25%. “De uitstroom in het secundair onderwijs is de grootste bezorgdheid”, zegt Bert De Brabandere, woordvoerder van Hilde Crevits. “Het aantrekkelijker maken van de job van leraar is een onderdeel van het loopbaandebat, dat volop bezig is. Het aanbieden van contracten van een jaar voor starters ligt op de tafel. Dat zou moeten voorkomen dat leraars na een paar maanden naar een andere school moeten gaan.”

Het onderwijstijdschrift Klasse lanceerde drie jaar geleden nog een campagne om beginnende leraren in het onderwijs te houden. Het tijdschrift voorspelde dat het Vlaamse onderwijs tegen 2022 met een tekort van 17.000 leraars wordt geconfronteerd.

Bron: http://www.gva.be/cnt/dmf20170224_0...rkracht-te-zijn

Eigen mening:
Dit artikel is zeer belangrijk voor de opleiding die we nu volgen. Dat de uitstroom van leerkrachten op korte termijn zo hoog is (25%) is een groot probleem. De leerkrachtopleiding is al zwaar, maar het echte werk is veel zwaarder. Luypaerts haalt aan dat ze per lesuur 1 uur voorbereidingstijd nodig heeft. Dat komt naar op 40 werkuren per week, terwijl je maar voor 20 uur betaald wordt. Wanneer daar nog 2 extra uren bovenop komen, verhoogt dat nog maar eens de werkdruk, die nu al zo hoog is. Die maatregel kost ook jobs en zorgt voor onzekerheid. Daarnaast ben ik van mening dat de leerkwaliteit niet bevordert zal worden door de verhoging van het aantal lesuren. Ik ben voorstander van een versoepeling van het systeem, met maatregelen die ervoor zorgen dat lessen goed voorbereid kunnen worden. In het huidige systeem is de privésector vaak aantrekkelijker en dit zorgt voor het hoge percentage dat uitstroomt.

Ik ben het eens met de mening van Arne. 50 minuten lesgeven betekent zeker in de realiteit nog eens 50 minuten voorbereiding. Daarnaast wordt er niet alleen van ons verwacht dat we 20/21 uur lesgeven maar ook nog heel wat andere taken op ons nemen. Tijdens onze stage worden we allemaal geconfronteerd met de realiteit, deze is zeker niet min. We worden verwacht op vergaderingen, oudercontacten, personeelsvergaderingen, vakwerkgroepen… Hier wordt allemaal geen rekening met gehouden. Dit zijn uren die er gewoon bovenop komen.
Ik begrijp zeker de keuze van Luypaerts, in sommige gevallen is het een betere keuze om naar de privésector te trekken. Hierbij denk ik vooral aan leerkrachten die moeilijk werk vinden en telkens van de ene school naar de andere worden gestuurd om telkens enkele uurtjes op te vullen. Daarom is het een goed idee om ons systeem aan te passen. Uiteraard gaat dit niet van vandaag op morgen en zal hier nog heel wat voorstudie aan te pas moeten komen.

Zoals in het artikel wordt vermeld (en nog eens herhaald werd door Arne) is de opleiding al zwaar, maar niets vergeleken met dé job als leerkracht. Ik ben op de hoogte van het takenpakket van leerkrachten naast het lesgeven: lessen voorbereiden, vergaderingen bijwonen, oudercontacten,... Maar heb er nog geen ervaring mee gehad tijdens stages. Hiermee bedoel ik dat ik naast lessen voorbereiden en lesgeven, nog geen ervaring heb gehad met vergaderingen of oudercontacten. Ik kan dus op dit moment nog niet goed inschatten hoe zwaar een job als leerkracht is. Ik ben het er wel mee eens dat het jammer is wanneer gemotiveerde leerkrachten die met passie lesgeven, stoppen met het beroep wegens een te hoge werkdruk.

Mening:
Ik denk dat we nu in tweede jaar van de opleiding ons bewust zijn dat leerkracht worden zwaar is. Het onderwijs is niet meer hetzelfde als die van 30 jaar geleden. Er wordt meer verwacht van de leraar, de job wordt complexer. De leerkracht staat niet meer centraal maar wel de leerling.
Langs de andere kant bereiden de opleidingen ons meer voor dan 30 jaar geleden. Met andere woorden: het onderwijs veranderd maar de opleidingen veranderen mee. Ik begrijp dat leerkrachten die al jaren in het vak zitten sneller een burn-out krijgen. Bij beginnende leraren zou dit niet het geval mogen zijn. Tot slot is iedereen anders en hangt het ook een groot deel af van de persoonlijkheid, van persoon tot persoon.